در این مقاله از سری وبلاگ رایحه ۲۰ نکته جالب از عسل را جمع‌آوری کرده‌ایم، پس همراهمان باشید.

۱. زنبور‌ها تنها حشره‌ای در جهان هستند که مواد غذایی درست می‌کنند که انسان‌ها می‌توانند بخورند.

۲. عسل حاوی تمام مواد مورد نیاز برای حفظ زندگی است، از جمله آنزیم‌ها، آب، مواد معدنی و ویتأمین‌ها.

۳. خوردن عسل می‌تواند به شما کمک کند باهوش‌تر شوید! این ماده تنها ماده غذایی است که حاوی پینوسمبرین است که یک آنتی اکسیدان است که عملکرد مغز را بهبود می‌بخشد.

۴. یک زنبور در تمام عمر خود فقط ۱۲/۱ قاشق چایخوری عسل درست می‌کند.

۵. بسیاری از گیاهان برای گرده افشانی به حشرات مانند زنبور‌ها متکی هستند. به همین دلیل است که برای تشکر از زنبور‌ها به آن‌ها شهد می‌دهند.

۶. یک کلنی زنبور عسل می‌تواند بین ۲۰۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰ زنبور عسل داشته باشد، اما فقط یک زنبور ملکه دارد.

۷. بال‌های زنبور ۱۹۰ بار در ثانیه می‌زند، یعنی ۱۱۴۰۰ بار در دقیقه!

۸. زنبور‌های کارگر، که همگی ماده هستند، تنها زنبور‌هایی هستند که به شما حمله خواهند کرد، آن هم در صورتی که احساس خطر کنند.

۹. تخمین‌زده شده است که ۱۱۰۰ نیش زنبور برای تولید سم کافی که کشنده باشد، لازم است.

۱۰. هر کلنی بوی متفاوتی برای زنبور‌ها دارد، این به این دلیل است که آن‌ها بتوانند محل زندگی خود را تشخیص دهند.

۱۱. برای تهیه ۱ کیلوگرم عسل به ۱۱۰۰ زنبور نیاز است و زنبور‌ها باید برای این مقدار عسل از حدود ۴ میلیون گل شهد جمع کنند.

۱۲. ۹۰۰ سلول در مغز زنبور عسل وجود دارد.

۱۳. ملکه زنبور عسل روزانه ۱۵۰۰ تخم می‌گذارد.

۱۴. زنبور‌ها دارای دو معده مجزا هستند که یکی برای غذا و دیگری فقط برای شهد است.

۱۵. عسل دارای مواد نگهدارنده طبیعی است تا فساد نشود.

۱۶. یک سوم از تمام گیاهانی که می‌خوریم توسط زنبور‌ها گرده افشانی شده‌اند.

۱۷. زنبور‌ها بیش از ۳۰ میلیون سال است که روی کره زمین وجود دارند.

۱۸. زنبور‌ها با بو‌هایی به نام «فرومون» و با اجرای «رقص‌های» خاص با همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

۱۹. زنبورداران فقط عسلی را می‌گیرند که زنبور‌ها به آن نیاز ندارند، اما این مقدار از یک کندو می‌تواند به ۴۵ کیلوگرم برسد!

۲۰. انواع مختلفی از عسل وجود دارد که بسته به گل‌هایی که برای تهیه آن استفاده می‌شود طعم آن‌ها متفاوت است.

در طول سالیان متمادی استفاده از عسل در آشپزی رایج‌تر و متنوع‌تر شده است. به عنوان یک ماده کلاسیک و مد روز، تطبیق‌پذیری عسل، آن را به انتخاب همیشگی سرآشپز‌های امروزی تبدیل کرده است. هنگامی که عسل در آشپزی استفاده می‌شود، طعم و بافت را به طیف وسیعی از غذا‌های شیرین و خوش طعم می‌بخشد. می‌توان این ماده را به عنوان یک جایگزین طبیعی برای شکر در اکثر دستور العمل‌ها استفاده کرد، اما از آنجایی که شیرین‌تر از شکر است، مقدار کمتری از آن مورد نیاز است.

از آنجایی که تقریباً یک پنجم عسل را آب تشکیل می‌دهد، محتوای مایع یک دستور غذا باید به همان میزان کاهش پیدا کند. عسل همچنین طعم لطیفی را به بسیاری از غذا‌های خوش طعم مانند کاسرول گوشت و سس‌ها می‌افزاید. هنگامی که عسل در ماریناد استفاده می‌شود، به نرم شدن گوشت کمک می‌کند و در حین پختن، عسل طعم کباب خاصی به غذا می‌دهد و کاراملی می‌شود. سرآشپز‌های معاصر در بسیاری از غذا‌های خود از عسل استفاده می‌کنند – از سس سالاد گرفته تا باربیکیو، سرخ کردنی، غذای فیوژن و دسر‌های خوشمزه.

نقش عسل در وعده های غذایی

در ادامه همراهی با ما در وبلاگ رایحه با روش‌های سریع و ساده برای گنجاندن عسل در تمام وعده‌های غذایی خود آشنا شوید.

عسل شیرین‌کننده طبیعی طبیعت است و استفاده از آن بسیار آسان است و باعث افزایش سطح انرژی شما می‌شود.

۱. روی نان تست داغ عسل را پخش کنید و در وعده صبحانه میل نمایید.

۲. در فصول سرد سال با عسل فرنی درست کنید و بدن خود را با خوردن آن گرم نگه دارید.

۳. مصرف میوه خود را با تهیه اسموتی، با استفاده از هر میوه‌ای که انتخاب می‌کنید، مقداری آب پرتقال و یک قاشق عسل کامل کنید.

۴. برای تسکین سرماخوردگی، یک قاشق چایخوری عسل را در یک لیوان بریزید، یک تکه لیمو همراه با یک یا دو میخک و با آب داغ ترکیب کنید و بنوشید.

۵. هنگام نوشیدن چای، نان‌های برشته شده وقتی با عسل ترکیب می‌شوند عالی هستند.

