زنبورهای بدون نیش

زنبورهای بدون نیش

زنبورهای بدون نیش

از آنجایی که این زنبورها در مناطق گرمسیری زندگی می کنند، اکثراً در تمام طول سال فعال هستند. همانند زنبورهای عسل، زنبورهای بدون نیش نیز در هوای سرد فعالیت کمتری دارند. همانطور که میدانیم، زنبورهای بدون نیش نمی توانند نیش بزنند اما طبیعت راه های دیگری را برای دفاع از خود به آنها داده است. سلاح آنها برای دفاع، فک پایین آنهاست. آنها می توانند به سختی گاز بگیرند و برخی از گونه ها حتی اسید فرمیک را ترشح می کنند. مخلوطی از نیش و اسید فرمیک باعث تاول های دردناک در محل گازگرفتگی روی پوست می شود.


اگرچه آنها نمی توانند نیش بزنند، اما در کندهای آنها، زنبورهای زیادی را برای دفاع از کندو آماده هستند. این زنبورها معمولاً در تنه های توخالی، حفره های زیرزمینی، لانه های موریانه ای و شکافهای سنگی لانه می سازند. اما همچنین می توانید با آنها در سطل های زباله قدیمی، حفره های دیوار و خمره های ذخیره غذا مواجه شوید.

تا جایی که امکان داشته باشد، بسیاری از زنبورداران دوست دارند زنبورها را در کندوی اصلی خود نگه دارند و یا آنها را به یک جعبه چوبی منتقل کنند، چون این امر باعث می شود کنترل کندو راحت تر شود. این زنبورها عسل و گرده را در مخزن هایی به شکل تخم مرغ، ساخته شده از موم زنبور عسل مخلوط شده با رزین گیاه ذخیره می کنند. معمولاً این مخازن در اطراف شانه های مرکزی کندو که لاروها در آن زندگی می کنند ساخته شده اند. وقتی زنبور کارگر جوانی از سلولش بیرون می آید، ابتدا درون کندو باقی می ماند. وقتی زنبور کارگر مسن تر شود، او زنبور محافظ یا جستجورگر می شود. بر خلاف زنبورهای عسل معمولی، زنبورهای بدون نیش لاروهای خود را تغذیه نمی کنند. شهد و گرده در سلولی قرار می گیرد که تخم در آن قرار می گیرد و سپس سلول تا زمان بالغ شدن یک زنبور عسل پر می شود.

وجه تمایز دیگر زنبورهای بدون نیش از زنبورهای عسل معمولی، وجود طبقه سرباز است که برای کلونی های مورچه ها و موریانه ها متداول است. این طبقه سرباز متشکل از زنبورهای متخصص دفاعی است که به محافظت از ورودی لانه کمک می کنند. در بعضی موارد زنبورهای سرباز حتی بزرگتر یا از نظر رنگی متفاوت از زنبورهای معمولی کارگر هستند.

زنبورهای بدون نیش1
زنبورهای بدون نیش

زنبورهای بدون نیش، یک انتخاب عالی برای زنبورداری شهری

با توجه به رفتار غیر تهاجمی، زنبورهای بدون نیش می توانند در مناطق پرجمعیت مانند شهرها پرورش یابند. تنها شرط این است که زنبورها در این نزدیکی گل کافی داشته باشند. با این حال اگر گمان کنند کندو در معرض خطر است، رفتارهای پرخاشگرانه مانند گاز گرفتن، گرفتار شدن در مو، تلاش برای ورود به بینی یا گوش و غیره را نشان می دهند. کندو آنها برای تقسیم کلونی یا استخراج عسل باز شده است.

بعضی از گونه های آنها چنان اهلی و رام شده اند که حتی در مواقعی که کندوی آنها برای تقسیم کلونی یا استخراج عسل باز می شود، حالت تهاجمی به خود نمی گیرند.

با این حال، زنبورهای بدون نیش به محیط و نوع گل های اطرافشان بستگی دارند، بنابراین در همه نوع آب و هوایی مانند زنبورهای عسل قابل نگهداری نیستند. بهره وری آنها نیز بسیار پایین تر از زنبورهای عسل است، بنابراین شما باید مطمئن شوید که کلونی زنبور عسل بدون نیش شما گل هایی از زیستگاه طبیعی خود در این نزدیکی دارد تا بتواند تولید عسل را ادامه دهد.

انواع بیشتری زنبورها از آنچه در اینجا ذکر کردیم وجود دارد و این فقط به ما نشان می دهد که دنیای زنبورها چقدر شگفت آور است.


منبع: mybeeline

حساب کابری