همانطور که می‌دانید زنبور‌های عسل نیز مانند سایر حشرات گونه‌ای متفاوتی دارند که در این مقاله از وبلاگ رایحه در مورد زنبور‌های عسل کوتوله صحبت خواهیم کرد.

زنبور‌های کوتوله رایج‌ترین زنبور‌های عسل در سراسر مناطق گرمسیری آسیا هستند. رایج‌ترین زنبور عسل کوتوله، زنبور عسل کوتوله قرمز ( Apis florea ) است که به طور طبیعی از شبه قاره هند در سراسر جنوب شرق آسیا تا شبه جزیره مالزی پراکنده شده است. یکی دیگر از گونه‌های زنبور عسل کوتوله، زنبور عسل کوتوله سیاه ( Apis andreniformis )، کمتر رایج است، اما هنوز به طور گسترده از فیلیپین، چین و میانمار پراکنده می‌شود. هر دو گونه در جنوب شرقی آسیا همپوشانی دارند.

ظاهر و رفتار

هر دو گونه زنبور عسل کوتوله بسیار شبیه به هم هستند. زنبور عسل کوتوله قرمز مایل به قهوه‌ای است و نوار‌های قرمز/قهوه‌ای و سفید و سیاه کاملاً مشخصی روی شکم دارد. طول بدن زنبور کارگر جستجوگر ۷ تا ۱۰ میلی‌متر است، در حالی که طول بال‌های جلویی بین ۶. ۰ تا ۶. ۹ میلی‌متر است. زنبور عسل کوتوله سیاه تقریباً هم اندازه است، اما همانطور که از نامش پیداست رنگش سیاه‌تر است.

زیست‌شناسی آشیانه آن‌ها نیز بسیار شبیه است. زنبور‌های کوتوله با عادات لانه‌سازی خارجی و‌شانه تکشانه مشخص می‌شوند. لانه زنبور عسل کوتوله از یک لانه کوچک تک‌شانه (معمولاً کمتر از ۲۵ سانتی‌متر عرض) تشکیل شده است که در اطراف یک شاخه کوچک ساخته شده است. این لانه کوچک دارای تاجی در بالای شاخه برای نگهداری عسل است و همچنین زنبور‌ها از آن به عنوان سکویی برای علوفه‌گیران خارج و رسیدن به لانه استفاده می‌کنند. ‌شانه بچه در زیر شاخه نگهدارنده در یک‌شانه آویزان است. ضخامت پرده زنبور‌ها برای کلونی زنبور‌های کوتوله بزرگ معمولاً ۳ تا ۴ زنبور است. در دو طرف لانه روی شاخه، زنبور‌های عسل معمولاً یک مانع بره موم را روی شاخه قرار می‌دهند که به عنوان یک مانع چسبنده و دفع‌کننده عمل می‌کند تا از لانه در برابر حمله سایر حشرات مانند مورچه‌ها محافظت کند.

با توجه به اینکه کلنی‌های زنبور‌های کوتوله معمولاً بسیار کوچک هستند (معمولاً فقط چند هزار زنبور عسل) و تنها یک‌شانه با عسل بسیار کمی تولید می‌کنند، زنبور‌های کوتوله برای تولید عسل یا خدمات گرده افشانی اهلی نشده‌اند. جدای از اندازه کوچک و لانه‌های ساده تک‌شانه‌ای آن‌ها، بیشتر چرخه زندگی، زیست‌شناسی و رفتار آن‌ها شبیه به سایر گونه‌های آپیس است.

توزیع

زنبور‌های کوتوله معمولاً کلنی‌های خود را در مکان‌های لانه‌ای مخفی ایجاد می‌کنند و با توجه به اینکه خیلی تهاجمی نیستند، به راحتی می‌توانند برای مدت طولانی شناسایی نشوند. اعتقاد بر این است که این ویژگی رفتاری به گسترش زنبور عسل کوتوله سرخ در سراسر خاورمیانه و شرق آفریقا کمک کرده است.