۶. اگر پنکیک درست می‌کنید، سعی کنید به جای شربت یا شکر از عسل استفاده کنید.

۷. استفاده از عسل در چای یا قهوه به جای شکر‌ایده خوبی است – عسل شیرین‌تر از شکر است، بنابراین باید کمتر از آن استفاده کنید و همچنین کالری کمتری دارد.

۸. برای درست کردن یک پودینگ سریع، کافی است یک موز را برش بزنید و با عسل روی آن را بپوشانید.

۹. هنگامی که به افزایش فوری سطح انرژی خود نیاز دارید، یک قاشق چای خوری عسل تأثیر بسیار خوب و همچنین طعم خوبی دارد.

عسل با گوشت

قدمت ژامبون پخته شده با عسل یا گامون پخته شده با عسل و خردل به قرون وسطی باز می‌گردد.

ماریناد‌های حاوی عسل و سرکه گوشت را لطیف‌تر و شاداب‌تر می‌کند.

در سس باربیکیو، عسل طلایی با کاراملی شدن طعمی متمایز می‌دهد.

عسل روی مرغ سوخاری یک پوشش ترد خوشمزه می‌دهد.

عسل با سبزیجات

اضافه کردن مقدار کمی عسل می‌تواند سبزیجات را طعم دار کند مانند هویج لعاب دار عسلی.

عسل در سس سالاد

افزودن عسل به سس‌ها و سس‌های سالاد می‌تواند طعم و مزه آن را افزایش دهد.

عسل در دسر‌ها و کیک‌ها

عسل برای تازه و مرطوب نگه داشتن کیک و بیسکویت عالی است.

امروزه عسل به عنوان یک محصول طبیعی، کمتر از هر عامل شیرین‌کننده دیگری فرآوری شده و کالری کمتری دارد.

ارزش غذایی در هر ۱۰۰ گرم عسل

انرژی ۲۸۸ کالری

پروتئین ۰. ۴ گرم

کربوهیدرات ۷۶. ۴ گرم

که قند‌ها ۷۶. ۴ گرم

چربی ۰ گرم

با سپاس از همراهی شما عزیزان در این مقاله از وبلاگ رایحه با محل زندگی زنبورهای عسل آشنا خواهید شد.

مانند بسیاری از حیوانات لانه ساز، زنبورها مکان های خاصی را برای کندوهای خود ترجیح می دهند. این ترجیحات بر اساس گونه متفاوت است. زنبورهای عسل، بر خلاف زنبورهای بامبل، لانه های زمینی نمی سازند. احتمال وجود کندوی زنبور عسل در یک درخت توخالی یا در شکاف صخره بسیار زیاد است و در موارد نادر این حشرات در کنار دیوار ساختمان ها نیز لانه می کنند.

در حالی که تصاویری که شما در صفحات اینترنت می بینید، رایج ترین کندوهای زنبورعسل را آویزان از شاخه درخت نشان می دهد، زنبورهای عسل به احتمال زیاد کلنی های خود را تا این حد در معرض دید قرار نمی دهند. با این حال، اگر گروه بزرگی از زنبورهای عسل را روی شاخه درخت مشاهده کردید، ممکن است یک گروه باشند که به احتمال زیاد از یک مستعمره جدا شده اند و در حال جستجو برای خانه جدید خود هستند. با این حال، توصیه می شود فاصله خود را از آنها حفظ کنید و آنها را به حال خود رها کنید، زیرا آنها در حال استراحت هستند و به احتمال زیاد به زودی حرکت می کنند.

زنبورهای عسل چگونه کندوهای خود را می سازند؟

زنبورهای عسل لانه خود را از مومی می سازند که از غدد درون شکم خود ترشح می کنند. بیشتر کندو از شانه تشکیل شده است، یک سری سلول های شش ضلعی به هم پیوسته که از این موم ساخته شده است. زنبور کارگر برای ساختن موم عسل می خورد و قند داخل بدنش را تبدیل می کند. از طریق منافذ طرفین بیرون می آید و سپس آن را می جود و با بزاق مخلوط می کند تا انعطاف پذیر شود.

هر سلول از تعداد زیادی لقمه ریز از این موم ساخته شده است و این سلول ها ده ها هزار بار با رشد کندو تکرار می شوند. یک لانه معمولی از تقریباً 100000 سلول جداگانه تشکیل شده است. معمولاً سلول‌های بالای شانه‌ها عسل را نگه می‌دارند، سلول‌های میانی برای ذخیره گرده استفاده می‌شوند و پایین‌ترین سلول‌ها «سلول‌های مولد» هستند، جایی که زنبورهای جوان از تخم بیرون می‌آورند و بزرگ می‌شوند.

چرا به آنها زنبور عسل می گویند؟

همانطور که از نام آنها پیداست، عسل برای زنبورهای عسل حیاتی است. اما این زنبورها فقط برای حمایت از صنعت کندوسازی خود به این عسل نیاز ندارند. آنها همچنین برای زنده ماندن در ماه‌های سرد زمستانی که نمی‌توانند برای جمع‌آوری شهد و گرده از کندو خارج شوند، به عسل متکی هستند. این بدان معناست که آنها باید تمام عسل مورد نیاز خود را برای زنده ماندن در زمستان ذخیره کنند.

پس با توجه به مطالب بالا این نکته بدست آمد که معمولا زنبورهای عسل در اطراف محل زندگی انسان ها به ندرت کندوی خود را می سازند.

عسل یکی از بهترین و محبوب‌ترین دارو‌های طبیعی در جهان است. قرن هاست که مردم از عسل برای درمان بیماری‌های مختلف از سرماخوردگی گرفته تا زخم‌ها و سوختگی‌ها استفاده می‌کنند. این ماده نه تنها یک جایگزین طبیعی و مؤثر برای دارو‌هاست، بلکه طعم خوبی هم دارد و به راحتی می‌توان آن را در رژیم غذایی خود گنجاند. در این مقاله از وبلاگ رایحه با پنج راه برای  استفاده از عسل به عنوان دارو برای بهبود سلامت و تندرستی آشنا شوید.

