زنبورهای عسل یکی از مهم ترین انواع حشرات در جهان هستند. تقریباً باورنکردنی است! به هزاران زنبور عسل فکر کنید که برای زنده ماندن کلنی، با هم به صورت هماهنگ کار می کنند. اما این حقیقت کاملا درست است! در مزرعه عسل، هر روز شاهد رشد این موجودات شگفت انگیز هستیم. هر زنبور عسل، وظیفه ویژه ای دارد و مسئله مهم این است که این کلنی دارای توازنی از کارگران باشد که تمام نقش های داخلی و خارجی کندو را انجام می دهند. این امر این سوال را ایجاد می کند که زنبورها با مغزی به اندازه یک دانه کنجد، چگونه می دانند کدام کار را در چه زمانی انجام دهند؟! آیا نوعی بخش HR در زنبور عسل وجود دارد؟ همه چیز با حفظ تعادل زنبورهای نر و کارگران آغاز می شود.

نگهداری یک کندوی متعادل

در کندو سه نوع زنبور وجود دارد: ملکه، کارگران زن و زنبورهای نر. وظیفه یک زنبور نر، جفت گیری با ملکه است، کار ملکه تخم گذاری است و سایر مشاغل توسط کارگران انجام می شود. ملکه توانایی فوق العاده ای در کنترل جنسیت فرزندان خود دارد. اگر یک ملکه تخمک ناباروری بگذارد، تبدیل به یک زنبور نر می شود و یک تخمک بارور شده هم به کارگر تبدیل می شود. حدود 10-15٪ از کلنی از زنبورهای نر تشکیل شده است. پس از تولد نرها، آن ها منتظر یک ملکه از یک کلنی دیگر هستند تا پرواز جفت گیری را انجام دهد. سپس آن ها از کندو پرواز می کنند، با او جفت می شوند و می میرند. همان طور که منتظر یک فرصت برای جفت گیری هستند، در اطراف کندو مشغول خوردن عسل خام هم هستند.

زندگی یک کارگر

زنبورهای کارگر بیشتر کارها را در کندو انجام می دهند؛ از تمیز کردن و پرورش بچه ها گرفته تا جست و جوی غذا. همه این وظایف در ساختار ژنتیکی آن ها نهفته است. با بزرگ تر شدن یک زنبور عسل کارگر، هورمون ها ترشح می شوند و بخشی از ژنتیک شان را که به آن ها می گوید چه کاری را باید انجام دهند و در چه زمانی انجام دهند را فعال می کند. به این ترتیب، همه وظایف مختلف انجام می شوند.

اولین وظیفه یک کارگر زنبور عسل

زنبورهای کارگر بلافاصله پس از ظهور اولین دگرگونی به محل کار خود می روند. اولین کار آن ها پاکسازی سلولی است که از آن بیرون آمده اند. این سلول را برای لارو دیگر یا برای ذخیره عسل آماده می کنند، هر کدام که در کندو مورد نیاز باشد. پس از سه روز، زنبور کارگر به حالت زنبور پرستار تغییر می یابد و از بچه کوچک تری که جانشین آن ها می شود، مراقبت می کند. آن ها این وظایف را طی حدود یک هفته انجام می دهند. مرحله بعدی در زندگی یک زنبور عسل کارگر، تبدیل شدن به یک کارمند عام در داخل کندو است. این مسئولیت شامل وظایف بی شماری است که عبارتند از:

• ساخت لانه زنبوری با موم
• رفع سوراخ های کندو با موم
• تمیز کردن کندو از آوار و لاشه

زنبور کارگر برای کاهش مقدار آب کندو به عنوان زنبورهای نگهبان در ورودی های کندو عمل می کند. این مرحله حدود یک هفته و نیم طول می کشد. سپس زنبورهای کارگر خطرناک ترین و در عین حال مشهورترین کار خود، یعنی جست و جوی غذا را انجام می دهند.

یک کار نهایی

کارگران از کندو خارج می شوند و در جست و جوی گرده و شهد هستند که تا 6 کیلومتر دورتر از کندو هستند. اگر یک زنبور عسل تکه جدیدی از گل های شکفته را پیدا کند، به سمت کندو برمی گردد تا با رقص واگن معروف خود، کشف خود را به همه زنبورهای عسل دیگر بگوید. هنگامی که زنبورهای عسل در حال جست و جوی غذا هستند، گرده ها را در بدن خود یا سبد گرده جمع می کنند تا دوباره به کندو برگردانند. آن ها همچنین تا آن جا که می توانند شهد می مکند تا آن ها را در کندو ذخیره کنند و در نهایت، به عسل خام تبدیل شوند. زنبورها هنگام بازدید از گل ها، همه وظایف گرده افشانی مورد نیاز برای تولید مثل گیاهان را نیز انجام می دهند. یک زنبور عسل کارگر معمولی در طول زندگی خود، حدود 1/12 قاشق چای خوری عسل خام تولید می کند.

وقتی در مزرعه عسل ما، عسل برداشت می شود، هرگز بیش از آنچه زنبورها نیاز دارند مصرف نمی کنیم. به این ترتیب، زنبورهای ما می توانند در تمام طول سال رشد کنند!

منبع: threeforagers.ca