برخی از سبزیجات به عنوان نیروگاه‌های تغذیه شناخته می‌شوند که یکی از آن‌ها کلم قرمز است. این ماده دوز بالایی از ویتامین C دارد و یک تقویت‌کننده سیستم ایمنی و غنی از آنتی اکسیدان است. در مقایسه با کلم سبز، کلم قرمز حاوی ۱۰ برابر ویتامین بیشتر، فلاونوئید‌های ضد سرطان و مقدار زیادی آنتی اکسیدان است که سلامت چشم، دندان، استخوان و سیستم ایمنی را بهبود می‌بخشد. کلم قرمز همچنین سرشار از ویتامین K است که برای حفظ سلامت استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان در زنان و مردان به طور یکسان ضروری است.

استفاده از این سبزی مفید در غذا‌ها بسیاری از نیاز‌های بدن را تأمین می‌کند. در این مقاله ما طرز تهیه سالادی با کلم قرمز را برای شما فراهم کرده‌ایم. ‌امیدواریم آن را تهیه کنید و از خوردن آن لذت ببرید.

مواد لازم برای سالاد کلم قرمز با لیمو و عسل:

کلم قرمز تازه: 1 عدد کوچک

هویج: 3 عدد متوسط

لیمو تازه: 1 عدد (4/1 فنجان آبلیمو)

روغن زیتون: 4/1 فنجان

عسل طبیعی: 1 قاشق غذاخوری

نمک دریا یا نمک کوشر: 1 قاشق غذاخوری

جعفری:2 قاشق غذاخوری

فلفل سیاه: 4/1 قاشق چای خوری

طرز تهیه:

هویج، جعفری و کلم قرمز را بشویید و آنها را خرد کنید. کلم و هویج را در یک کاسه با هم ترکیب کنید. آب لیمو، نمک، فلفل سیاه و عسل را با همزن با هم ترکیب کنید. این سس را روی مواد درون کاسه بریزید. به مدت 30 تا 40 دقیقه در یخچال آن را قرار دهید. در آخر با جعفری خرد شده روی آن را تزیین کنید.

مدت زمان نگهداری این سالاد 3 روز در یخچال است.

ارزش غذایی سالاد قرمز با لیمو و عسل:

چربی 17G26٪، سدیم 200 میلی گرم9٪، 2 گرم چربی اشباع شده13٪، ویتامین A 20%، پتاسیم 226 میلی گرم6٪، کربوهیدرات 34 گرم11٪، ویتامین C 19 میلی گرم23٪، فیبر 5 گرم21، شکر 24 گرم27٪، پروتئین 2 گرم4٪، 1 میلی گرم آهن6٪ و کلسیم 37 میلی گرم4٪.

منبع: sparkpeople.com

تجهیزات زنبورداری با توجه به تعداد کلنی‌ها و نوع عسلی که قصد تولید آن را دارید، متفاوت است. تجهیزات اولیه‌ای که شما نیاز دارید. اجزای کندو، وسایل محافظ، و تجهیزاتی است که برای نگهداری محصول عسل نیاز دارید.

کندو

کندو ساختاری است که توسط انسان ساخته شده و کلنی زنبور عسل در آن زندگی می‌کند. در طول سالیان، طیف گسترده‌ای از کندو‌ها ایجاد شده است. بیشتر زنبورداران از کندوی ده قاب مدرن یا لانگستروت استفاده می‌کنند. یک کندو معمولی شامل یک پایه کندو، یک تخته پایین با گیره ورودی یا کاهنده، یک سری جعبه یا بدنه کندو با قاب‌های معلق حاوی پایه یا‌شانه، و پوشش‌های داخلی و خارجی است.

پایه کندو

در واقع یک قطعه اختیاری از تجهیزات که تخته پایین (کف) کندو را از سطح زمین بلند می‌کند. اصولاً این تکیه گاه رطوبت کندو را کاهش می‌دهد، طول عمر تخته زیرین را افزایش می‌دهد و کمک می‌کند ورودی جلویی کندو علف‌های هرز نباشند.

تخته پایین

به عنوان کف کلنی و به عنوان سکوی برخاست و فرود برای زنبور‌ها عمل می‌کند. از آنجایی که تخته پایینی در جلو باز است، کلنی باید کمی به جلو متمایل شود تا از ورود آب باران به داخل کندو جلوگیری شود.

بدنه کندو

بدنه کندو اغلب برای پرورش لارو‌ها استفاده می‌شود و ده قاب استاندارد در چهار عمق یا ارتفاع رایج موجود است. این واحد‌های بزرگ فضای کافی با حداقل وقفه را برای مناطق بزرگ جوجه‌آوری جامد فراهم می‌کنند. آن‌ها همچنین برای سوپر‌های عسل مناسب هستند. با این حال، وقتی با عسل پر می‌شوند، بیش از ۶۰ پوند وزن دارند.