۱. تسکین گلو درد

عسل یک درمان طبیعی مؤثر برای گلودرد است. دارای خواص ضد باکتری و ضد التهابی است که می‌تواند به تسکین گلودرد و کاهش التهاب کمک کند. برای استفاده از عسل برای گلودرد، یک قاشق غذاخوری عسل را با آب گرم یا چای مخلوط کنید و چند بار در روز بنوشید. همچنین می‌توانید چند قطره آب لیمو برای تقویت ویتأمین C اضافه کنید.

۲. درمان زخم و سوختگی

عسل هزاران سال است که یک درمان طبیعی برای زخم‌ها و سوختگی‌ها بوده است. خواص ضد باکتری و ضد التهابی آن می‌تواند به کاهش خطر عفونت و تسریع روند بهبود کمک کند. برای استفاده از عسل برای زخم‌ها و سوختگی‌ها، مقدار کمی عسل خام را روی ناحیه آسیب دیده بمالید و روی آن را با باند بپوشانید. بانداژ را هر چند ساعت یکبار عوض کنید و این کار را تا بهبود زخم یا سوختگی تکرار کنید.

۳. سیستم ایمنی خود را تقویت کنید.

عسل یک تقویت‌کننده طبیعی سیستم ایمنی است که می‌تواند از بدن شما در برابر ویروس‌ها و باکتری‌ها محافظت کند. سرشار از آنتی اکسیدان است و دارای خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی است که می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن شما کمک کند. برای تقویت سیستم ایمنی روزانه یک قاشق غذاخوری عسل خام را به چای یا اسموتی خود اضافه کنید. همچنین می‌توانید یک قاشق عسل را مستقیماً از شیشه میل کنید. همه عسل‌های ما به‌خاطر وضعیت خام خالص و کاملاً طبیعی‌شان برای تقویت سیستم ایمنی بدن شما خوب عمل می‌کنند!

۴. آلرژی را از بین ببرید.

عسل می‌تواند با کاهش التهاب و تسکین گلو به تسکین علائم آلرژی کمک کند. همچنین اعتقاد بر این است که مصرف مقادیر کم عسل طبیعی می‌تواند به کاهش حساسیت بدن نسبت به گرده‌های محلی کمک کند و علائم آلرژی را در طول زمان به حداقل برساند. برای تسکین آلرژی، یک قاشق غذاخوری عسل خام محلی را با آب گرم یا چای مخلوط کنید و چند بار در روز بنوشید.

۵. بهبود هضم

عسل با کاهش التهاب و تقویت رشد سالم باکتری‌های روده، گوارش را بهبود می‌بخشد. همچنین یک پری بیوتیک طبیعی است که به تغذیه باکتری‌های خوب در سیستم گوارش شما کمک می‌کند. برای بهبود هضم، روزانه یک قاشق چایخوری عسل خام را به چای یا اسموتی خود اضافه کنید. همچنین می‌توانید آن را با سرکه سیب برای تقویت آنزیم‌های گوارشی مخلوط کنید.

این دمنوش شیر بابونه با عسل و پودر دارچین نوشیدنی ساده‌ای است که می‌توانید آن را به برنامه شبانه خود اضافه کنید و روز را با یک نکته مثبت به پایان برسانید. وقتی یک روز طولانی را سپری کرده‌اید، گاهی اوقات چیزی به سادگی یک نوشیدنی گرم برای قبل از خواب می‌تواند هر گونه انرژی منفی را از شما دور کند و خواب راحتی را برای شما به ارمغان بیاورد بخصوص اگر فاقد کافئین باشد.

مواد لازم

۱فنجان شیر گرم

۲ عدد چای بابونه کیسه‌ای

½ قاشق چایخوری پودر دارچین

۱ قاشق چایخوری عسل طبیعی

طرز تهیه چای شیر بابونه عسلی

شیر را حرارت دهید تا گرم شود، اما مطمئن شوید که نجوشد. آن را در یک لیوان بریزید و هر دو چای کیسه‌ای را به فنجان اضافه کنید. کیسه‌ها را حدود ۸ دقیقه در شیر نگه دارید و هر از گاهی هم بزنید. سپس عسل طبیعی و دارچین را به آن اضافه کنید و به خوبی مخلوط کنید. نوشیدنی شما آماده است، آن را بنوشید و از نوشیدن آن لذت ببرید.

۵ دلیل برای نوشیدن چای بابونه

۱- خواب بهتر

بابونه در واقع ممکن است به خواب بهتر شبانه کمک کند. آپیژنین یک آنتی اکسیدان است که به گیرنده‌های خاصی در مغز شما متصل می‌شود و به کاهش اضطراب و شروع خواب کمک می‌کند. به خاطر داشته باشید که در عین مفید بودن، بابونه یک القا‌کننده خواب ملایم است.

۲-کاهش اضطراب و افسردگی

مطالعات نشان داده‌اند که برای کسانی که به دنبال داروی طبیعی‌تری برای اضطراب یا افسردگی هستند، بابونه می‌تواند کمک‌کننده باشد. بابونه دارای خواص زیادی است که می‌تواند باعث آرامش شود و به عنوان یک کاهش دهنده استرس عمل کند.

۳-کاهش قند خون

چای بابونه اغلب توسط افراد مبتلا به دیابت برای کمک به کاهش قند خون استفاده می‌شود. آنتی اکسیدان کوئرستین موجود در بابونه بر آنزیم‌هایی که بخشی از پاسخ دیابتی هستند تأثیر می‌گذارد. مطالعات افت شدید قند خون را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در یک دوره ۲ ماهه نشان داده است.

