معمولا از زنبورداران این سوال پرسیده می شود که زنبورهای عسل در زمستان چه می کنند؟

چرا که برخی از مناطق مانند میشیگان غربی، زمستان های بسیار سردی را تجربه می کنند که ممکن است برای زنبورها خطر آفرین باشد. پاسخ کوتاه به این سوال این است که زنبورهای عسل در زمستان به مقدار زیادی عسل می خورند و از این راه برای گرم نگه داشتن خود استفاده می کنند. ولی این تنها کاری نیست که زنبورهای عسل برای گرم نگه داشتن خود در زمستان انجام می دهند؛ بلکه اعمال بسیار پیچیده ای در کلونی آنها رخ می دهد که در ادامه به این اعمال می پردازیم. در این مقاله سعی می کنیم تا شما را به درکی درست و اساسی در مورد آنچه در کندوی عسل در زمستان اتفاق می افتد، برسانیم.

پس از این که اولین یخبندان، علوفه زنبورهای عسل را در فصل سرد از بین برد، زنبور عسل ملکه در هر روز تعداد تخم های خود را کاهش می دهد. هنگامی که دمای هوا نسبتا پایدارتر و ثابت تر شد، زنبورها به صورت یک خوشه روی شانه ها تجمع پیدا می کنند و در این حین، زنبور ملکه تخم گذاری را متوقف می کند. اگر آن دسته از زنبورهای عسل سالم باشند، یعنی جمعیت کافی و یک منبع آماده داشته باشند، دمای داخلی کندو در محدوده پنجاه و چهار تا نود و چهار درجه فارنهایت حفظ خواهد شد. این دسته دارای ساختار مشخصی است و مرکز خوشه، گرمترین قسمت دسته است؛ یعنی همان جایی که ملکه در آن قرار دارد. بخشی از دسته زنبورهای عسل، باید در طول زمستان با عسل در تماس باشد. از آنجایی که زنبورهای عسل از عسل تغذیه می کنند، بدن آنها حرارت ایجاد می کند که منجر به تولید گرما می شود. بخاطر دسترسی زنبورها به عسل، جمعیت زنبورهای عسل به تدریج در شانه ها به سمت بالا و پایین حرکت می کند. اگر منبع عسل در مکان درستی قرار نگیرد، به عنوان مثال در بالای دسته زنبورها قرار بگیرد، آن دسته ارتباط خود را با ذخایر عسل قطع کرده و در نهایت از بین می رود. حتی اگر 10 پوند عسل را هم در یک اینچی زنبوران عسل به صورت افقی در سمت چپ یا راست قرار بگیرد باز هم ممکن است این اتفاق بیفتد.

در بسیاری از مناطق، در ماه ژانویه، اوایل فوریه ملکه تخم گذاری را به روشی کاملا محدود در مرکز دسته از سر می گیرد. هنگامی که زنبورها سر از تخم در می آورند، زنبورهای عسل کارگر دمای 94 درجه را در مرکز خوشه حفظ می کنند، حتی اگر در خارج دما 5 درجه باشد! این زنبورهای جدید در نهایت با فرا رسیدن تاریخی مشخص، جایگزین زنبورهای پاییزی می شوند.

گاهی اوقات، در یک روز گرم زمستانی که آفتاب به اندازه کافی باشد و یک باد ملایم هم شروع به وزش کند، ممکن است کلونی بتواند پرواز پاک کننده را انجام دهد. این پرواز به این منظور انجام می شود که زنبورها بتوانند برای مدتی کوتاه خارج شوند تا پرواز و مدفوع کنند. پس از هفته ها و حتی گاهی ماه ها همکاری، پرواز پاک سازی یک رویداد مهمی است که توانایی کلونی را برای زنده ماندن در زمستان افزایش می دهد.

در روزهای ابتدایی بهار، زنبورهای کارگر شروع به جست و جو برای یافتن منابع تغذیه می کنند. این روزها معمولا در اواخر ماه مارس تا اوایل آوریل اتفاق می افتند. جمع آوری گرده از اهمیت ویژه ای بر خوردار است؛ چرا که زنبورهای عسل از این گرده ها برای تغذیه جنین های در حال رشد خود استفاده می کنند. از همین رو، برخی از زنبورداران در اوایل فصل بهار یک مکمل گرده در اختیار زنبورهای خود قرار می دهند تا در ماه آوریل یا می، جمعیت بزرگتری از زنبورها داشته باشند.

این یک مرور کوتاه از چگونگی مدیریت زنبورهای عسل در زماستان های سرد در اغلب مناطق است. از این رو برای زنبورداران بسیار ضروری است تا نکاتی را در زمستان رعایت کنند. به طور مثال باید مقدار کافی از عسل را در مکانی مناسب قرار دهند. همچنین، باید کندو را در جهتی قرار دهند که بادگیری خوبی دارد؛ این عمل به پاکسازی کندو کمک می کند. در نهایت، به زنبورداران توصیه می شود که قسمتهای بالایی کلونی را عایق بندی کنند تا نتیجه بهتری ببینند.

منبع: hudsonvillehoney