قاب و‌ شانه

شانه موم معلق که در داخل یک قاب نگه داشته می‌شود، جزء ساختاری اصلی داخل کندو است. در کندو‌های دست ساز، ‌شانه موم چوبی یا پلاستیکی از یک ورق موم زنبور عسل یا پایه پلاستیکی شروع می‌شود. پس از اینکه کارگران موم را برای بیرون کشیدن پایه اضافه کردند، سلول‌های کشیده شده برای ذخیره عسل و گرده یا برای پرورش بچه استفاده می‌شود.

حذف‌کننده ملکه

وظیفه اصلی حذف‌کننده ملکه محدود کردن ملکه، پرورش جوجه‌ها و ذخیره گرده به محل تولد است. این یک قطعه تجهیزات اختیاری است و کمتر از ۵۰ درصد زنبورداران از آن استفاده می‌کنند. بسیاری از زنبورداران از حذف‌کننده‌های ملکه به عنوان «حذف‌کننده‌های عسل» یاد می‌کنند.

پوشش داخلی

پوشش داخلی در بالای سوپر فوق‌العاده و زیر پوشش تلسکوپی خارجی قرار دارد. این پوشش از چسباندن زنبور‌ها به پوشش بیرونی با بره موم و موم به سوپر جلوگیری می‌کند. همچنین یک فضای هوایی درست در زیر پوشش بیرونی برای عایق فراهم می‌کند. در طول تابستان، پوشش داخلی از داخل کندو در برابر اشعه مستقیم خورشید محافظت می‌کند. در طول زمستان از تماس مستقیم هوای مرطوب با سطوح سرد جلوگیری می‌کند.

پوشش بیرونی

یک پوشش تلسکوپی بیرونی از قطعات کندو که وظیفه آن محفظت از کندو در برابر آب و هوا‌های مختلف است. این پوشش روی پوشش داخلی و لبه بالایی بالای بدنه کندو قرار می‌گیرد. رویه معمولاً با یک ورق فلز پوشانده می‌شود تا از هوازدگی و نشتی جلوگیری شود. برداشتن پوشش بیرونی، با قرار گرفتن پوشش داخلی، تعداد کمی از زنبور‌های کندو را مختل می‌کند و به زنبوردار اجازه می‌دهد تا قبل از دستکاری کلنی، زنبور‌ها را راحت‌تر دود کند.

سایر تجهیزات

علاوه بر اجزای اصلی کندو، افزودن سایر تجهیزات نیز امکان‌پذیر است. تعداد کمی از زنبورداران دوست دارند از تخته پایینی باریک استفاده کنند و برخی دیگر از پوششی به سبک انگلیسی متفاوت استفاده کنند. زنبورداری فضای زیادی را برای خلاقیت و فردی شدن فراهم می‌کند.

رنگ‌آمیزی قسمت‌های کندو

تمام قسمت‌های کندو که در معرض آب و هوا قرار دارند باید با رنگ محافظت شوند. اما داخل کندو نیازی به رنگ‌آمیزی ندارد. زنبور‌ها آن را با بره موم (ترکیبی از شیره گیاهی و موم) لاک می‌کنند. تنها هدف در نقاشی حفظ چوب است. بیشتر زنبورداران از یک رنگ سفید خوب لاتکس یا روغنی استفاده می‌کنند.

تجهیزات پلاستیکی

قسمت‌های اصلی کندو به طور سنتی از درخت کاج، سرو یا چوب سرخ ساخته شده است. امروزه تمام اجزای کندو به صورت پلاستیکی موجود است. قطعات پلاستیکی کندو و قاب‌های پلاستیکی که به هم متصل می‌شوند بادوام، محکم، سبک وزن هستند، به راحتی جمع می‌شوند و به نگهداری کمی نیاز دارند.

تجهیزات جانبی

ابزار کندو

ابزار کندو یک میله فلزی است که برای جدا کردن قاب‌ها در اتاقک بچه‌ها یا سوپر عسل، جدا کردن بدن کندو و خراشیدن موم و بره موم ضروری است. غلاف‌هایی برای نگهداری ابزار کندو موجود است، اما بسیاری از زنبورداران ترجیح می‌دهند ابزار کندو را در کف دست خود نگه دارند تا در دسترس باشد و انگشتان خود را برای بلند کردن جعبه‌ها و قاب‌ها آزاد نگه دارند. ابزار کندو باید هر از چند گاهی تمیز شود تا بره موم، موم و عسل از بین برود.

لباس محافظ

برای محافظت از صورت و گردن خود در برابر نیش باید همیشه از روبند زنبور عسل استفاده کنید. هنگام کار زنبور‌ها لباس سفید یا خرمایی مناسب‌ترین است. زنبور‌ها نسبت به رنگ‌های تیره، مواد تیره و لباس‌های ساخته شده از الیاف حیوانی واکنش نامطلوبی نشان می‌دهند. مبتدیانی که از نیش زدن می‌ترسند باید دستکش‌های بوم یا چرمی بپوشند.