۴. قلب قوی‌تر

آنتی اکسیدان‌هایی به نام فلاون‌ها خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهند. مصرف منظم بابونه همچنین می‌تواند به کاهش سطح کلسترول و فشار خون کمک کند. لطفاً قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید زیرا بابونه می‌تواند اثرات نامطلوبی بر کسانی که قبلاً از رقیق‌کننده‌های خون استفاده می‌کنند داشته باشد.

۵. کمک به مشکلات معده

نوشیدن یک فنجان چای بابونه نیز می‌تواند به تسکین ناراحتی معده کمک کند. بابونه دارای خواص ضد التهابی و همچنین خواص ضد اسپاسم و ضد التهاب است. همه این‌ها با هم می‌توانند به درد‌های قاعدگی، سوء هاضمه، سندرم روده تحریک‌پذیر کمک کنند و مطالعات اولیه حتی برای مبارزه با رفلکس اسید نویدبخش بوده است.

جمع بندی

همه این فواید فوق‌العاده دلیل بزرگی هستند که بابونه را در بسیاری از ترکیبات چای گیاهی پیدا می‌کنید. جای تعجب است که بسیاری از افراد در پایان روز با یک فنجان چای داغ بابونه خنک می‌شوند. شاید وقت آن رسیده است که چای گلدار را به رژیم غذایی خود اضافه کنید و با اضافه کردن عسل به آن خواص بیشتری را به بدن خود هدیه دهید.

اگر شما هم در مورد عسل سبز چیز‌هایی شنیده‌اید یا هنگام جستجو در اینترنت عکس‌های آن را دیده‌اید، ما در این مقاله از وبلاگ رایحه توضیحات مختصری در مورد این ماده داده‌ایم، پس با ما همراه شوید.

عسل سبز ماده‌ای است که گفته می‌شود در زیر زمین توسط یک زنبور قوی بومی جزیره پالاوان ساخته می‌شود. در سرتاسر فیلیپین، عسلی که از جزیره پالاوان تهیه می‌شود، به عنوان یک محصول طبیعی شهرت قابل توجهی دارد که به دلیل برداشت از جنگل‌های نمادین پالاوان، به ویژه برای سلامت مصرف‌کنندگانش مفید است. چنین عسلی اغلب به عنوان عسل “وحشی” یا “جنگلی” برچسب‌گذاری می‌شود تا آن را از عسل تولید شده از طریق زنبورداری متمایز کند.

عسل سبز دارای ارزش اقتصادی بالایی است.

عسل پالاوان به عنوان فاقد ترکیبات احتمالی خطرناک یا نامطلوب (مانند مواد شیمیایی) تبلیغ می‌شود، در حالی که به طور همزمان دارای خواص طبیعی مفیدی است که به طور مثبت به سلامت کمک می‌کند (مانند ویتأمین‌ها و آنتی اکسیدان‌ها). رنگ‌ها، بافت، طعم و عطر عسل پالاوان با توجه به منابع شهد، فصل و گونه‌های زنبور عسل به طور قابل توجهی متفاوت است.

این عسل از لحاظ اقتصادی ارزش بالایی دارد و بسیار گران می‌باشد. در فیلیپین عسل سبز معمولاً در یک ظرف شفاف فروخته می‌شود تا بیننده بتواند محتویات رنگی آن را ببیند که رنگ آن اغلب رنگ سبز تیره است و کمیاب و ظاهراً دارای خواص دارویی استثنایی می‌باشد.

زنبورها یک شیمی دان هستند، نام این مقاله از وبلاگ عسل رایحه است که نقش برجسته زنبور‌ها را در تولید عسل بررسی می‌کند.

در واقع اگر بخواهیم به گروهی از شیمیدان‌ها اشاره کنیم می‌توانیم نام زنبور‌های عسل را ببریم. این حشرات دانشمند‌هایی هستند که در دنیای طبیعی با استفاده از آنزیم‌ها و کم آبی، قادرند قند موجود در شهد را به یک ماده غذایی فوق اشباع تبدیل کنند. پس این شاهکار کوچکی نیست، زیرا عسل از حداقل ۱۸۱ جزء تشکیل شده است. طعم منحصر به فرد آن نتیجه فرآیند‌های شیمیایی پیچیده است، به همین دلیل است که جایگزین‌های شربت قندی قابل مقایسه نیستند. آن‌ها نمی‌توانند دانش شیمیایی مادر طبیعت را تقلید کنند.

محتوای عسل

عسل بیشتر از قند‌های گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. این همان چیزی است که دانشمندان آن را محلول فوق اشباع مینامند. وقتی شکر داخل یک لیوان آب هم‌زده می‌شود، معمولاً مقداری شکر در ته آن باقی می‌ماند. به این دلیل که آب (حلال) فقط مقدار مشخصی را حل می‌کند. اما، اگر آب گرم شود، می‌توان قند بیشتری را حل کرد. در نتیجه، در حالت فوق اشباع، گرما، آنزیم‌ها یا سایر عوامل شیمیایی می‌توانند مقدار مواد محلول را افزایش دهند. این محلول‌ها به راحتی متبلور می‌شوند. شربت و عسل همگی به عنوان محلول‌های فوق اشباع در نظر گرفته می‌شوند. عسل به دلیل فوق اشباع بودن و محتوای آب کم (۱۵ تا ۱۸ درصد) چسبناک است. این بدان معناست که قوام نسبتاً غلیظی دارد و گاهی اوقات جامد است. ترکیبات اصلی آن کربوهیدرات‌ها (قندها) است، اما حاوی ویتأمین‌ها، مواد معدنی، اسید‌های آمینه، آنزیم‌ها، اسید‌های آلی و گرده نیز است.

شهد

تمام عسل‌ها با شهد شروع می‌شوند. در حالی که عسل چسبناک است و محتوای آب کمی دارد، شهد حدود ۸۰ درصد آب و یک محلول بسیار رقیق است، بی‌رنگ و تقریباً به شیرینی عسل نیست. از نظر شیمیایی نیز متفاوت است. از طریق استفاده از آنزیم‌ها، زنبور‌ها قادرند قند پیچیده موجود در شهد را به قند‌های ساده‌تری تبدیل کنند. به همین دلیل است که عسل راحت‌تر از شکر معمولی هضم می‌شود. قند‌های آن (گلوکز و فروکتوز) ساده‌تر از ساکارز (قند سفره) است.

