آیا می دانستید که عسل ها از نظر طعم می توانند خیلی متفاوت از یکدیگر باشند؟

علاقه مردم به کسب اطلاعات بیشتر در مورد انواع عسل، چگونگی تولید آنها و اینکه چرا آنها بسیار متفاوت هستند، پس از این که به آنها فرصتی برای تجربه تنوع عسل ها داده شده، بسیار جالب است. ما همواره سعی کرده ایم تا مردم را درباره انواع عسل و نحوه تولید و مصرف آنها، آگاه کنیم.

تنوع گلها عامل ایجاد تنوع عسل هستند

همانطور که می دانید، زنبورها از گیاهان مختلف شهد و گرده جمع آوری می کنند. گلهای مختلف حاوی شهدهای متنوعی هستند که پس از فرآوری توسط زنبورها از طریق کار گسترده تیمی، عسل های مختلفی را به بار می آورند. اگر شهد جمع آوری شده عمدتاً از یک نوع گیاه منفرد باشد، عسل تولید شده از آن به عنوان عسل تک گل شناخته می شود. وقتی زنبورها شهد بسیاری از گیاهان مختلف را جمع آوری می کنند و هیچ منبع شهد “غالبی” وجود ندارد، معمولاً عسل را عسل گل های وحشی می نامند.

چطور ممکن است بدانیدکه زنبورها چه چیزی را تغذیه می کنند؟

زنبورداری فعالیتی است که باعث می شود تا شما مستقیما با طبیعت ارتباط برقرار کنید. زنبورداران برای اینکه بتوانند عسل های متنوعی را برداشت کنند، باید بدانند چه شکوفه هایی وجود دارند و کجا قرار دارند.

زنبورهای عسل نوع بسیار خاصی از گرده افشان ها هستند. آنها بسیار وفادارند. هنگامی که منبع خوبی از شهد را پیدا می کنند، از آن استفاده می کنند تا آن را تمام کرده و پس از اتمام آن منبع، آنها به منبع بعدی منتقل می شوند.

محتوای گرده در انواع مختلف عسل

یک تصور غلط وجود دارد که عسل فقط باید حاوی گرده یک گونه گیاه باشد. این امر عملاً غیرممکن است، زیرا ما نمی توانیم کنترل کنیم که زنبورها به کجا می روند. گرده های گیاهان دیگر به غیر از گیاهان که نام خود را به عسل می دهند، در عسل همیشه یافت می شوند.

یک نکته جالب که باید در نظر داشته باشید این است که گونه های مختلف گیاهان مقادیر مختلف شهد و گرده تولید می کنند. این بدان معنی است که حتی اگر میزان گرده عسل را تجزیه و تحلیل کنید و فهمیدید که 80 درصد کل گرده از گیاه A حاصل می شود، شهد جمع آوری شده برای تولید عسل ممکن است در اکثر موارد از گیاه B یا C باشد.

این امر باعث می شود تا مشخص کردن این که این عسل دقیقا چه نوعی است، دشوار شود. بنابراین، ما همیشه می گوییم که ذائقه بهترین ابزار شناسایی نوع و کیفیت عسل است!

منبع: beeseasonal

عسل آویشن یکی از بهترین انواع عسل های تولیدی در جهان است که به دلیل خواص فوق العاده زیادی که دارد از هزاران سال پیش تا کنون در کانون توجهات بوده و به عنوان یک داروی بسیار موثر در از بین بردن میکروب ها و باکتری ها شناخته شده است.

آویشن چیست؟

قبل از هر چیز بهتر است کمی در مورد خود آویشن بدانیم. آویشن که به نام علمی Thymes شناخته می شود نوعی گیاه سرده ای و از خانواده نعنا ها است.

این گیاه انواع مختلفی دارد و نزدیک به 350 نوع آن در جهان شناخته شده است و در ایران نیز به عنوان یکی از سرزمین های این گیاه حداقل 14 گونه از بهترین گونه های آویشن رشد می کند. این گیاه برگها و گل های خوشبویی دارد و تا حدود زیادی مانند گیاه مرزنگوش است.

تحقیقات زیادی در مورد گیاه آویشن انجام شده است و مشخص شده است که خواص این گیاه برای کنترل و از بین بردن باکتری ها بسیار زیاد است. این گیاه در طب سنتی به عنوان یکی از کلیدی ترین روش ها برای درمان بیماری های عفونی و میکروبی تجویز شده است. ضمن اینکه استفاده از این گیاه در صنایع دارو سازی و صنایع آرایشی و بهداشتی به شدت کاربرد دارد.