نان ذرت در واقع، نان سریع پختی است که با آرد ذرت تهیه می‌شود. ذرت یک غلات کامل است و نان آن حاوی فواید تغذیه‌ای زیادی است که می‌تواند به داشتن یک رژیم غذایی جامع و کامل کمک کند.

سلنیوم یک ماده مغذی است که به مقدار کمی، تقریباً ۵۵ میکروگرم در روز مورد نیاز است. یک وعده ۱۰۰ گرمی نان ذرت ۱۰ درصد از نیاز روزانه سلنیوم را تأمین می‌کند. سلنیوم با کاهش آسیب اکسیداتیو و التهاب از بدن شما در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.

مواد لازم جهت پخت نان ذرت عسلی:

کره: ½ فنجان

آرد ذرت: 1 و نیم فنجان

فنجان آرد گندم کامل سفید، آرد گندم کامل معمولی یا آرد همه منظوره: 1 و نیم فنجان

 نمک دریایی: 2/1 قاشق چایخوری

بیکینگ پودر: 2 قاشق چایخوری

جوش شیرین: ½ قاشق چایخوری

تخم مرغ: 3 عدد

عسل طبیعی: ⅔ فنجان

شیر: 1 و نیم فنجان

طرز تهیه:

فر را با دمای ۴۰۰ درجه فارنهایت گرم کنید. یک قالب را انتخاب و درون آن را چرب کنید.

در یک کاسه بزرگ همه مواد خشک را با هم مخلوط کنید.

سپس در یک کاسه جداگانه تخم مرغ، شیر، روغن و عسل را با همزن بزنید.

سپس این مواد را در کاسه مواد خشک بریزید و به خوبی هم بزنید.

خمیر را در قالب آماده شده بریزید و به مدت ۲۰ دقیقه در فر از قبل گرم شده قرار دهید.

سپس از فر خارج کنید و بگذارید خنک شود و سپس برش دهید.

پیشنهاد ما به شما این است که این دستور پخت نان ذرت عسلی را امتحان کنید. درست کردن آن بسیار ساده است و کل خانواده آن را دوست خواهند داشت.

نکاتی برای تهیه نان ذرت شیرین عسلی:

در اینجا چند نکته و روش‌های مختلف برای تهیه این نان ذرت شیرین عسلی آورده شده است.

اگر می‌خواهید مافین‌های نان ذرت را در قالب مافین درست کنید، این دستور العمل عالی عمل می‌کند. می‌توانید از مینی تابه مافین استفاده کنید یا اندازه معمولی آن نیز عالی عمل می‌کند. این دستور پخت در قالب مافینگ به مدت زمان حدود ۱۵ دقیقه برای خت نیاز دارد.

هنگام مخلوط کردن مواد این نان، سعی کنید خمیر را زیاد مخلوط نکنید. اگر بیش از حد مخلوط شود، خمیر سفت می‌شود.

نان ذرت خود را زیاد نپزید. همین که خلال دندان را در داخل آن تمیز بیرون بیاید کافی است.

نان ذرت عسلی باقیمانده را می‌توانید در یک ظرف در بسته حدود ۱ هفته نگهداری کنید.

ارزش غذایی:

کالری 284 کیلو کالری، کربوهیدرات 44 گرم، پروتئین 5 گرم، چربی 11 گرم، چربی اشباع شده 7 گرم، چربی ترانس 1 گرم، کلسترول 21 میلی گرم، سدیم 420 میلی گرم، پتاسیم 120 میلی گرم، فیبر 2 گرم، شکر 21 گرم، شکر 21 گرم، کلسیم 116 میلی گرم و آهن 1 میلی گرم.

منبع: www.eatingonadime.com

زنبور‌های عسل (Apis mellifera) حشرات بسیار اجتماعی هستند که در کلنی‌های متراکم زندگی می‌کنند. به همین دلیل، آن‌ها به مجموعه‌ای پیچیده از حواس برای برقراری ارتباط نیاز دارند. آن‌ها همچنین از حواس خود برای تشخیص غذا و خطر استفاده می‌کنند. اکثر اندام‌های حسی زنبور‌ها در شاخک‌های آن‌ها قرار دارند. این اولین قسمتی از بدن زنبور است که با عطر، طعم و دنیای فیزیکی تماس پیدا می‌کند. جدا از شاخک‌ها، مو‌های آن‌ها برای درک دنیای اطرافشان بسیار مفید است.

شاخک‌های بویایی

زنبور‌های عسل از شاخک‌های خود برای تشخیص بو استفاده می‌کنند. بر اساس تحقیقات مؤسسه ملی سلامت، زنبور‌های عسل دارای ۱۷۰ گیرنده بو یا گیرنده شیمیایی در شاخک‌های خود هستند. این مقدار تقریباً برای یک حشره زیاد است. مگس‌های میوه (Drosophila melanogaster) دارای ۶۲ گیرنده و پشه‌ها (Anopheles gambiae) دارای ۷۹ گیرنده هستند. حس بویایی زنبور عسل آنقدر حساس است که می‌تواند ردی از یک عطر را در حین پرواز تشخیص دهد. این توانایی زنبور را مجهز می‌کند تا به طور مؤثر و کارآمد گل‌های غنی از گرده را پیدا کند. هنگامی که رایحه روی شاخک‌ها تشخیص داده شد، مسیر بویایی بسیار حساس زنبور، اطلاعات را پردازش می‌کند و زنبور را قادر می‌سازد تا ارتباط عطر را با جستجوی گرده خود تعیین کند. زنبور‌های عسل علاوه بر یافتن غذا، از حس بویایی خود برای یافتن سایر زنبور‌ها استفاده می‌کنند.

