طبق افسانه ها، مسافری به نام باکوس، با گروهی از ساتیرها در مسافرت بود که با تعدادی زیادی از زنبورها رو به رو شدند. ساتیرها در طول راه با سنجاب ها درگیر می شدند و زنبورها هم به دلیل این مجادله ها آنها را دنبال می کردند. یکی از ساتیرها، به دلیل دردسر پیش آمده، زنبورها را به داخل درختی مقدس هدایت کرد. زنبورهای عسل یک کندوی طلایی پر از عسل را از خود در آن درخت به جا گذاشتند و هنگامی که مسافران، طعم شیرین آن را چشیدند، بسیار از آن لذت بردند. همین موجب شد تا با عطش بیشتری به جست و جوی عسل بپردازند.

افسانه ها می گویند که عسل این گونه کشف شد! این داستان برای اولین بار در قرن 15 توسط پیرو دو کوزیمو از طریق یک نقاشی با عنوان ( کشف عسل طبیعی توسط باکوس ) به تصویر کشیده شد.

از زمان کشف عسل طبیعی، به دست آوردن و لذت بردن از طعم شیرین عسل، ذهن بسیاری را تحت سلطه خود درآورد و این گونه، مفهوم برداشت عسل متولد شد. یک نقاشی سنگی که تخمین زده می شود متعلق به 8000 سال پیش از میلاد مسیح باشد، تاریخی ترین و در واقع قدیمی ترین اثری است که برداشت عسل را به نمایش درآورده است. گفته می شود که نقاشی های مشابهی در آسیا، استرالیا، هند و آفریقا یافت می شوند.

بسیاری از قبایل و جوامع دیگر نیز در تجارت شکار عسل مشارکت داشته اند. یکی از برجسته ترین این قبایل، قبیله گورونگ از نپال است که در دامنه کوه های هیمالیا زندگی می کنند. آنها ابتدا با استفاده از دود، زنبورهای عسل را از کندوی خود دور می کنند و سپس عسل را به کندوهایی می ریزند که قصد برش زدن آنها را دارند. در نهایت، آنها را در سبدهایی می ریزند و آویزانشان می کنند. همه این سبدها حدود 200 فوت بالاتر از سطح زمین، در حالت تعادل آویخته می شوند. این قبیله، این کار را دو بار در سال، یک بار در بهار و یک بار در پاییز انجام می دهند. قبیله گورونگ، هرگز روش های سنتی را کنار نگذاشته و به راه های مدرن روی نیاورده است.

روش های برداشت عسل طی سالها دچار تغییرات و پیشرفت های زیادی شده و امروزه راه های بی شماری برای برداشت عسل وجود دارد. اما فرآیند اصلی استخراج عسل در خالص ترین شکل ممکن خود، تغییری نکرده و به همان شکل گذشته است. ابتدا افراد با لباس های محافظ، زنبورها را از کندوهای عسل دور می کنند و سپس شانه های عسل را بر می دارند تا عسل را استخراج کنند. اما فرآیندی که در طول تاریخ دچار تغییر شده، نحوه استخراج عسل از لانه زنبور است. امروزه روشهای زیادی مثل عصاره گیری توسط دستگاه، خرد کردن شانه و سپس صاف کردن عسل وجود دارند. در نهایت، عسل وارد ظرف های استریل یا بطری می شوند.