قند‌ها را گاهی “کربوهیدرات‌های شیرین” مینامند. (کربوهیدرات‌ها یکی از سه دسته اصلی غذا‌ها به همراه پروتئین‌ها و چربی‌ها هستند. ) برخی از قند‌ها مانند گلوکز و فروکتوز ساده هستند، در حالی که برخی دیگر مانند ساکارز (قند سفره) پیچیده‌تر هستند. سلاح مخفی زنبور عسل توانایی آن در تبدیل قند‌های پیچیده موجود در شهد گل به قند‌های ساده است. این فرآیند هیدرولیز نامیده می‌شود. برای تبدیل ساکارز (قند سفره) به گلوکز و فروکتوز، گرما، اسید‌ها یا آنزیم‌ها باید اضافه شود. این یک فرآیند پیچیده در آزمایشگاه است. اما وقتی صحبت از شیمی عسل می‌شود، زنبور‌ها (و آنزیم‌های آن‌ها) بسیار کارآمدتر از دانشمندان هستند.

قند عسل

از آنجایی که ۹۵ تا ۹۹. ۹ درصد از مواد جامد موجود در عسل را قند تشکیل می‌دهند، برای درک عسل، شناخت قند ضروری است. شکر نیشکر خالص تقریباً تمام ساکارز است و دی ساکارید نامیده می‌شود و از اتصال دو قند ساده تشکیل می‌شود. به همین دلیل است که گاهی اوقات به آن “قند مضاعف” می‌گویند. ساکارز که در شهد یافت می‌شود از قند‌های ساده گلوکز و فروکتوز ساخته شده است. این قند‌های ساده مونوساکارید نامیده می‌شوند که به معنای “یک قند” است. اگرچه فروکتوز و گلوکز فرمول شیمیایی یکسانی دارند C6H12O6اما آن‌ها دو قند متفاوت هستند. این به این دلیل است که اتم‌های آن‌ها به طور متفاوتی مرتب شده‌اند. این تفاوت در آرایش اتمی، طعم فروکتوز را بسیار شیرین‌تر از گلوکز می‌کند. عسل همچنین کمی شیرین‌تر از شکر است، زیرا عسل حاوی فروکتوز بیشتری است.

تغییر شیمیایی شهد توسط زنبور عسل

زنبور‌های عسل فقط شهد را جمع نمی‌کنند، بلکه شهد را به صورت شیمیایی تغییر می‌دهند. آن‌ها در غدد بزاقی خود آنزیمی به نام اینورتاز تولید می‌کنند. آنزیم‌ها ترکیبات آلی هستند که یک واکنش بیوشیمیایی را سرعت می‌بخشند. این آنزیم‌ها در واکنش مصرف نمی‌شوند، بنابراین می‌توان بار‌ها و بار‌ها از آن‌ها استفاده کرد. پس از جمع‌آوری شهد توسط زنبور عسل، اینورتاز اضافه می‌شود. این آنزیم به تغییر ساکارز به گلوکز و فروکتوز کمک می‌کند. این آغاز عسل است. آنزیم‌های دیگر نیز به طعم بهتر عسل کمک می‌کنند. آمیلاز آنزیمی است که به تجزیه آمیلوز به گلوکز کمک می‌کند. گلوکز راحت‌تر هضم می‌شود و این چیزی است که عسل را شیرین‌تر می‌کند. آنزیم دیگر، گلوکز اکسیداز، سپس گلوکز را تجزیه کرده و PH عسل را تثبیت می‌کند. کاتالازپراکسید هیدروژن را به آب و اکسیژن تبدیل می‌کند. این باعث می‌شود محتوای پراکسید هیدروژن پایین نگه داشته شود.اگرچه برخی از مردم بر این باورند که پراکسید هیدروژن موجود در عسل به حفظ آن کمک می‌کند، اما احتمالاً بیشتر به دلیل pH کمی اسیدی و محتوای کم آب آن است.

مانند هر شیمیدان خوب، زنبور‌ها از پروتکلی برای تولید عسل پیروی می‌کنند. زنبور‌های علوفه جو از طریق پروبوسیس (زبان نی مانند) شهد می‌کشند. سپس در حالی که شهد را حمل می‌کنند، اینورتاز اضافه می‌کنند. این اینورتاز شروع به تجزیه ساکارز به گلوکز و فروکتوز در معده عسل (محصول) می‌کند. سپس جویندگان شهد را به زنبور‌های خانگی منتقل می‌کنند و در آنجا آنزیم‌های بیشتری اضافه می‌شود. این فرآیند افزودن آنزیم هر بار که زنبور دیگری شهد را می‌گیرد ادامه می‌یابد. زنبور‌های خانگی در مدت ۲۰ دقیقه شهد را دوباره می‌نوشند و قند‌ها را بیشتر می‌شکنند. هنگامی که شهد حدود ۲۰ درصد آب باشد، روی لانه زنبور عسل رسوب می‌کند، جایی که زنبور‌ها آن را باد می‌زنند تا فرآیند تبخیر را تسریع کند و عسل را بیشتر متراکم کند. زنبور‌ها زمانی که غلظت آب بین ۱۷-۱۸ درصد باشد متوقف می‌شوند و آن را به محل نگهداری خود منتقل می‌کنند. بدین ترتیب،

مانند هر محلول فوق اشباع، عسل تمایل به کریستال شدن دارد.