زنبور عسل کوتوله قرمز در حال حاضر به طور گسترده در خاورمیانه، از جمله ایران، عراق، اسرائیل، اردن، یمن و عربستان سعودی و همچنین در سودان در شرق آفریقا که در آن جمعیت زنبور عسل کوتوله قرمز به طور تصادفی معرفی شده است، وجود دارد. گزارش‌ها از این مناطق حاکی از آن است که زنبور عسل کوتوله قرمز به طور تهاجمی به طور مداوم در حال گسترش به سمت غرب است و حتی شروع به سرقت کندو‌های زنبور عسل اروپایی کرده است، حتی در مناطقی که جمعیت متراکم زنبور‌های عسل اروپایی وجود دارد.

ارتباط با کنه‌های عجیب و غریب

یکی از خطرات اصلی این زنبور‌ها، کنه‌های انگلی عجیب و غریبی است که ممکن است با لانه حمل شوند. هم زنبور عسل کوتوله قرمز و هم زنبور عسل کوتوله سیاه دارای انگلی هستند که هر دو از بستگان نزدیک کنه‌های کشنده Varroa هستند.

منبع: beeaware.org.au

عسل ماده شیرین طبیعی است که توسط زنبور‌های عسل از شهد شکوفه‌ها یا از ترشح قسمت‌های زنده گیاهان یا ترشحات حشرات مکنده گیاهی روی قسمت‌های زنده گیاهان تولید می‌شود و زنبور‌های عسل آن را جمع‌آوری، تبدیل و با مواد خاصی از خود ترکیب می‌کنند. اگر از همراهان همیشگی وبلاگ عسل رایحه هستید، با ما در این مقاله که در مورد خصوصیات فیزیکی عسل مطالبی گردآوری کرده‌ایم، نیز همراه شوید.

ویسکوزیته

عسل تازه استخراج شده یک مایع چسبناک است. ویسکوزیته آن به انواع زیادی از مواد بستگی دارد و بنابراین با ترکیب آن و به ویژه با محتوای آب آن متفاوت است. ویسکوزیته یک پارامتر فنی مهم در طول فرآوری عسل است، زیرا باعث کاهش جریان عسل در هنگام استخراج، پمپاژ، ته نشینی، فیلتراسیون، اختلاط و بطری می‌شود. افزایش دمای عسل ویسکوزیته آن را کاهش می‌دهد پدیده‌ای که به طور گسترده در طی فرآوری عسل صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما برخی از عسل‌ها از نظر ویسکوزیته ویژگی‌های متفاوتی دارند و به عنوان تیکسوتروفیک توصیف می‌شوند که به این معنی است که در حالت‌ایستادن ژل مانند (بسیار چسبناک) هستند و در صورت هم زدن یا هم زدن تبدیل به مایع می‌شوند. در مقابل، تعدادی از عسل‌های اکالیپتوس دارای ویژگی‌های مخالف هستند. ویسکوزیته آن‌ها با هم زدن افزایش می‌یابد.

تراکم

یکی دیگر از ویژگی‌های فیزیکی که اهمیت عملی دارد، چگالی است. چگالی عسل که به عنوان وزن مخصوص بیان می‌شود، بیشتر از چگالی آب است، اما به محتوای آب عسل نیز بستگی دارد. به دلیل تنوع در تراکم، گاهی اوقات می‌توان طبقه‌بندی مشخص عسل را در مخازن ذخیره‌سازی بزرگ مشاهده کرد. عسل با محتوای آب بالا (با چگالی کمتر) بالاتر از عسل متراکم‌تر و خشک‌تر قرار می‌گیرد. چنین جداسازی ناخوشایندی را می‌توان با مخلوط کردن کامل‌تر جلوگیری کرد.