تعدادی از مهمترین انواع گیاهان آویشن عبارتند از: آویشن اوراسیایی، آویشن پشمی، آویشن خزنده، آویشن زیره ای، آویشن لیمویی، آویشن معمولی، آویشن مورودر، آویشن سوسنبر، آویشن ثومون و …

عسل آویشن چگونه تولید می شود؟

برای تولید عسل آویشن، زنبور عسل باید در مجاورت گیاه آویشن قرار گیرد. برای این کار معمولا دو روش عمده وجود دارد:

1- روش سنتی:

در این روش کندوی زنبور عسل در کوهستان ها و دشت هایی قرار داده می شود که محل رویش آویشن است. معمولا در فصولی که آویشن گل دهی می کند کندوها را در این مکان ها قرار می دهند.

زنبور عسل نیز در این مناطق عمدتا از همین گیاه برای نوشیدن شهد استفاده می کند و به همین دلیل عسل تولیدی زنبور عسل عموما از گیاه آویشن است و خواص این گیاه را به خود می گیرد. با توجه به اینکه ممکن است در بین انواع آویشن این منطقه گیاهان دارویی دیگری نیز وجود داشته باشند، به همین دلیل عسل آویشن تولید شده در این روش تنها خواص آویشن را ندارد و ممکن است انواع خواص دیگر گیاهان دارویی را نیز داشته باشد.

2- روش نوین یا مزرعه ای:

در این روش مزرعه دارانی که کار تولید گیاهان دارویی از نوع آویشن را انجام می دهند به دو منظور از زنبور عسل در کنار گیاه آویشن استفاده می کنند. دلیل اول اینکه خود گیاه آویشن با استفاده از فعالیت های زنبور عسل گرده افشانی بهتری می کند و محصول پربارتری تولید می کند و دلیل دوم اینکه زنبور عسل کار تولید عسل 100 درصد آویشن را انجام دهد.

البته در این مورد هم تقریبا هیچ کدام از مزارع تولید آویشن سربسته نیستند و زنبور عسل آزاد است که به هر منطقه پرواز کند و شهد نوشی کند، اما با توجه به اینکه مزارع بزرگ آویشن را در دسترس دارد عموما و بصورت غالب آویشن را برای تغذیه استفاده می کند و به همین دلیل عمدتا عسل آویشن در این روش تک گل تر و یا بیشتر خواص آویشن را دارد.

باید دقت کنید که ممکن است برخی از افراد سود جو با تولید عسل مصنوعی و اضافه کردن اسانس آویشن به آن، نام عسل آویشن بر محصول غیر طبیعی و مضر خود به عنوان عسل بگذارند. بنابراین در انتخاب برند عسل طبیعی آویشن باید بسیار دقت کنید.

جهت مشاهده انواع عسل آویشن رایحه خوانسار، اینجا کلیک کنید.

گرده افشانی زمانی است که گرده از ساختارهای نر گل ها به ساختار ماده همان گونه های گیاهی منتقل می شود. حرکت گرده (مشابه اسپرم) به سمت قسمت ماده گل باعث لقاح تخم های گل می شود. یک گل بارور شده باعث ایجاد دانه ها و میوه های اطراف آن می شود و می تواند نسل جدیدی از گیاهان را رشد دهد.

چگونه می توان گل را گرده افشانی کرد؟

گرده افشانی به روش های مختلفی رخ می دهد. برخی گیاهان خود گرده افشانی می کنند. برخی دیگر برای حرکت گرده به باد یا آب تکیه می کنند. گروه دیگری از گیاهان به گرده افشان ها نیاز دارند.

گرده افشان چیست؟

گرده افشان ها شامل انواع مختلفی از حشرات، پرندگان، پستانداران و حتی برخی خزندگان هستند. زنبورها، زنبورهای عسل، مورچه ها، مگس ها؛ پروانه ها و سوسکهای گل، چند مثال از گرده افشان های از نوع حشره هستند.

مهره داران، عمدتا خفاش ها و پرندگان، برخی میمون ها، جوندگان و برخی مارمولک ها نیز گیاهان خاصی را گرده افشانی می کنند.

چرا گرده افشان ها گرده افشانی می کنند؟

یک تصور غلط وجود دارد که گرده افشان ها گرده افشانی می کنند تا بتوانند به ما در رشد مواد غذایی کمک کنند. این درست نیست. هم گرده افشان ها و هم گیاهان یک سیستم سودمند برای یکدیگر ایجاد می کنند.

