عوامل زیادی وجود دارد که میتواند تعداد زنبورهای عسل در جهان را کاهش دهد که از جمله آن میتوان به کاهش تنوع محصول، شیوههای ضعیف زنبورداری و از بین رفتن زیستگاه، آفت کشها اشاره داشت. آفت کشها میتوانند سیستم ایمنی زنبورها را ضعیف کنند و آنها را از بین ببرند. کنههای واروآ (Varroa destructor ) روی زنبورهای عسل میچسبند و بافت چربیشان را میمکند و آنها را ضعیف میکند و به طور بالقوه باعث فروپاشی کلنیها میشوند.
این مقاله از وبلاگ رایحه سه تهدید مهم زنبورهای عسل را بررسی میکند، آفت کشها، کنه واروآ و از دست دادن زیستگاه،
که در ادامه با این سه تهدید بیشتر آشنا شوید.
تهدیدات مهم زندگی زنبورهای عسل
۱. آفت کشها
در کشاورزی غیر ارگانیک، آفت کشها اغلب برای کشتن و کنترل آفات بر روی محصولات استفاده میشود. در نتیجه زنبورهای عسل در معرض طیف وسیعی از آفت کشها هستند. برخی از شواهد نشان میدهد که آفتکشها در صورت ترکیب میتوانند مضرتر شوند، در پدیدهای که به عنوان \”اثر کوکتل\” شناخته میشود. محققان هنگام بررسی اثر کوکتل (که مخلوطی از ده ماده شیمیایی مختلف در خاک و آب است) به این نکته رسیدند که این اثر میتواند بر حیات وحش مانند پرندگان و زنبورها تأثیر بگذارد.
۲. کنه واروآ
زنبورهای عسل همچنین با تهدید بزرگ دیگری از سوی کنه واروآ روبرو هستند که خود را به زنبور عسل میچسبد و خون آن را میمکد. هنگامی که زنبور عسل به کندو برمیگردد، کنه واروآ میتواند گسترش یابد و ویروسها و بیماریها را با خود همراه کند.
کنههای واروآ متأسفانه بسیار موفق هستند. هنگامی که کنه واروآ وارد یک کلنی شد، میتواند کل کلنی را در عرض ۲-۳ سال از بین ببرد. مشخص شده است که آنها یکی از دلایل اصلی اختلال فروپاشی کلونی در بیشتر کشورها این کنه است. کنه واروآ به زنبورهای بامبل یا زنبورهای منفرد حمله نمیکند
۳. از دست دادن زیستگاه
همچنین تهدید قابل توجهی علیه زنبورهای عسل از تغییر کاربری زمین وجود دارد. همانطور که شهرها رشد میکنند و کشاورزی فشردهتر میشود، زنبورها فضاهای وحشی، پرچینها و علفزارهایی را که میتوانند گل و غذا پیدا کنند را از دست میدهند. تخمینزده میشود که ۹۷ درصد از علفزارهای گل وحشی در بیشتر کشورها ناپدید شدهاند. این باعث تأثیر عمیقی بر حیات وحش ما از جمله زنبورها شده است.
متأسفانه به دلیل زمینهای کشاورزی و ساخت جادهها زمینهای زیادی که در آنها گلها وجود داشتهاند از بین رفته که این باعث شده زنبورها برای یافتن غذای کافی به تکاپو بیفتند. بسیاری از گونههای زنبور عسل کاهش یافتهاند و چند گونه از زنبور عسل نیز منقرض شدهاند.
در نتیجه:
ما برای محافظت از زنبورها باید برای کشاورزی پایدارتر مبارزه کنیم تا از زنبورهای عسل و سایر گرده افشانها برای نسلهای فعلی و آینده حمایت کنیم.