هیگروسکوپی

خاصیت رطوبت سنجی عسل هم در فرآوری و هم برای استفاده نهایی مهم است. در فرآورده‌های نهایی حاوی عسل، این تمایل به جذب و نگه‌داشتن رطوبت اغلب یک اثر مطلوب است، مثلاً در شیرینی و نان. با این حال، در طول پردازش یا ذخیره‌سازی، همان رطوبت سنجی می‌تواند مشکل ساز شود و به دلیل محتوای آب بیش از حد، در نگهداری و ذخیره‌سازی مشکل ایجاد کند. عسل معمولی با محتوای آب ۱۸. ۳ درصد یا کمتر، رطوبت هوا را در رطوبت نسبی بالای ۶۰ درصد جذب می‌کند.

کشش سطحی

کشش سطحی عسل کم است که آن را به یک مرطوب‌کننده عالی در محصولات آرایشی و بهداشتی تبدیل می‌کند. کشش سطحی با منشأ عسل متفاوت است و احتمالاً به دلیل مواد کلوئیدی است. همراه با ویسکوزیته بالا، مسئول ویژگی‌های کف کردن عسل است.

خواص حرارتی

برای طراحی کارخانه های فرآوری عسل، باید ویژگی های حرارتی آن را در نظر گرفت. ظرفیت جذب گرما، یعنی گرمای ویژه، با توجه به ترکیب و حالت تبلور، از 0.56 تا 0.73 cal/g/ 0 C متغیر است. هدایت حرارتی از 118 تا 143 x 10-~ cal/cm2 /sec/ 0 C متغیر است. بنابراین می‌توان مقدار گرما، خنک‌سازی و اختلاط لازم برای تصفیه مقدار معینی عسل را محاسبه کرد، یعنی قبل و بعد از فیلتراسیون یا پاستوریزه کردن. هدایت حرارتی نسبتاً کم، همراه با ویسکوزیته بالا منجر به گرمای بیش از حد سریع از منابع گرمای نقطه‌ای می‌شود و بنابراین نیاز به هم زدن دقیق و گرم کردن فقط در حمام‌های آب است.

رنگ

رنگ عسل مایع از شفاف و بی‌رنگ (مانند آب) تا کهربایی تیره یا سیاه متغیر است. رنگ‌های مختلف عسل اساساً تمام تفاوت‌های ظریف کهربایی زرد هستند، مانند رقت‌ها یا غلظت‌های مختلف شکر کاراملی‌شده، که به‌طور سنتی به عنوان استاندارد رنگ استفاده می‌شود. مهمترین جنبه رنگ عسل در ارزش آن برای بازاریابی و تعیین کاربرد نهایی آن نهفته است. عسل‌های تیره‌تر بیشتر برای مصارف صنعتی هستند، در حالی که عسل‌های روشن‌تر برای مصرف مستقیم به بازار عرضه می‌شوند. در بسیاری از کشور‌هایی که بازار عسل بزرگی دارند، ترجیحات مصرف‌کنندگان بر اساس رنگ عسل تعیین می‌شود (به عنوان نشانه‌ای از طعم ترجیحی) و بنابراین، در کنار تعیین‌های کلی کیفیت، رنگ تنها مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده قیمت‌های وارداتی و عمده فروشی است.

تبلور

تبلور یکی دیگر از ویژگی‌های مهم برای بازاریابی عسل است، البته نه برای تعیین قیمت. در آب و هوای معتدل بیشتر عسل‌ها در دمای نگهداری معمولی متبلور می‌شوند. این به این دلیل است که عسل یک محلول قندی بیش از حد اشباع است، یعنی حاوی قند بیشتری نسبت به محلول باقی مانده است. بسیاری از مصرف‌کنندگان هنوز فکر می‌کنند که اگر عسل متبلور شده باشد خراب شده یا با شکر تقلبی شده است. کریستالیزاسیون حاصل از تشکیل کریستال‌های گلوکز مونوهیدرات است که از نظر تعداد، شکل، ابعاد و کیفیت با ترکیب عسل و شرایط نگهداری متفاوت است. هرچه آب کمتر و گلوکز عسل بیشتر باشد، تبلور سریعتر می‌شود. دما مهم است، زیرا بالاتر از ۲۵ درجه و زیر ۵ درجه سانتیگراد عملاً هیچ تبلوری رخ نمی‌دهد.