گرده افشانی باعث تولید دانه می شود و برای تولید مثل بسیاری از گیاهان ضروری است. در حین اینکه، گرده افشان ها از گل ها بازدید می کنند، شهد گل و گرده ها را دریافت می کنند. شهد قند، برای گرده افشان ها کربوهیدرات ها را فراهم می کند در حالی که گرده ها حاوی پروتئین ها، چربی ها، ویتامین ها، مواد معدنی و مواد شیمیایی لازم می باشند.

چرا گرده افشان ها مهم هستند؟

بعضی از گونه های گیاهان مانند گندم به هیچ وجه به گرده افشان احتیاج ندارند. گیاهان دیگر نیز لزوماً به گرده افشان ها احتیاج ندارند، اما آهسته تر تولید مثل می کنند و میوه های کمتری نیز در اطراف خود تولید می کنند. اما گروه سومی از گیاهان وجود دارند که بدون گرده افشانی قادر به تولید مثل و تولید میوه نیستند.

در واقع، گرده افشان ها مسئول تقریباً 3 چهارم محصولات عمده غذایی ما هستند. در خارج از سیستم کشاورزی ما، تقریباً 80-95٪ از گونه های گیاهی موجود در زیستگاه های طبیعی به گرده افشانی با حیوانات احتیاج دارند.

وضعیت گرده افشان ها چگونه است و چگونه می توانیم به آنها کمک کنیم؟

رابطه میان گیاه و گرده افشان رابطه بسیار باستانی و متقابل است. گیاهان برای تولید مثل از گرده افشان ها بهره می گیرند و گرده افشان ها از گیاهان برای تغذیه بهره می گیرند.

این رابطه متعادل اگر به صورت منفی تحت تأثیر قرار گیرد، می تواند به هر دو جمعیت آسیب برساند. کمبود زمین علوفه ای به دلیل افزایش سطح زیرکشت، زراعت و توسعه شهرها از کمیت و کیفیت گل می کاهد و این به نوبه خود بر حیواناتی که از شهد تغذیه می کنند تأثیر می گذارد.

استفاده از مواد شیمیایی مانند سموم دفع آفات نیز می توانند بر سلامت گرده افشان تأثیر بگذارد. امروزه متاسفانه بسیاری از این مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند.

برای کمک به گرده افشان ها چند کار وجود دارد که می توانیم انجام دهیم:

• گرده افشان هایی که در منطقه شما یافت می شوند را شناسایی کنید
• گیاهان محلی-بومی و محلی که هم شهد و هم گرده ارائه می کنند را تولید کنید
• آب تمیز را در دسترس گرده افشان ها نگه دارید
• استفاده از علف کش ها و سموم دفع آفات را کاهش دهید
• مدل و فرهنگ کشاورزی خود را تغییر دهید
• محصولات ارگانیک با دوام پایدار مصرف کنید

منبع: beeseasonal

تغذیه مصنوعی زنبورها روشی پایدار نیست

زنبورها به جز چیزی که خودشان تولید کرده اند، عادت ندارند چیز دیگری بخورند. زنبورها میلیون ها سال است که شهد و گرده گل را جمع آوری می کنند، آنها را با آنزیم های خاص خود مخلوط می کنند و در سلول های کندوی زنبور عسل قرار می دهند.

عسل یک شکر ساده نیست و چیز دیگری نمی تواند جایگزین آن شود. این ماده حاوی آنزیم ها و مواد مغذی منحصر به فردی است که زنبورها به آن نیاز دارند، همچنین عسل حاوی قندهای ساده ای است که به سرعت به زنبورهای عسل انرژی می دهد. عسل pH (اسیدیته) خاص خود را دارد و دستگاه گوارش زنبورها به آن عادت کرده است.

در مورد گرده نیز، زنبورها آن را به کندو آورده و آنزیم های مخصوصی را به آن اضافه می کنند و نوعی مخلوط از گرده را می سازند که ما آن را نان زنبور می نامیم. این یک ماده غذایی بسیار مغذی است زیرا زنبورها می توانند به راحتی آن را جذب کنند. این ماده مغذی برای زنبورهای عسل نقش پروبیوتیک را ایفا می کند که  به ایجاد میکروارگانیسم های زیادی برای راحتی هضم غذاهای آنها کمک می کند.

هنگامی که این غذاهای طبیعی جای خود را به غذاهای مصنوعی می دهند، با مشکلات زیادی مواجه می شویم که هنوز آنها را کاملاً درک نکرده ایم.