حس چشایی غیر پیچیده

برخلاف حس بویایی بسیار توسعه یافته آن‌ها، حس چشایی زنبور‌ها تا حدی ساده است. آن‌ها از زبان خود، که حاوی جوانه‌های چشایی است، برای تشخیص شیرینی، ترشی، شوری و تلخی استفاده می‌کنند. همان محدوده تشخیص طعمی که انسان استفاده می‌کند. اما از آنجایی که آن‌ها اطلاعات زیادی را از بو جمع‌آوری می‌کنند، آن‌ها را قادر می‌سازند قبل از لمس گرده آن را مزه کنند. از آنجایی که زنبور‌ها از طریق گرده افشانی برای گیاهان مفید هستند، گیاهان هیچ مکانیسم دفاعی در برابر زنبور‌ها ایجاد نکرده‌اند. این بدان معناست که هیچ گیاهی گرده ناخوشایند یا مضر تولید نمی‌کند.

یک عرض سنج فیزیکی

شاخک‌ها می‌توانند ابعاد را اندازه‌گیری کنند. هنگامی که شاخک زنبور به یک جسم، به عنوان مثال داخل‌شانه عسل برخورد می‌کند، می‌تواند عمق و عرض آن را دریابد. این به آن‌ها کمک می‌کند تا سلول‌های لانه زنبوری با اندازه ثابت بسازند. توانایی شاخک‌ها برای حس لامسه نیز برای ارتباط مفید است. زنبور‌ها از لمس برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند. هنگامی که شاخ‌ها با یک شی تماس می‌گیرند، زنبور ممکن است زبان خود را بیرون بیاورد تا آن را بچشد.

مو‌های حساس

بدن زنبور‌های عسل پوشیده از موهای‌ریزی است که هر کدام یک عصب در پایه دارند. این مو‌ها به لرزش حساس هستند. اگر آن‌ها یک فرکانس ارتعاش ناآشنا را تشخیص دهند، زنبور عسل نگران خواهد شد. زنبور‌ها از این مو‌ها برای لمس نیز استفاده می‌کنند. اگر از نظر فیزیکی لمس شوند، اعصاب پیامی به مغز زنبور می‌فرستند و به او هشدار می‌دهند که در حال لمس شدن است.

تمام اقدامات مدیریتی مورد نیاز برای افزایش تولید عسل حول اصول اساسی مدیریت زنبور عسل است. پس اگر قصد راه‌اندازی کندو‌های عسل برای تولید عسل را دارید، ابتدا باید اصول مدیریتی نگهداری از زنبور عسل و کندو را بلد باشید و سپس این کار را انجام دهید. نگاه ما به زنبورداری به ماهیت واقعی زنبور عسل احترام می‌گذارد و از سلامت و زندگی او بیش از هر چیز حمایت می‌کند.

اصول مدیریت زنبورداری

–  اولین چیزی که در مورد اصول مدیریت زنبور عسل باید بدانید این است که هنگام نگهداری از زنبور‌ها، در زندگی آن‌ها دخالت نکنید.

– کندو‌هایی بسازید که شبیه محل زندگی زنبور‌ها در طبیعت است.

–  از شکر برای سالم و قوی نگه داشتن کلنی‌ها استفاده نکنید.

–  در زمستان و فصول سرد سال و آب و هوای نامناسب، مراقب زنبور‌ها باشید.

 – کندو‌ها را در محلی نگهداری کنید که نزدیک منابع گیاهی باشند.

–  عسل را در زمان مناسب از کندو خارج کنید و آن را استخراج نمایید.

چرا تغذیه برای زنبور عسل مهم است؟

کلنی‌های قوی با تغذیه خوب بهتر از کلنی‌هایی با تغذیه ضعیف می‌توانند در برابر بیماری‌ها و انگل‌های زنبور عسل مقاومت کنند. دانشمندان تأکید کرده‌اند که سوء تغذیه ممکن است نقش کلیدی در کاهش کلنی‌ها به دلیل اختلال فروپاشی کلونی (CCD) داشته باشد. زنبور‌های عسل ممکن است از سیستم ایمنی ضعیف ناشی از تغذیه نامناسب رنج ببرند.

علوفه طبیعی

زنبور‌های سالم به تنوعی از گرده‌های طبیعی نیاز دارند. قرار دادن زنبور‌ها در مکان‌هایی با منابع گل فراوان و متنوع به آن‌ها کمک می‌کند تا سالم بمانند. اما قرار دادن زنبور‌های زیاد در یک مکان منجر به کمبود منابع گل، گسترش بیماری‌ها و انگل‌های زنبور عسل می‌شود.