حدود ۱۴ درجه سانتیگراد دمای بهینه برای تبلور سریع است، اما همچنین وجود ذرات جامد (به عنوان مثال دانه‌های گرده) و هم زدن آهسته منجر به تبلور سریعتر می‌شود. معمولاً کریستالیزاسیون آهسته بلور‌های بزرگتر و نامنظم‌تری تولید می‌کند. در طول تبلور آب آزاد می‌شود. در نتیجه، محتوای آب فاز مایع افزایش می‌یابد و به همراه آن خطر تخمیر افزایش می‌یابد. بنابراین، عسل نیمه متبلور ممکن است مشکلات نگهداری را ایجاد کند، به همین دلیل است که کریستالیزاسیون کنترل شده و کامل اغلب به عمد القا می‌شود. بعلاوه، عسل نیمه متبلور یا تبدیل شده یک نمایش جذاب برای قفسه‌های مغازه‌ها نیست.

منبع: fao.org

در این مقاله از سری وبلاگ عسل رایحه مایلیم شما را با یک نوشیدنی مناسب و پرخاصیت برای فصول گرم سال آشنا کنیم.

به محض اینکه تابستان فرا می‌رسد، هوس نوشیدنی‌های سرد در انسان زنده می‌شود و چای سبز یخی با نعناع یکی از آنهاست که طعم فوق‌العاده‌ای دارد و شیرین کردن آن با عسل به شما احساس شادابی می‌دهد. چای سبز فواید زیادی برای سلامتی دارد، از بهبود عملکرد مغز تا افزایش متابولیسم و غیره. با این حال، یکی از مواردی که اکثر افراد می‌توانند روی آن توافق داشته باشند، این است که چای سبز مملو از آنتی اکسیدان است، که در میان چیز‌های دیگر، به طور بالقوه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌های خاص را کاهش دهد.

طرز تهیه چای سبز یخی

اگر تا به حال چای سیاه سرد درست کرده‌اید، طرز تهیه این نوع چای نیز مشابه آن است.

مواد لازم:

۴ لیوان آب

۴ عدد چای سبز کیسه‌ای

۲ شاخه نعناع تازه

4/1 فنجان عسل

۲ فنجان یخ

۲ لیوان آب سرد

برش‌های لیمو برای سرو

طرز تهیه چای سبز سرد با نعنا و عسل:

در یک کتری، ۴ فنجان آب بریزید و آن را به جوش بیاورید. پس از جوش آمدن، آن را از روی حرارت بردارید، چای کیسه‌ای و ۲ شاخه نعنا را اضافه کنید و بگذارید ۱۰ دقیقه دم بکشد. پس از دم کشیدن چای کیسه‌ای و نعناع‌ها را دور بریزید، سپس عسل طبیعی را به آن اضافه نمایید و هم بزنید تا به خوبی در آن حل شود.

در یک پارچ بزرگ، ۲ فنجان یخ، ۲ فنجان آب سرد و مخلوط چای سبز را اضافه کنید. خوب هم بزنید تا ترکیب و سرد شود. این نوشیدنی خنک را در لیوان بریزید و روی آن یخ، یک تکه لیمو و شاخه نعناع قرار دهید و سپس سرو کنید.

منبع: thechunkychef.com

اگر از ورزشکاران رشته بدنسازی هستید و به دنبال راهی برای افزایش نتایج بدنسازی برای بدن خود هستید، عسل می‌تواند یک ماده عالی باشد. این ماده برای قرن‌ها به عنوان یک شیرین‌کننده طبیعی و مقوی سلامت مورد استفاده قرار گرفته است که در فهرست طولانی از مزایای خود شامل بهبود ریکاوری عضلات، افزایش سطح انرژی و سلامت کلی نیز است. با این حال، عسل دارای معایبی نیز می‌باشد که قبل از استفاده از آن در روال بدنسازی خود باید از آن‌ها آگاه باشید. در این مقاله از وبلاگ رایحه، مزایا و معایب استفاده از عسل برای بدنسازی را بررسی خواهیم کرد تا بتوانید آگاهانه درباره اینکه آیا برای شما مناسب است یا خیر، تصمیم بگیرید.