تصور این که این قضیه در طولانی مدت چقدر می تواند آسیب برساند کار سختی نیست.

ما چه کاری می توانیم انجام دهیم؟

زنبورداری باید در مکان هایی انجام شود که بتواند همه کلنی ها را در طول سال پشتیبانی کند. این به معنی مکان هایی است که زنبورها می توانند در طول دوران جریان شهد کار کنند و تمام مواد غذایی موردنیاز خود را تولید کنند (دورانی که گیاهان دارای شهد در دسترس هستند).

در طول زمستان، ما باید به زنبورها اجازه دهیم تا از عسل تولید شده در بقیه سال تغذیه کنند. زنبورداران نباید تمام عسل های موجود در کندوها را برداشت کنند و باید عسل به مقدار کافی برای تغذیه زنبورها تا فصل گلدهی بعدی وجود داشته باشد.

در مواقع اضطراری و شرایط خطرناک، تغذیه مصنوعی ممکن است ضروری باشد و زنبورداران باید خود را برای انتخاب منابع ارگانیک و خالص از مواد مغذی برای تغذیه زنبورها آماده کنند.

البته ذکر این نکته خالی از لطف نیست که این واقعیت که زنبورها در شرایط تهدید کننده ای قرار دارند، خود نشان دهنده این است که ما در بهترین مکان برای زنبورداری قرار نداریم.

چگونه باید عسل را برداشت کرد؟

عسل را فقط در مواقعی که جریان شهد کافی و مداوم وجود داشته باشد می توان برداشت کرد تا زنبورهای عسل همچنان بتوانند عسل بیشتری تولید کنند. این اتفاق زمانی می افتد که نواحی اطراف کندوها به طور طبیعی سالم و از نظر زیستی متنوع باشد به طوری که منابع مختلف شهد در زمان های مختلف (عمدتا از بهار تا پاییز) در دسترس باشد.

این روش اصلی برداشت عسل توسط شرکت رایحه خوانسار است. زنبورداری رایحه خوانسار در مناطقی که منابع غذایی فراوان هستند، زنبورهای خود را نگهداری می کند.

همچنین، عسل رایحه خوانسار، تنها بخشی از عسل تولید شده را برداشت می کند و مقدار مناسبی عسل برای تغذیه زنبورها تا زمان گلدهی بعدی در کندوها باقی می گذارد.

به یاد داشته باشید که همیشه از زنبورداران و تولیدکنندگان عسل سؤال کنید که آیا آنها زنبورهای خود را با چیزی به غیر از عسل تغذیه می کنند. اگر جوابشان مثبت است، بپرسید چرا؟؟؟

بیاییم آموزش ببینیم و به نجات زنبورهای عسل کمک کنیم…

غذای اصلی و طبیعی زنبورهای عسل باید عسل باشد اما میدانیم که امروزه زنبورداران از غذاهای مصنوعی و جایگزین برای تغذیه زنبورهای عسل استفاده می کنند. اما چرا باید همچین کاری را انجام دهند؟

واقعیت این است که تغذیه مصنوعی روشی بسیار مورد قبول در زنبورداری است و اغلب اوقات، جهت تضمین بقای کندوهای عسل ضروری است.

عسل رایحه خوانسار، به عنوان یکی از قدیمی ترین برندهای عسل طبیعی و ارگانیک کشور، خود را موظف می داند تا همه چیز درباره زنبورهای عسل، عسل و زنبورداری را با شما در میان بگذارد. امروز قصد داریم در مورد تغذیه مصنوعی زنبورهای عسل صحبت کنیم.

خوراک مصنوعی چیست؟

باید بدانید که زنبورها سه نوع غذای اصلی دارند: عسل ، نان زنبور عسل (گرده تخمیر شده) و ژل رویال. اینها غذاهای طبیعی زنبورها هستند. هر چیز دیگری جز این سه نوع، غذای مصنوعی تلقی می شود.

جایگزین های متداول برای عسل هنگام تغذیه زنبورها

نوع اصلی خوراک های مصنوعی که به عنوان جایگزین های عسل مورد استفاده قرار می گیرند، شربت های قند است. این شربت ها معمولاً از شکر تصفیه شده ساخته می شوند. برخی از زنبورداران به سراغ استفاده از شربت ذرت فروکتوز غلیظ به عنوان خوراک می روند زیرا بسیار ارزان تر از شکر تصفیه شده است.