تغذیه تکمیلی

علوفه را می‌توان در اواخر تابستان و پاییز محدود کرد. هنگامی که منابع گل ناکافی است، تغذیه زنبور‌ها با شربت قند و جایگزین‌های گرده می‌تواند بقا و عملکرد کلنی را بهبود بخشد. یک منبع پروتئین خوب برای کلنی‌های قوی بسیار مهم است، پس

پودر‌های گرده پروتئینی تهیه کنید و در اختیار زنبورها قرار دهید.

جایگزین‌های گرده باید سه (۳) ویژگی اساسی داشته باشند:

قابل مصرف – زنبور‌های عسل باید به راحتی بتوانند غذای تکمیلی را بخورند و مصرف کنند.

قابل جذب – زنبور‌های عسل باید قادر به هضم و جذب خوراک تکمیلی باشند.

مغذی – باید حاوی مواد ضروری و حیاتی برای سلامت زنبور باشد.

دانه‌های گرده را بین جعبه‌های نوزادان زنبور عسل یا بالای قاب کندو قرار دهید.

به طور کلی فعالیت زنبورداری با شروع فصل بهار در مناطق سردسیر آغاز می‌شود. بنابراین، مناسب است که شیوه‌های مدیریت را از بهار شروع کنیم. با این حال، در برخی از نقاط کشور فصول مختلف وجود دارد و مدیریت بر حسب فصل متفاوت است.

منبع: ecoursesonline.iasri.res.in

در دهه های اخیر، اثرات تغذیه ای و درمانی خاص عسل، کانون توجه بسیاری از تحقیقات بوده است. ثابت شده است که ترکیبات مختلف عسل دارای مجموعه ای از خواص درمانی مفید از جمله اثرات ضد میکروبی، آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد سرطانی هستند. اگرچه تحقیقات کمی در مورد نقش اکولوژیکی عسل انجام شده است، اما به وضوح این ویژگی‌های عملکردی را برای محافظت از خود و کندو در برابر حملات میکروبی و فساد و افزایش سلامت زنبور عسل ایجاد کرده است. علاوه بر تولید عسل، زنبورهای عسل نقش مهمی در کشاورزی دارند و خدمات گرده‌افشانی را برای طیف گسترده‌ای از محصولات در سطح جهان ارائه می‌کنند.

فواید عسل برای زنبورهای عسل

عسل منبع انرژی زنبور عسل است و علاوه بر تغذیه ساده و محافظت در برابر غیرقابل پیش بینی بودن فصلی، جغرافیایی و شیمیایی شهد، دارای خواصی است که از کندو در برابر تنش های مختلف محافظت می کند. سم زدایی با واسطه آنزیم در طول رسیدن عسل، فیتوکمیکال های ( مواد شیمیایی گیاهی) سمی بالقوه را خنثی می کند و زنبورهایی که عسل مصرف می کنند تحمل بیشتری نسبت به سایر سموم بلعیده شده دارند.

کاتالاز و فنولیک های آنتی اکسیدانی زنبور عسل را از آسیب اکسیداتیو ناشی از گونه های فعال اکسیژن محافظت می کند و باعث افزایش طول عمر آنها می شود. اجزای فیتوشیمیایی عسل و میکرو RNA ها پتانسیل تأثیرگذاری بر مسیرهای رشد را دارند و رژیم غذایی نقش زیادی در تعیین عسل زنبور عسل ایفا می کند. اجزای عسل واکنش استرس را واسطه می کند و تحمل سرما را در طول زمستان گذرانی افزایش می دهد.

عسل مجموعه ای از مکانیسم های ضد میکروبی از جمله فشار اسمزی، فعالیت کم آب، pH پایین، پراکسید هیدروژن و ترکیبات مشتق شده از گیاه، زنبور عسل و میکروبیوتا مانند مواد شیمیایی گیاهی و پپتیدهای ضد میکروبی است. تحقیقات نشان داده شده است که انواع خاصی از عسل، به ویژه عسل های چند گلی، پاتوژن های مهم زنبور عسل از جمله باکتری های مسئول Foulbrood آمریکایی و اروپایی، میکروسپوریدین را مهار می کنند.Nosema ceranae  و قارچ های مسئول Stonebrood. درک خواص عملکردی متنوع عسل پیامدهای گسترده ای برای سلامت زنبور عسل و کندو و مدیریت آن توسط زنبورداران دارد.

منبع:  www.frontiersin.org

عسل و شربت افرا شیرین‌کننده‌های طبیعی با شباهت‌های زیادی هستند، اما تفاوت‌هایی نیز دارند. این مایعات کهربایی رنگ بهترین جایگزین برای شکر سفره هستند. در حالی که برخی شربت افرا را گزینه‌ای سالم‌تر از عسل می‌دانند، برخی دیگر برعکس فکر می‌کنند. تفاوت‌های قابل توجه بین عسل و شربت افرا شامل ترکیب تغذیه‌ای آن‌ها است. ما در این مقاله به شما کمک می‌کنیم تا تعیین کنید کدام یک برای رژیم غذایی شما بهتر و سالم‌تر است.

