تغذیه مصنوعی زنبورها روشی پایدار نیست

زنبورها به جز چیزی که خودشان تولید کرده اند، عادت ندارند چیز دیگری بخورند. زنبورها میلیون ها سال است که شهد و گرده گل را جمع آوری می کنند، آنها را با آنزیم های خاص خود مخلوط می کنند و در سلول های کندوی زنبور عسل قرار می دهند.

عسل یک شکر ساده نیست و چیز دیگری نمی تواند جایگزین آن شود. این ماده حاوی آنزیم ها و مواد مغذی منحصر به فردی است که زنبورها به آن نیاز دارند، همچنین عسل حاوی قندهای ساده ای است که به سرعت به زنبورهای عسل انرژی می دهد. عسل pH (اسیدیته) خاص خود را دارد و دستگاه گوارش زنبورها به آن عادت کرده است.

در مورد گرده نیز، زنبورها آن را به کندو آورده و آنزیم های مخصوصی را به آن اضافه می کنند و نوعی مخلوط از گرده را می سازند که ما آن را نان زنبور می نامیم. این یک ماده غذایی بسیار مغذی است زیرا زنبورها می توانند به راحتی آن را جذب کنند. این ماده مغذی برای زنبورهای عسل نقش پروبیوتیک را ایفا می کند که  به ایجاد میکروارگانیسم های زیادی برای راحتی هضم غذاهای آنها کمک می کند.

هنگامی که این غذاهای طبیعی جای خود را به غذاهای مصنوعی می دهند، با مشکلات زیادی مواجه می شویم که هنوز آنها را کاملاً درک نکرده ایم.

تصور این که این قضیه در طولانی مدت چقدر می تواند آسیب برساند کار سختی نیست.

ما چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

زنبورداری باید در مکان هایی انجام شود که بتواند همه کلنی ها را در طول سال پشتیبانی کند. این به معنی مکان هایی است که زنبورها می توانند در طول دوران جریان شهد کار کنند و تمام مواد غذایی موردنیاز خود را تولید کنند (دورانی که گیاهان دارای شهد در دسترس هستند).

در طول زمستان، ما باید به زنبورها اجازه دهیم تا از عسل تولید شده در بقیه سال تغذیه کنند. زنبورداران نباید تمام عسل های موجود در کندوها را برداشت کنند و باید عسل به مقدار کافی برای تغذیه زنبورها تا فصل گلدهی بعدی وجود داشته باشد.

در مواقع اضطراری و شرایط خطرناک، تغذیه مصنوعی ممکن است ضروری باشد و زنبورداران باید خود را برای انتخاب منابع ارگانیک و خالص از مواد مغذی برای تغذیه زنبورها آماده کنند.

البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که این واقعیت که زنبورها در شرایط تهدید کننده ای قرار دارند، خود نشان دهنده این است که ما در بهترین مکان برای زنبورداری قرار نداریم.

چگونه باید عسل را برداشت کرد؟

عسل را فقط در مواقعی که جریان شهد کافی و مداوم وجود داشته باشد می توان برداشت کرد تا زنبورهای عسل همچنان بتوانند عسل بیشتری تولید کنند. این اتفاق زمانی می افتد که نواحی اطراف کندوها به طور طبیعی سالم و از نظر زیستی متنوع باشد به طوری که منابع مختلف شهد در زمان های مختلف (عمدتا از بهار تا پاییز) در دسترس باشد.

این روش اصلی برداشت عسل توسط شرکت رایحه خوانسار است. زنبورداری رایحه خوانسار در مناطقی که منابع غذایی فراوان هستند، زنبورهای خود را نگهداری می کند.

همچنین، عسل رایحه خوانسار، تنها بخشی از عسل تولید شده را برداشت می کند و مقدار مناسبی عسل برای تغذیه زنبورها تا زمان گلدهی بعدی در کندوها باقی می گذارد.

به یاد داشته باشید که همیشه از زنبورداران و تولیدکنندگان عسل سؤال کنید که آیا آنها زنبورهای خود را با چیزی به غیر از عسل تغذیه می کنند. اگر جوابشان مثبت است، بپرسید چرا؟؟؟

بیاییم آموزش ببینیم و به نجات زنبورهای عسل کمک کنیم…