عسل برای انرژی

یکی از مزایای اصلی استفاده از عسل برای بدنسازی این است که منبع طبیعی کربوهیدرات است. در واقع، تنها یک قاشق غذاخوری عسل حاوی حدود ۶۴ کالری است. کربوهیدرات‌ها برای بدنسازان ضروری هستند زیرا منبع سوخت اولیه بدن هستند.

عسل همچنین سرشار از ویتأمین‌ها و مواد معدنی است که می‌تواند به بهبود سلامت و تندرستی کلی کمک کند. علاوه بر این، دارای خواص ضد التهابی است که می‌تواند برای کاهش درد عضلانی بعد از تمرین مفید باشد.

استفاده از عسل قبل از تمرین

برای استفاده از عسل قبل از تمرین یک قاشق غذاخوری ۱۵-۲۰ دقیقه قبل از تمرین میل شود. این به شما انرژی می‌دهد و به کاهش خستگی کمک می‌کند.

مضرات عسل در بدنسازی

استفاده از عسل به عنوان مکمل بدنسازی نیز دارای معایبی است. یکی از بزرگترین مشکلات عسل این است که مقادیر زیادی فروکتوز در آن وجود دارد. فروکتوز قند ساده‌ای است که متابولیزه آن متفاوت از سایر انواع قند است. هنگامی که فروکتوز در مقادیر زیاد مصرف شود، می‌تواند منجر به افزایش وزن و سایر مشکلات سلامتی شود. علاوه بر این، عسل کالری بالایی دارد و اگر مراقب نباشید می‌تواند باعث افزایش کالری روزانه شما شود.

نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که عسل یک شیرین‌کننده طبیعی است و باید برای مصرف آن از کم به زیاد شروع کنید. بنابراین با مقدار کمی شروع کنید و در صورت نیاز مقدار مصرف را به تدریج افزایش دهید. عسل بیش از حد می‌تواند باعث ناراحتی معده شود و حتی ممکن است اثرات منفی بر سطح قند خون شما داشته باشد. بنابراین، آیا عسل برای بدنسازی مفید است؟ پاسخ مثبت است. اما باید درست از آن استفاده کنید. عسل فواید بالقوه زیادی برای بدنسازان دارد، اما مهم است که از خطرات مرتبط با استفاده بیش از حد فروکتوز آگاه باشید. زمانی که عسل در حد اعتدال استفاده شود، می‌تواند یک مکمل ارزشمند به رژیم غذایی بدنسازی شما باشد.

منبع: worldofhoney.com

ماست پرمصرف ترین محصول شیر است که افزودن عسل به آن ارزش غذاییش را افزایش می دهد. در این مقاله از وبلاگ رایحه در مورد فواید و کاربردهای شگفت انگیز عسل و ماست صحبت خواهیم کرد. وقتی این دو ماده با هم ترکیب شوند، نه تنها خوشمزه هستند، بلکه مواد مغذی زیادی را نیز ارائه می دهند.

بسیاری از ما از قبل می دانیم که این دو فواید سلامتی خوبی دارند، اما اگر آنها را با هم ترکیب کنید، در واقع می توانید چیزهای خوب بیشتری از آنها دریافت کنید! این ترکیب نه تنها برای بدن مفید است، بلکه برای پوست نیز شگفت انگیز است.

فواید ترکیب عسل و ماست

عسل و ماست منبعی عالی از پروتئین و کربوهیدرات

ماست یک منبع عالی از پروتئین و عسل نیز دارای کربوهیدرات از نوع گلوکز است. این برای افراد ورزشکار و کسانی که به کارهای استقامتی و ریکاوری عضلات نیاز دارند، ضروری است. پروتئین موجود در ماست و کربوهیدرات‌های موجود در عسل، وقتی با هم مصرف می‌شوند، به کسانی که ورزش می‌کنند این امکان را می‌دهد که انرژی بیشتری داشته باشند، روند بهبودی سریع‌تری داشته باشند (برای کسانی که تمرینات شدید انجام می‌دهند)، و به روش طبیعی بازیابی شوند.