منشأ عسل و شربت افرا

در طبیعت، زنبور‌ها عسل تولید می‌کنند. این حشرات شهد گل‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و از آنزیم‌های خود برای تغییر محتوای شهد استفاده می‌کنند. زنبور‌ها از بال‌های خود برای گردش هوا در لانه زنبوری، تبخیر آب، متراکم کردن عسل و مهر و موم کردن لانه زنبوری با عسل استفاده می‌کنند. طعم و بافت عسل بسته به گونه گلی که شهد از آن استخراج می‌شود متفاوت است.

از طرفی شربت افرا توسط حشرات تولید نمی‌شود بلکه از شیره درخت افرا گرفته می‌شود و می‌جوشانند تا کاراملی شود و غلیظ شود. بنابراین شربت افرا به خودی خود گیاهی است. با این حال، این ماده همیشه گیاهی نیست و به صورت تقلبی با استفاده از چربی حیوانی مانند چربی خوک سفید توسط انسان تولید می‌شود.

مشخصات تغذیه‌ای عسل و شربت افرا

اگرچه هر دو مایعات چسبناک و شیرین با بافت و قوام مشابه هستند، اما از نظر تغذیه بسیار متفاوت هستند.

در زیر ارزش غذایی آن‌ها آورده شده است.

ارزش غذایی یک قاشق غذاخوری عسل به شرح زیر است:

کالری: 63.8 کیلو کالری

آب: 3.59 گرم

کربوهیدرات: 17.3 گرم

پروتئین: 0.06 گرم

فروکتوز: 8.59 گرم

کلسیم: 0.26 میلی گرم

پتاسیم: 10.9 میلی گرم

فلوراید: 1.47 میکروگرم

ارزش غذایی یک قاشق غذاخوری شربت افرا به شرح زیر است:

کالری: 52 کیلو کالری

آب: 6.48 گرم

کربوهیدرات: 13.4 گرم

پروتئین: 0.08 گرم

ساکارز: 11.7 گرم

کلسیم: 20.4 میلی گرم

منیزیم: 4.2 میلی گرم

پتاسیم: 42.4 میلی گرم

سدیم: 2.4 میلی گرم

شباهت بین عسل و شربت افرا

برخلاف تصور رایج، شباهت‌های کمی بین عسل و شربت افرا خالص وجود دارد:

عسل و شربت افرا شیرین‌کننده‌های مایع هستند.

هر دو فاقد پروتئین یا چربی هستند و برای ارزش کالری خود فقط به قند یا کربوهیدرات متکی هستند.

ریزمغذی‌ها و آنتی اکسیدان‌ها نیز در هر دو وجود دارند.

ویتامین‌هایی مانند A، D، E، K،D  و B12 در آن‌ها وجود ندارد.

تفاوت بین عسل و شربت افرا

ماندگاری

عسل بسته به شرایط نگهداری می‌تواند رنگ، بافت و کریستالیزه شدن آن تغییر کند. اما این‌ها تغییرات طبیعی هستند و نشان دهنده فاسد شدن عسل نیستند. علاوه بر این، عسل تاریخ انقضا مشخصی ندارد و فقط در صورتی منقضی می‌شود که توسط رطوبت آلوده شود، بنابراین مطمئن شوید که هرگز آب را به شیشه عسل خود نزنید.

شربت افرا به دلیل چگالی که دارد به ویژه مستعد رشد کپک است. شما می‌توانید یک بطری مهر و موم شده از شربت افرا را برای مدت نامحدود نگه دارید، اما می‌توانید فقط یک سال پس از باز کردن از آن استفاده کنید. بنابراین، بطری‌های مهر و موم شده شربت افرا را در جای خشک و خنک نگهداری کنید. پس از باز کردن آن بهتر است آن را در یخچال نگهداری کنید.

شاخص گلیسمی

در مقایسه با عسل، شربت افرا شاخص گلیسمی کمتری دارد. به عنوان مثال، میانگین شاخص گلیسمی ۱۷ نوع مختلف عسل ۵۸ است، در حالی که شربت افرا دارای شاخص گلیسمی ۵۴ است. بنابراین، عسل برای رژیم‌های کم چرب بهترین است، در حالی که شربت افرا برای رژیم‌های کم کالری و کم کربوهیدرات بهترین است. علاوه بر این، در میزان متوسط وعده‌های عسل و شربت افرا تفاوت وجود دارد. به عنوان مثال، عسل نسبت به شربت افرا حجم کمتری دارد زیرا از شربت افرا غلیظ‌تر است.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

عسل B3، B5 وb6 و ویتأمین C و فولات بیشتری نسبت به شربت افرا دارد. در مقابل، شربت افرا حاوی ویتأمینی است که عسل فاقد آن است: ویتامین B1. مواد معدنی مانند آهن، فسفر و مس همگی در عسل بالاتر هستند. از سوی دیگر، شربت افرا دارای منیزیم، کلسیم، روی و پتاسیم بالاتری است. عسل مقدار نمک کمتری دارد. همچنین حاوی سه برابر مقدار ریبوفلاوین نسبت به شربت افرا است.

