مواد شیمیایی که به طور معمول در اطراف مناطق مسکونی به منظور از بین بردن آفات و علف های هرز به کار برده می شوند، در روند گرده افشانی میتوانند اختلال ایجاد کنند.

دانشمندان می گویند طی 30 سال گذشته، جمعیت گرده افشانان به دلایل مختلفی از جمله قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، علف کش ها، آفات، بیماری ها، از دست دادن زیستگاه ها، از بین رفتن گونه ها و تنوع ژنتیکی تغییر کرده و کاهش یافته است.

در حال حاضر، راهکارهایی زیادی وجود دارند تا بتوان حتی توسط حیاط خانه، به حفظ و حتی افزایش جمعیت زنبورها و سایر گرده افشانان نیز کمک کرد.

آلودگی آفت کش ها در چمنزارها، باغ ها و آبراه ها به طور گسترده ای وجود دارد و حتی در سطوح عمیق تر می تواند بر توانایی گرده افشانان در جست و جو و گرده افشانی، تاثیر بگذارد.

یکی از محققان می گوید: زنبورهای عسل، بیشترین تاثیر را در گروه گرده افشانان ندارند؛ بلکه انواعی خاصی پروانه و نوع خاصی از زنبور عسل نادر در گرده افشانی نقش بزرگی دارند که البته در آستانه انقراض هستند.

این پروانه ها عبارتند از پروانه مرمر جزیره ای، پروانه تیلور چکرز، پروانه سلطنتی و البته پروانه مونارک.

جیمز دیل، متخصص مدیریت آفات در دانشگاه ماین اکستنشن گفت: سموم دفع آفات توسط بسیاری از باغداران در حیاط منازل، بیش از حد استفاده می شود. باغداران مقادیر مناسب سموم را روی برچسب آنها نمی خوانند و آن را نادیده می گیرند. گاهی اوقات ممکن است حد مجاز 1 اونس باشد؛ ولی باغبان بیش از 2 اونس استفاده کند.

طبق مقیاس طبقه بندی سموم سازمان حفاظت محیط زیست، کلوتیانیدین، دینوتفوران، ایمیداکلوپرید و تی آمتوکسام در اثر تماس و بلع برای زنبورها بسیار سمی و کشنده هستند. آژانس فدرال می گوید تیاکلوپرید و استامیپرید از سمیت کمتری برخوردار می باشند.

اگر از زنبورهای عسل مراقبت می کنید، یافتن مکان مناسب جهت نگهداری از آنها، راهی مهم برای کاهش قرار گرفتن زنبورهای عسل در معرض آفت کش ها است.

دیل همچنین گفت: دور نگه داشتن گرده افشانان از زمین های کشاورزی، امن تر است. برای گذاشتن کندوهای عسل در مکانی مناسب، یک منطقه وسیع و به دور از آفت کش با گیاهان گلدار متفاوت، یک منطقه ایده آل خواهد بود.

کوین جنسن، پژوهشگر انطباق مدیریت سموم دفع آفات در وزارت امور خارجه واشنگتن گفت: تامین آب غیر آلوده و پاک برای زنبورهای عسل نیز یک عامل بازدارنده موثر است. اگر زنبورها منبع آب نداشته باشند، مجبور می شوند در ماه های گرم سال به دنبال آب در مناطق دیگر بگردند. این مسئله می تواند منجر به جذب زنبورها به منطقه ای شود که در حال سم پاشی هستند، حتی اگر در آن محل، گل وجود نداشته باشد.

حشره شناسان می گویند که حتی سموم دفع آفات مجاز برای استفاده در کشاورزی ارگانیک می توانند به زنبورها و سایر حشرات مانند مگس ها، سوسک ها و پروانه ها آسیب برسانند.

رامش ساگیلی، دانشیار زنبورداری از دانشگاه ایالتی اورگان گفت: صاحبان خانه باید از استفاده از سموم دفع آفات در حیاط خانه ها خودداری کنند و در عوض از روشهای غیر سمی مانند آب و صابون برای از بین آفاتی همچون شته استفاده کنند.