زنبورها و عسل

برای فهمیدن این که چرا و چگونه زنبورداران زنبورهای خود را با غذاهای مصنوعی تغذیه می کنند، باید از اینجا شروع کنیم که چه زمانی و چرا زنبورها، عسل تولید می کنند. زنبورها هنگامی از گلها شهد جمع آوری می کنند که جریان شهد طبیعی برقرار باشد. این دوره ای است که در آن گیاهان برای جذب گرده افشان ها، شهد تولید می کنند. سپس از طریق یک کار تیمی حرفه ای، این شهدها به عسل تبدیل می شوند.

برای زنبورها، عسل و گرده مواد غذایی اصلی است. این مواد غذایی در واقع غذای اصلی است که آنها به لاروهای خود نیز می دهند. البته لارو، از ژله رویال نیز تغذیه می شود.

وقتی زنبورها، عسل درست می کنند، آنها به فکر آینده نیز هستند. در طول زمستان معمولاً شهد بسیار کمی وجود دارد یا اصلا یافت نمی شود، ولی زنبورها باید غذا بخورند.

در یک سناریوی ایده آل، زنبورها در طول جریان شهد گلها (معمولاً بهار تا پاییز) سخت کار کرده اند و مقداری عسل تولید شده برای مصرف در طول زمستان را ذخیره کرده اند.

خب تا اینجا همه چیز روشن و سرراست است. زنبورها شهد و گرده را جمع آوری می کنند، و به ترتیب عسل و نان زنبور عسل تولید می کنند، مقداری از آن را مصرف کرده و مقداری را برای ماه هایی که هیچ نوع شهد و گرده در طبیعت موجود نیست (معمولاً در زمستان) ذخیره کنید.

اما اگر غذای کافی وجود نداشته باشد، کندو ممکن است گرسنه بماند و احتمالاً بمیرد. چند دلیل وجود دارد که چرا در برخی شرایط، زنبورها غذای کافی ندارند:

وضعیت شماره یک: بدون عسل برای زمستان

در طی “جریان شهد” منابع طبیعی کافی برای برداشت وجود ندارد و زنبورها نمی توانند عسل و گرده را برای زمستان ذخیره کنند.

وضعیت شماره دو: بدون عسل برای زمستان

زنبورها عسل تولید کرده اند، اما عسل تولید شده از آنها گرفته شده است.

وضعیت شماره سه: بدون عسل بعد از زمستان

زنبورها عسل تولید کرده اند ولی در طول زمستان تمام عسل خود را مصرف کرده اند.

این وضعیت ها ممکن است به دلایل طبیعی رخ دهد. با این وجود، کمبود مواد غذایی موجود، می تواند ناشی از مداخله انسان نیز باشد. در مقاله بعدی این موضوع را دنبال می کنیم. پس با ما همراه باشید…

خواندن مقاله تعذیه مصنوعی زنبورهای عسل

همه ما می دانیم که ترکیبات بسیار خوشمزه و لذیذی مانند ترکیب توت فرنگی و شکلات، ترکیب کره بادام زمینی و ژله و یا ترکیب نمک و فلفل وجود دارد. اما یک دوقلوی بهشتی بینظیر نیز از عسل و لیمو وجود دارد! این ترکیب فقط خوشمزه و لذیذ نیست بلکه برای بدن و روح ما نیز بسیار مفید است. هر دو محصول عسل و لیمو دارای خواص درمانی طبیعی غنی شده اند و ما قصد داریم این خواص را در این مقاله بررسی کنیم.

از زمان های بسیار قدیم، در بیشتر فرهنگ ها از لیمو و عسل به عنوان داروی طبیعی و درمانی استفاده می شده است. البته برخی از فرهنگ ها درختان مرکبات را پرورش نمی دادند، اما عسل از حدود 40 میلیون سال پیش وجود داشته است، زمانی که اولین زنبورهای عسل در سیاره زمین ظاهر شدند. مردم بالتیک از میوه به، به جای لیمو استفاده می کردند.

هزار سال پیش هیچ داروخانه یا پزشکی در جهان وجود نداشت، اما بزرگانی را داشتند که از طریق یک مراسم معنوی، تعدادی از داروهای درمانی را تجویز می کردند.

آهنگ ها و داستان های زیادی در مورد فواید بینظیر استفاده از عسل خام در فرهنگ قدیمی لیتوانیایی/ بالتیک وجود دارد.