کریستالیزاسیون

کریستالیزاسیون زمانی اتفاق می‌افتد که زنجیره‌های بلند گلوکز ( پلی ساکارید‌ها ) در عسل شکسته شود. مولکول‌های گلوکز معمولاً روی یک ذره گرد و غبار یا گرده شروع به چسبیدن به یکدیگر می‌کنند. سپس این کریستال‌های گلوکز به ته شیشه می‌افتند. مشکل کریستالیزاسیون این است که وقتی گلوکز از عسل جدا می‌شود، مایع باقی مانده حاوی درصد بیشتری آب است. مخمر، حالا با آب و شکر کافی باعث تخمیر عسل می‌شود. به همین دلیل است که عسلی که متبلور می‌شود ممکن است سریعتر از عسل غیرکریستالی تخمیر شود. دما می‌تواند بر کریستال شدن تأثیر بگذارد. عسل بهتر است در دمای بالای ۵۰ درجه نگهداری شود. محققان همچنین به این نتیجه رسیده‌اند که عسلی که از‌شانه برداشته شده و با استخراج‌کننده‌ها و پمپ‌ها پردازش می‌شود، به دلیل ذرات ریز وارد شده برای شروع کریستال‌ها، بیشتر از عسل باقی مانده در‌شانه، متبلور می‌شود. عوامل دیگری که در تبلور نقش دارند، گرد و غبار، حباب‌های هوا و گرده موجود در عسل است. کریستالیزاسیون همیشه بد نیست. عسل خامه شده (قابل پخش) به تبلور کنترل شده بستگی دارد. در حالی که کریستالیزاسیون طبیعی کریستال‌های دانه‌ای ایجاد می‌کند، کریستالیزاسیون کنترل شده محصولی صاف و خامه‌ای ایجاد می‌کند.

گرم کردن

گرم کردن عسل می‌تواند باعث تغییرات شیمیایی نیز شود. گاهی اوقات عسل به دلیل فرآیندی به نام واکنش میلارد تیره می‌شود. از آنجایی که عسل کمی اسیدی با pH حدود چهار است، گاهی اوقات قهوه‌ای شدن آن در طول زمان اتفاق می‌افتد. این به این دلیل است که اسید‌های آمینه موجود در عسل با قند‌ها شروع به واکنش می‌کنند. کاراملی شدن، قهوه‌ای شدن شکر، زمانی ایجاد می‌شود که حرارت شروع به شکستن پیوند‌های مولکولی در عسل می‌کند. وقتی این پیوند‌ها شکسته می‌شوند و دوباره شکل می‌گیرند، شکر کاراملی شده نتیجه می‌شود. گرما همچنین می‌تواند بر عسل و شربت ذرت با فروکتوز بالا تأثیر بگذارد. هنگامی که فروکتوز گرم می‌شود، گاهی اوقات HMF ( هیدروکسی متیل فورفورال ) می‌تواند تشکیل شود. HMF برای زنبور‌ها کشنده است. HMF می‌تواند در دما‌های نسبتاً پایین (۱۱۰-۱۱۵ درجه ) تشکیل شودو) اگر زنبور‌های عسل با شربت ذرت با فروکتوز بالا که در شرایط گرم نگهداری یا حمل شده است تغذیه شوند، ممکن است آن‌ها را بکشد.

گرما و تبلور نیز می‌تواند بر رنگ عسل تأثیر بگذارد. کریستال‌های موجود در عسل باعث می‌شود رنگ آن روشن‌تر به نظر برسد. به همین دلیل عسل خامه‌ای رنگ روشن‌تری دارد. در طبیعت، رنگ عسل معمولاً به دلیل نوع شهد گلی است که عسل از آن گرفته شده است. در نتیجه، عسل جمع‌آوری شده در پاییز معمولاً از نظر رنگ با عسل جمع‌آوری شده در بهار متفاوت است. این به این دلیل است که گل‌های مختلف شکوفه می‌دهند. USDA عسل را به هفت دسته رنگی طبقه‌بندی می‌کند که رنگ‌های روشن عسل اغلب طعم ملایم‌تری نسبت به عسل‌های تیره دارند.

رطوبت عسل

عسل هیدروسکوپی است. یعنی رطوبت را جمع می‌کند. اگر بدون پوشش باقی بماند، عسل شروع به جمع‌آوری رطوبت از جو می‌کند. این رطوبت اضافی در عسل به مخمر اجازه می‌دهد تا فرآیند تخمیر را آغاز کند. به طور معمول، عسل دارای رطوبت کمی است که به حفظ آن کمک می‌کند. با این حال، اگر میزان رطوبت آن به بالای ۲۵٪ برسد، شروع به تخمیر می‌کند. به همین دلیل است که جمع‌آوری عسل درپوش از کندو زنبور عسل‌ایده خوبی است. رطوبت کمتری دارد و احتمال تخمیر آن بسیار کمتر است.

جمع‌بندی

چیزی که شیمی عسل را برجسته می‌کند این است که عسل ساخته دست بشر نیست و فقط توسط انسان هدایت می‌شود. شیمیدان واقعی در تولید عسل زنبور‌ها هستند. توانایی آن‌ها در جستجو و تبدیل شهد به عسل منجر به صد‌ها گونه مختلف عسل شده است.

اگر برای شما هم این سؤال پیش آمده که چرا گیاهخواران عسل نمی‌خورند با ما در این مقاله از وبلاگ عسل رایحه همراه شوید تا به پاسخ روشنی از آن برسیم.

همانطور که می‌دانید گیاهخواران یا وگان‌ها افرادی هستند که فقط غذا‌های گیاهی می‌خورند و از تمام مواد غذایی از منابع حیوانی (گوشت، غذا‌های دریایی، لبنیات، تخم مرغ و عسل) اجتناب می‌کنند. گیاهخواران برای این سؤال شما معمولاً ۸ دلیل گردآوری کرده‌اند که در ادامه همراهی ما آن‌ها را مطالعه نمایید.

۸ دلیل برای اینکه گیاهخواران عسل نمی‌خورند

۱. چون زنبور‌ها برای خود عسل درست می‌کنند.