کالری

در نگاه اول، عسل و شربت افرا حاوی کالری مشابهی هستند. شربت افرا خالص حاوی ۵۲ کالری در هر قاشق غذاخوری است. یک قاشق غذاخوری عسل حدود ۶۴ کالری دارد. یک فنجان شربت افرا ۸۴۰ کالری دارد، در حالی که یک فنجان عسل حاوی ۱۰۳۱ کالری است.

چربی

عسل فاقد چربی است. بنابراین فاقد چربی‌های اشباع، تک غیراشباع و چند غیراشباع است. در یک قاشق غذاخوری شربت افرا خالص، 0.1 گرم چربی وجود دارد، که تقریباً ناچیز است.

استفاده در آشپزی

از آنجایی که عسل شیرین‌تر است، اگر آن را با شربت افرا جایگزین می‌کنید، باید مقدار آن را کاهش دهید. اما از طرف دیگر، شربت افرا طعم قوی دارد. بنابراین می‌تواند باعث تغییراتی در طعم غذای شما شود. با این وجود، عسل و شربت افرا برای برخی از غذا‌ها بسیار مؤثر هستند.

عسل همیشه به عنوان نسخه سالم‌تری از شکر در نظر گرفته می‌شود. این ماده دارای بسیاری از خواص مفید برای سلامتی است، از جمله دارای بسیاری از ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند آهن، منیزیم، پتاسیم، و غیره. همچنین چندین آنتی اکسیدان مفید برای بدن دارد.

صرف نظر از نوع عسلی که انتخاب می‌کنید، در این مقاله چهار روش برای گنجاندن این ماده در رژیم غذایی آورده شده است:

۱. شکر را با عسل عوض کنید.

عسل در واقع ۲۵ درصد شیرین‌تر از شکر سفره است، به این معنی که می‌توانید کمتر در غذا‌ها از شکر استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر در غذایی نیاز است که از یک فنجان شکر استفاده کنید بهتر آن است که از ¾ فنجان عسل استفاده کنید.

۲. آن را در نوشیدنی‌های مورد علاقه خود بریزید.

عسل همراه کامل بسیاری از نوشیدنی‌ها است. چکاندن عسل در چای، قهوه، شربت و اسموتی یک راه ساده برای شیرین کردن نوشیدنی بدون استفاده از شکر است.

۳. عسل داغ درست کنید.

مقداری عسل را روی اجاق گاز روی حرارت ملایم برای چند دقیقه گرم کنید و ادویه دلخواه مانند فلفل قرمز یا پودر چیلی را به آن اضافه کنید. اجازه دهید یک دقیقه یا بیشتر طعم‌ها با هم ترکیب شود، سپس از روی حرارت بردارید و هم بزنید. پس از خنک شدن می‌توانید آن را در شیشه ریخته و به دلخواه از آن استفاده کنید. این ماده طعم بسیاری از غذا‌ها و دسر‌ها مانند مرباها و ژله‎ها را عالی می‌‏کند.

۴. قطره سرفه بسازید.

این دستور العمل ساده شامل چای زنجبیل، لیمو و عسل در ترکیب با همدیگر است. این قطره خوشمزه و خانگی برای سرفه بخصوص برای زنان و کودکان مفید است.

آیا می‌دانید عسل چقدر می‌تواند برای مو مفید باشد؟ این ماده یکی از بهترین مواد طبیعی برای درمان خانگی شوره سر است و نه تنها مو‌های خشک را تغذیه می‌کند، بلکه مو‌هایی صاف و نرم به شما می‌دهد.

درمان طبیعی شوره سر با عسل

عسل خام یک مرطوب‌کننده طبیعی است که به مو کمک می‌کند تا رطوبت را حفظ کند و در عین حال تزریق قدرتمندی از ویتأمین‌های A، C، D، E، B کمپلکس، بتاکاروتن و مواد معدنی از جمله آهن، منیزیم، پتاسیم، منگنز، کلسیم و فسفر است که از گذشته تا به امروز برای جلوگیری از نازک شدن مو‌ها توصیه می‌شود. شوره سر می‌تواند فولیکول‌های مو را مسدود کند و از رشد مو‌های جدید جلوگیری کند، بنابراین کاهش شوره سر ممکن است رشد طبیعی مو را آسان‌تر کند.