عسل و ماست به عنوان یک رژیم مراقبت از پوست

یکی از محبوب ترین فواید ترکیب عسل و ماست این است که به شما کمک می کند پوستی سالم داشته باشید. هنگامی که این دو با هم ترکیب شوند، خاصیت لایه برداری ایجاد می کنند که به پوست شما درخشندگی سالم می بخشد.

عسل و ماست به عنوان درمان کننده جوش

ترکیب عسل و ماست نه تنها برای لایه برداری پوست عالی است، بلکه یک درمان موثر برای جوش و جای آن است. ماست منبع عالی روی است، مواد معدنی که می تواند به مبارزه با آکنه کمک کند. کسانی که مشکل آکنه دارند، روی را به صورت موضعی (معمولا با مکمل ها) مصرف می کنند، اما بیشتر و بیشتر افراد، به خصوص آنهایی که آکنه شان ملتهب است، در واقع شروع به استفاده از ماست کرده اند!

عسل حاوی خواص ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده است که به کشتن میکروب های پوست کمک می کند و خواص ضد التهابی دارد که می تواند به کاهش جوش های  قرمز آزاردهنده کمک کند.

عسل و ماست به عنوان منابع پروبیوتیک

هم عسل و هم ماست مملو از پروبیوتیک ها هستند که اساساً باکتری ها و مخمرهای زنده هستند که به هضم غذا کمک می کنند و روده شما را سالم نگه می دارند. آنها همچنین “باکتری های خوب” نامیده می شوند. عسل و ماست به خودی خود خوب هستند، اما وقتی با هم ترکیب شوند، طعم فوق‌العاده و فواید عالی برای سلامتی به ارمغان می‌آورند. وقت آن شده است که با مصرف مواد مغذی و گنجاندن آنها در میان وعده ها و وعده های غذایی روزانه خود به سلامت بدنتان کمک کنید!

ترافل عسل، کره بادام زمینی با نارگیل یک میان وعده ساده، فرآوری نشده و سالم است که پروتئین بالایی دارد. اگر قصد دارید این میان وعده را درست کنید با ما در این مقاله از سری وبلاگ عسل رایحه همراه شوید.

مواد لازم:

جو دوسر: 4/1 فنجان

کره بادام زمینی شیرین نشده طبیعی: 2/1 فنجان

عسل طبیعی: 4/1 فنجان

 وانیل: 2/1 قاشق چای خوری

نمک: در صورتی که بادام زمینی شور نباشد.

نارگیل خرد شده و خشک شده: 2-3 قاشق غذاخوری

طرز تهیه ترافل عسل و کره بادام زمینی:

جو دو سر را به مدت ۱ دقیقه در آسیاب بریزید و به آرد تبدیل کنید.

در یک کاسه، کره بادام زمینی، عسل، وانیل، نمک و آرد جو را با هم مخلوط کنید. سپس مخلوط بدست آمده را به شکل توپ‌های ۲ سانتی‌متری در بیاورید. توپ‌های ترافل عسل، کره بادام زمینی روی کاغذ مومی قرار دهید و هر توپ را در نارگیل خشک بغلتانید تا روی آن را نارگیل بپوشاند. ترافل‌ها را در یخچال به مدت ۳۰ دقیقه قرار دهید. سپس آن‌ها را از یخچال خارج کنید و سرو نمایید و از خوردن آن‌ها لذت ببرید.

ارزش غذایی:

چربی 3 گرم5%، چربی اشباع 1 گرم6%، سدیم 47 میلی گرم2%، پتاسیم 70 میلی گرم2%، کربوهیدرات 8 گرم3%، شکر 5 گرم6%، پروتئین 2 گرم4%، کلسیم 4 میلی گرم0% و آهن 0.3 میلی گرم2%.