عسل غذای زنبورهاست. غذای جایگزینی که از زنبورداران دریافت می‌کنند معمولاً شربت قند است که متأسفانه آن‌ها را مستعد ابتلا به بیماری می‌کند، زیرا حشرات فاقد مواد مغذی مهم هستند. البته، زنبوردارانی نیز وجود دارند که بخش زیادی از عسلی را که خودشان تولید می‌کنند به زنبور‌هایشان می‌دهند. اما از آنجایی که هیچ قطعیتی برای این موضوع وجود ندارد پس به زنبور‌ها ظلم بزرگی می‌شود.

۲. زیرا تولید عسل برای زنبور کار سختی است.

فرآیند استخراج عسل از کندو برای زنبور‌ها بسیار استرس‌زا است. ۱۲ زنبور کارگر برای تولید یک قاشق چای خوری عسل که ما در یک ثانیه آن را می‌خوریم، به تمام عمر خود نیاز دارند. همانطور که ثابت شده است زنبور‌ها موجودات و باهوشی هستند که می‌توانند احساساتی مانند ترس یا شادی را احساس کنند. بنابراین، گیاهخواران عمدتاً به دلایل اخلاقی از خوردن عسل پرهیز می‌کنند.

۳. زیرا زنبور‌های عسل در پرورش انبوه عسل مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند.

وگانیسم قبل از هر چیز پایبند به ارزش‌های اخلاقی خود هستند و از آنجایی که تولید عسل استثمار حیوانات است، گیاهخواران عسل نمی‌خورند. زنبور‌های عسل در جامعه ما به طور عمده به عنوان حیوانات مزرعه در نظر گرفته می‌شوند، مانند با گاو، گوسفند، مرغ و خروس.

پس این موجودات به طور مصنوعی تلقیح می‌شوند و به طور انتخابی به نفع ما پرورش داده می‌شوند. در نتیجه مخزن ژنی آن‌ها کاهش می‌یابد و خطر ابتلا به بیماری در آن‌ها افزایش می‌یابد. بیماری‌هایی که می‌توانند به زنبور‌های بامبل یا زنبور‌های وحشی نیز منتقل شوند.

۴. چون زنبور‌ها مجروح می‌شوند و می‌میرند.

در زنبورداری مدرن، حیوانات به طور مداوم زخمی یا کشته می‌شوند. دلایل آن از عایق‌بندی ضعیف کندو، کمبود غذا تا انگل‌ها متغیر است. قبل از فصل زمستان، در بیشتر کندو‌ها کل کلنی زنبور عسل کشته می‌شود، زیرا تغذیه حیوانات در فصل سرد غیر اقتصادی است. یکی از روش‌های انجام این کار، پاشیدن کندو با بنزین و آتش زدن آن است. بنابراین ظلم به حیوانات نیز عامل مهمی برای این واقعیت است که گیاهخواران عسل نمی‌خورند.

۵. چون عسل چندان سالم نیست.

عسل گیاهی نیست، پس از نظر آن‌ها سالم نیست. عمدتاً از گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است. علاوه بر افزایش وزن، مشکلات دندانی و افزایش سطح گلوکز خون نیز می‌تواند نتیجه مصرف زیاد عسل باشد. عسل به غیر از محتوای منیزیم، کلسیم و برخی مواد مغذی دیگر، تفاوت قابل توجهی با قند معمولی که ما انسان‌ها مصرف می‌کنیم، ندارد. بنابراین از نظر گیاهخواران عسل یک محصول لذت است تا سلامتی.

۶. زیرا جایگزین‌های گیاهی دارد.

عسل را می‌توان برای اکثر مصارف به روشی نسبتاً ساده جایگزین کرد تا با وگانیسم مطابقت داشته باشد. مانند

شربت افرا، شربت چغندرقند، شربت خرما، شربت آگاو و…

۷. زیرا زنبور‌های وحشی برای تنوع زیستی مهم هستند.

بسیاری از ما می‌دانیم که جمعیت زنبور‌ها در سراسر جهان در حال کاهش است و این عامل اصلی انقراض گونه‌ها است. با این حال، این در مورد زنبور عسل پرورش یافته صدق نمی‌کند. جمعیت آن‌ها همچنان در حال افزایش است و این در مورد زنبور‌های وحشی صدق می‌کند. افزایش جمعیت زنبور عسل پرورش یافته از طریق انتقال بیماری‌ها و مبارزه با شهد و گرده زندگی زنبور‌های وحشی را به خطر میاندازد. با توجه به کاهش عملکرد گرده افشانی بسیاری از گونه‌های جانوری و گیاهی دیگر و حتی کل اکوسیستم‌ها نیز در معرض تهدید هستند. بنابراین “نجات زنبورها” به معنای “نجات اکوسیستم” نیز می‌باشد!

۸. زیرا زنبور‌های وحشی برای بقای انسان ضروری هستند.

با افزایش تعداد زنبور‌های عسل، تعداد زنبور‌های وحشی که بر خلاف زنبور‌های عسل اساساً وظیفه گرده افشانی و در نتیجه رشد گیاهان را بر عهده دارند، در حال کاهش است. گیاهانی که برای زنده ماندن به آن‌ها نیاز داریم.

بنابراین کاهش زنبور‌های وحشی در نهایت امنیت غذایی و در نتیجه بقای ما را به خطر میاندازد.

در پاسخ به برخی از پرسش‌ها در زمینه تفاوت عسل خام در مقابل عسل معمولی این مقاله از عسل رایحه به بررسی این موضوع پرداخته است.

عسل خام به عسلی گفته می‌شود که در دمای بالای ۴۵ درجه سانتیگراد پاستوریزه نشده و گرده آن تصفیه نشده باشد. پس به دلیل محتوای گرده بالا، اغلب به سرعت متبلور می‌شود. نمونه‌هایی از عسل خام شامل عسل خام فروخته شده در اینترنت، در فروشگاه‌های مستقل مواد غذایی و عسل محلی فروخته شده در بازار‌های کشاورزان می‌باشد.