در یک تحقیق از ۳۰ بیمار مبتلا به درماتیت سبورئیک و شوره سر خواسته شد عسل رقیق شده را روی پوست سر خود بمالند و به مدت ۲ تا ۳ دقیقه یک روز در میان ماساژ دهند و سپس به مدت ۳ ساعت اجازه دهند عسل روی سر بماند. نتیجه‌ای که گرفته شد این بودکه، پس از این مدت خارش برطرف شد و پوسته پوسته شدن ظرف یک هفته ناپدید شد، در حالی که ضایعات پوستی بهبود یافتند و در عرض ۲ هفته به طور کامل ناپدید شدند – کسانی که درمان را یک بار در هفته ادامه دادند، پوسته سر در آن‌ها عود نکرد. ۱۲ بیمار از ۱۵ بیمار که رژیم عسل را ادامه ندادند در عرض ۲-۴ ماه پوسته‌ها عود کردند. پس استفاده از عسل یک درمان مؤثر برای شوره سر است.

نحوه استفاده از عسل برای شوره سر

روی مو‌های خیس، عسل خام رقیق شده (۹۰٪ عسل و ۱۰٪ آب) را بمالید. به مدت ۲ تا ۳ دقیقه روی پوست سر ماساژ دهید، سپس اجازه دهید به مدت سه ساعت روی سر شما بماند در این مدت می‌توانید فعالیت‌های روزانه خود را ادامه دهید. سپس با آب گرم آن را بشویید. در صورت تمایل، پس از آن می‌توانید با ۴/۱ فنجان سرکه و ۴/۳ فنجان آب، مو‌ها را براق کنید. حدود دو هفته یک روز در میان این کار را تکرار کنید.

عسل ماده‌ای مؤثر برای جلوگیری از ریزش مو

همچنین می‌توانید از عسل و اسطوخودوس به همراه چای سبز برای جلوگیری از ریزش مو استفاده کنید. تنها کاری که باید انجام دهید این است که ۲ قاشق غذاخوری عسل را با مقدار مساوی روغن گیاهی مخلوط کرده و روی مو‌های خود بمالید. این ماسک مو را به مدت ۱۵ دقیقه نگه دارید و سپس آن را قبل از شامپو بشویید. از آنجایی که عسل دارای خواص ضد التهابی است، می‌تواند به پوست سر تحریک شده یا درماتیت نیز کمک کند.

پس؛ عسل لزوماً ضد شوره نیست، اما ممکن است برای افرادی که از شوره سر رنج می‌برند مؤثر باشد.

منبع: www.allthingshair.com

اگر جز آن دسته از افرادی هستید که زیاد مریض می‏شوید، بسیار مهم است که سیستم ایمنی خود را قوی تر نگه دارید تا دچار بیماری نشوید. آیا می دانستید نوشیدن آب چغندر همراه با عسل فواید زیادی برای سلامتی دارد.

طرز تهیه نوشیدنی سلامتی آب چغندر و عسل

مواد لازم:

آب چغندر – 1 فنجان

عسل طبیعی – 1 قاشق غذاخوری

آب چغندر و عسل را در یک ظرف بریزید و با هم به خوبی مخلوط کنید و از خوردن آن لذت و از فواید آن بهره ببرید.

فواید آب چغندر و عسل

1. فشار خون را کاهش می دهد.

از آنجایی که مخلوط چغندر و عسل سرشار از نیترات است، این توانایی را دارد که رگ‌های خونی را باز کند تا به جریان خون روان‌تر کمک کند و در نتیجه فشار خون را کاهش دهد.

2. سیستم ایمنی را بهبود می بخشد.

این آبمیوه خانگی سرشار از آنتی اکسیدان است که می تواند آسیب رادیکال های آزاد را کاهش دهد و همچنین سیستم ایمنی بدن شما را قوی تر کند، بنابراین از بسیاری از بیماری ها جلوگیری می کند.

3. خطر زوال عقل را کاهش می دهد.

یک مطالعه تحقیقاتی نشان داده است که ترکیب چغندر و عسل می تواند جریان خون به مغز را بهبود بخشد و در نتیجه خطر ابتلا به اختلالات دژنراتیو مانند زوال عقل را کاهش دهد.

4. از حملات قلبی جلوگیری می کند.

از آنجایی که این مخلوط چغندر و عسل جریان خون را به قلب بهبود می بخشد و همچنین رگ های خونی را به خوبی گشاد می کند، می تواند از حملات قلبی و سایر بیماری های قلبی عروقی جلوگیری کند.

5. استخوان ها را تقویت می کند.

این آب میوه طبیعی سرشار از سیلیس است که به جذب بهتر کلسیم توسط استخوان ها کمک می کند و در نتیجه به تقویت استخوان ها کمک می کند.

6 بارداری سالم را ترویج می کند.

از آنجایی که ترکیب چغندر و عسل سرشار از اسید فولیک است، می‎تواند یک زن باردار و فرزند داخل رحم او را به خوبی تغذیه کند و در نتیجه باعث بارداری سالم شود.

7. به کاهش وزن کمک می کند.

این نوشیدنی طبیعی کم کالری و سرشار از آنتی اکسیدان و فیبر است، بنابراین می تواند به کاهش وزن مؤثر کمک کند.

منبع: www.boldsky.com