7 خاصیت شگفت انگیز عسل و لیمو

در اینجا 7 مزیت جادویی ترکیب عسل و لیمو را معرفی می کنیم که می تواند هر روز شما را روشن تر کند:

1- باعث تناسب اندام شما می شود و به کاهش وزنتان کمک می کند.

ترکیب عسل و لیمو بدن ما را از سموم و باکتریهای عفونی دور نگه می دارد. در طول زندگی روزمره، بسیاری از سموم ممکن است از طریق مواد شیمیایی، سموم دفع آفات یا حتی مواد غذایی اطراف ما وارد بدن ما شوند. بنابراین خواص ضد باکتریایی عسل و خاصیت سم زدایی اسید سیتریک لیمو به بدن ما کمک می کنند تا تمام سموم ناخواسته را از بین ببرد.

سوالی که اغلب پرسیده می شود این است که آیا عسل چاق کننده است؟

اتفاقا برعکس، این ترکیب به افزایش سطح متابولیسم و ​​سرعت بخشی به روند کاهش وزن از طریق فرآیند هیدراتاسیون کمک می کند.

2- پوست را از آکنه پاک می کند

استفاده از ترکیب لیمو و عسل هر روز صبح، یکی از داروهای مفید برای مقابله با آکنه و سایر موارد پوستی می باشد. لیمو دارای خاصیت کنترل کننده روغن است، به همین خاطر روغن های اضافی را از روی پوست از بین می برد.

همچنین اسید سیتریک به عنوان ماده دفع کننده عمل می کند. این ماده باعث کاهش سلولهای مرده و باقی مانده های انباشته شده در غده های پوستی می شود.

عسل دارای خواص ضد باکتریایی است که به سم زدایی کمک می کند و با باکتری های مضر در کبد شما مبارزه می کند. همچنین میکرو عناصر موجود در عسل به تقویت و درخشندگی پوست از طریق مصرف داخلی کمک می کند.

3- سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند

خاصیت ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی عسل، آن را به یکی از بهترین داروهای درمانی طبیعی سیستم ایمنی بدن تبدیل کرده است. مصرف مداوم و مرتب ترکیب عسل و لیمو که سرشار از ویتامین C است، تمام بیماری ها و آلرژی ها را از شما دور می کند.

4- عفونت گلو و سرفه را کاهش می دهد

از عسل همیشه در فرهنگ بالتیک برای درمان سرفه و علائم گلودرد استفاده شده است. خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی این ترکیب به مبارزه بدن شما با باکتری های عفونی کمک می کند. عسل همچنین دستگاه تنفسی را هیدراته نگه می دارد.

در حالی که عسل با خلط اضافی مقابله می کند، لیمو به نازک شدن احتقان مخاط در گلو کمک می کند و باعث تسکین در مجاری تنفسی می شود.

5- سطح انرژی بدن را دوباره بالا می برد

الکترولیت های لیمو و میکرو عناصر موجود در عسل خام باعث تقویت بدن بعد از دی هیدراته شدن طولانی مدت می شوند. این ترکیب می تواند پس از بروز مشکلاتی مانند اسهال، استفراغ، مسمومیت یا گرسنگی به تقویت و بازسازی بدن کمک کند.

حتی پس از استفاده زیاد از الکل یا انجام ورزش های سنگین، گلوکز و فروکتوز موجود در عسل باعث تقویت و ریکاوری بدن شما می شود.

6- به عنوان مدر (ادرار آور) عمل می کند

پزشکان غالباً برای معالجه ادم و فشار خون بالای ناشی از مایعات اضافی در بدن، داروهای مدر را تجویز می کنند. با این حال ترکیب عسل و لیمو می تواند به عنوان یک درمان طبیعی برای از بین بردن مایعات اضافی از طریق تقویت تولید ادرار عمل کند. این اثر همچنین با سم زدایی همراه است، زیرا بدن می تواند سموم ناخواسته را از دست بدهد. با بهبودی ورم یا فشار خون می توانیم فشار اضافی را از قلب خارج کرده و فشار خون را عادی کنیم.

7- موهای شما را تغذیه می کند

شاید باورش سخت باشد، اما ترکیب عسل و لیمو بهترین گزینه برای جایگزینی شامپو هستند. در واقع حتی بهتر، زیرا همه اینها از منابع طبیعی ناشی می شوند و کاملا ارگانیک هستند. استفاده از عسل برای شستشوی مو، به طور طبیعی پوست سر را مرطوب می کند و موهای شما را صاف می کند. در حالی که لیمو از بروز شوره و ریزش مو جلوگیری می کند!