عسل ارگانیک چیست؟

عسلی ارگانیک است که که فاقد آنتی بیوتیک و مواد شیمیایی باشد. عسل ارگانیک به طور مستقل تأیید شده است که از کندوی زنبور عسل که در فاصله ۸ تا ۱۲ کیلومتر از نزدیکترین منبع شیمیایی مصنوعی مانند جاده‌ها، کارخانه‌ها، خانه‌ها و غیره قرار دارد. به همین دلیل است که عسل ارگانیک به ندرت پیدا می‌شود، زیرا به دلیل تراکم جمعیت، امکان قرار دادن کندو‌های زنبور عسل در فاصله ۸ تا ۱۲ کیلومتری از آلاینده‌ها وجود ندارد. اگر عسلی که دارای برچسب “ارگانیک” است، کد گواهی‌دهنده مانند GB-ORG-04، DE-OKO-001 و غیره را روی برچسب نداشته باشد، پس ارگانیک نیست. حال سؤالی که ذهن ما را به خود مشغول داشته این است که عسل خام در مقابل عسل معمولی چه تفاوتی دارد؟ این مقاله تفاوت بین عسل خام خالص و عسل فرآوری شده (معمولی) را شناسایی می‌کند.

عسل خام در مقابل عسل معمولی

عسل ماده شیرین طبیعی که توسط زنبور‌های عسل از شهد شکوفه‌ها تولید می‌شود و زنبور‌ها آن را در کندو به عسل تبدیل می‌کنند. عسل خام به این صورت تعریف می‌شود که عسلی که در کندوها وجود دارد یا از طریق ته نشینی، استخراج یا صاف کردن بدون اضافه کردن حرارت به دست می‌آید.

4 تفاوت عسل خام و معمولی

در اینجا ۴ تفاوت اصلی بین عسل خام و عسل معمولی وجود دارد.

1.عسل خام فرآوری نشده است.

عسل خام با حداقل پردازش تولید می‌شود. در صورت لزوم، گرم کردن ملایم در دمای پایین، به آن اجازه می‌دهد که در بطری جریان داشته باشد. یک صافی سبک تمام چیزی است که برای حذف ذرات بزرگتر مانند موم، برگ و بقایای غیر عسل لازم است. این پردازش ملایم به عسل اجازه می‌دهد تا تمام ریزمغذی‌ها و ویتامین‌های خود را حفظ کند. عسل معمولی تولید شده به صورت تجاری اغلب تحت پردازش شدید از جمله پاستوریزاسیون و اولترافیلتراسیون قرار می‌گیرد. عسل پاستوریزه تا دمای بسیار بالا حرارت داده می‌شود که بسیاری از مواد مغذی موجود در عسل را از بین می‌برد. اولترافیلتراسیون سرعت تبلور را کاهش می‌دهد (یک اتفاق طبیعی که نشانه‌ای از عسل خالص است) و ماندگاری را افزایش می‌دهد.

2.عسل معمولی همیشه عسل نیست.

به عبارت ساده، عسل خام از کندو استخراج می‌شود، صاف می‌شود و مستقیماً در بطری ریخته می‌شود. بنابراین چیزی که به دست می‌آورید دقیقاً همان چیزی است که از کندو‌ها جمع‌آوری شده است. عسل معمولی اغلب به شدت فرآوری می‌شود و ممکن است قند‌هایی (از جمله شربت‌های ذرت و گلوکز) برای افزایش حجم عسل، کاهش هزینه و افزایش ماندگاری به آن اضافه شود. تحقیقات اخیر در مورد عسل تجاری نشان می‌دهد که تقریباً ۵۰ درصد از عسل‌های آزمایش شده تقلبی هستند.

3.معمولی‌ترین عسل فاقد گرده است.

گرده زنبور عسل همراه با شهد توسط زنبور‌های عسل جمع‌آوری می‌شود. در حالی که ما اغلب روی عسل تمرکز می‌کنیم، گرده زنبور عسل بسیار مغذی است و حاوی بیش از ۲۵۰ ماده از جمله ویتأمین‌ها، اسید‌های آمینه، اسید‌های چرب ضروری، ریز مغذی‌ها و آنتی اکسیدان‌ها است. گرده زنبور عسل توسط وزارت بهداشت فدرال آلمان به عنوان دارو شناخته شده است و با مزایای سلامتی قابل توجهی از جمله کاهش التهاب مرتبط است.

متأسفانه، پاستوریزاسیون و سایر روش‌های فرآوری مانند اولترافیلتراسیون که در عسل‌های معمولی و تجاری تولید می‌شود، ممکن است هر گونه اثری از گرده زنبور عسل را از بین ببرد. مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۱ انجام شد نشان داد که بیش از ۷۵ درصد از عسل‌های تجاری آمریکا که شامل مقدار زیادی عسل ارزان وارداتی بود، اصلاً فاقد گرده بوده‌اند.

4.عسل خام مغذی‌تر است.

عسل خام حاوی «چندین اسید آمینه مهم از نظر فیزیولوژیکی، از جمله همه نه اسید آمینه ضروری و همه اسید‌های آمینه غیر ضروری به جز گلوتأمین و آسپاراژین» است. علاوه بر این، ۳۱ ماده معدنی مختلف شامل همه مواد معدنی اصلی، مانند کلسیم، فسفر، پتاسیم، گوگرد، سدیم، کلر و منیزیم را دارد. بسیاری از مطالعات این آنتی اکسیدان‌ها را با مزایای سلامتی، از جمله کاهش التهاب و کاهش خطر بیماری قلبی و برخی سرطان‌ها مرتبط می‌دانند.

پس،

عسل تولیدی تجاری، یعنی عسلی که به شدت فرآوری شده و فیلتر شده است، مواد مغذی مفیدی مانند گرده، آنزیم‌ها و آنتی اکسیدان‌ها را حذف می‌کند. با خرید از یک تولید‌کننده عسل معتبر مانند رایحه همه فواید یک عسل طبیعی را به خود هدیه دهید.