با سپاس از همراهی شما عزیزان در این مقاله از وبلاگ رایحه با محل زندگی زنبورهای عسل آشنا خواهید شد.

مانند بسیاری از حیوانات لانه ساز، زنبورها مکان های خاصی را برای کندوهای خود ترجیح می دهند. این ترجیحات بر اساس گونه متفاوت است. زنبورهای عسل، بر خلاف زنبورهای بامبل، لانه های زمینی نمی سازند. احتمال وجود کندوی زنبور عسل در یک درخت توخالی یا در شکاف صخره بسیار زیاد است و در موارد نادر این حشرات در کنار دیوار ساختمان ها نیز لانه می کنند.

در حالی که تصاویری که شما در صفحات اینترنت می بینید، رایج ترین کندوهای زنبورعسل را آویزان از شاخه درخت نشان می دهد، زنبورهای عسل به احتمال زیاد کلنی های خود را تا این حد در معرض دید قرار نمی دهند. با این حال، اگر گروه بزرگی از زنبورهای عسل را روی شاخه درخت مشاهده کردید، ممکن است یک گروه باشند که به احتمال زیاد از یک مستعمره جدا شده اند و در حال جستجو برای خانه جدید خود هستند. با این حال، توصیه می شود فاصله خود را از آنها حفظ کنید و آنها را به حال خود رها کنید، زیرا آنها در حال استراحت هستند و به احتمال زیاد به زودی حرکت می کنند.

زنبورهای عسل چگونه کندوهای خود را می سازند؟

زنبورهای عسل لانه خود را از مومی می سازند که از غدد درون شکم خود ترشح می کنند. بیشتر کندو از شانه تشکیل شده است، یک سری سلول های شش ضلعی به هم پیوسته که از این موم ساخته شده است. زنبور کارگر برای ساختن موم عسل می خورد و قند داخل بدنش را تبدیل می کند. از طریق منافذ طرفین بیرون می آید و سپس آن را می جود و با بزاق مخلوط می کند تا انعطاف پذیر شود.

هر سلول از تعداد زیادی لقمه ریز از این موم ساخته شده است و این سلول ها ده ها هزار بار با رشد کندو تکرار می شوند. یک لانه معمولی از تقریباً 100000 سلول جداگانه تشکیل شده است. معمولاً سلول‌های بالای شانه‌ها عسل را نگه می‌دارند، سلول‌های میانی برای ذخیره گرده استفاده می‌شوند و پایین‌ترین سلول‌ها «سلول‌های مولد» هستند، جایی که زنبورهای جوان از تخم بیرون می‌آورند و بزرگ می‌شوند.

چرا به آنها زنبور عسل می گویند؟

همانطور که از نام آنها پیداست، عسل برای زنبورهای عسل حیاتی است. اما این زنبورها فقط برای حمایت از صنعت کندوسازی خود به این عسل نیاز ندارند. آنها همچنین برای زنده ماندن در ماه‌های سرد زمستانی که نمی‌توانند برای جمع‌آوری شهد و گرده از کندو خارج شوند، به عسل متکی هستند. این بدان معناست که آنها باید تمام عسل مورد نیاز خود را برای زنده ماندن در زمستان ذخیره کنند.

پس با توجه به مطالب بالا این نکته بدست آمد که معمولا زنبورهای عسل در اطراف محل زندگی انسان ها به ندرت کندوی خود را می سازند.