درصد ارزش روزانه بر اساس یک رژیم غذایی 2000 کالری است.

وقتی عسل با سرکه مخلوط شود، می‌تواند به دفع انگل‌ها از بدن کمک کند. اگر مشکوک به داشتن انگل هستید، محلول عسل و سرکه رقیق شده با آب بنوشید. این انگل‌ها در صورت عدم درمان سریع می‌توانند برای بدن مضر باشند. در این مقاله از وبلاگ رایحه درمان انگل با عسل را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

عسل مانوکا در درمان انگل ژیاردیا لامبلیا و تریکوموناس واژینالیس

انگل‌های بی‌هوازی به ویژه ژیاردیا لامبلیا (این انگل در روده کوچک مستقر شده و تولید مثل می‌کند. ) و تریکوموناس واژینالیس (این انگل موجب عفونت منتقل شونده از طریق جنسی در انسان است. ) هر دو عامل اصلی بیماری‌هایی مانند اسهال خونی، بیماری‌های التهابی و عفونت‌های مقاربتی هستند که سالانه میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهند. ژیاردیازیس حدود ۶٪ – ۸٪ از کودکان و ۲٪ از بزرگسالان در کشور‌های توسعه یافته را مبتلا می‌کند. علاوه بر این، حدود ۳۳ درصد از جمعیت کشور‌های در حال توسعه مبتلا به ژیاردیازیس هستند.

در حال حاضر، مترونیدازول و تینیدازول بهترین درمان دارویی برای درمان ژیاردیازیس و تریکومونیازیس هستند. در برخی از کشور‌ها، مترونیدازول تنها داروی مجاز برای تریکومونیازیس و داروی مطلوب برای ژیاردیازیس است. طعم فلزی دارد و در برخی موارد شدید ممکن است باعث ایجاد سمیت در داخل مغز و پانکراتیت در طول مدت طولانی درمان شود. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهند که مصرف طولانی مدت این دارو می‌تواند اثرات جهش‌زا و سرطان‌زایی داشته باشد. بنابراین وجود این عوارض همه با هم باعث می‌شود تا برای درمان این انگل‌ها درمان‌های جایگزین بررسی شوند.

عسل مانوکا یک درمان جایگزین مترونیدازول

عسل مانوکا از شهد مانوکا که به عنوان درختچه‌های بومی نیوزلند شناخته می‌شود، به دست می‌آید. کیفیت ذاتی عسل مانوکا در توانایی طیف وسیع آن برای مهار طیف گسترده‌ای از پاتوژن‌های باکتریایی و مخمری از جمله باکتری‌های مقاوم به چند دارو منعکس شده است. در این زمینه چندین تحقیق صورت گرفته که نشان می‌دهد، وجود ترکیبات فعال مختلف در این عسل آن را به یک ماده خوب برای از بین بردن جمعیت‌های میکروبی تبدیل کرده است. بعلاوه، عسل دارای پتانسیل تحریک سیستم ایمنی است و می‌تواند باعث بهبود زخم شود. از این رو، سعی کردیم دریابیم که آیا عسل مانوکا دارای برخی اثرات بازدارنده بر تک یاخته‌های بی‌هوازی به ویژه G. lamblia و T. vaginalis است یا خیر.

مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که عسل مانوکا در ممانعت از رشد هر دو تک یاخته بی‌هوازی (ژیاردیا لامبلیا و تریکوموناس واژینالیس) زمانی که کمترین غلظت را داشته باشد، مؤثر است. عوامل فردی زیادی در عسل وجود دارد که به فعالیت ضد میکروبی آن کمک می‌کند که در صورت رشد انگلی باید بررسی شود.

این دسر از دسر‌های شیرین و خوشمزه برای مهمانی هاست و در میان کودکان نیز پرطرفدار است. برای آشنایی با طرز تهیه دسر سیب زمینی، عسل و گلابی با این مقاله از وبلاگ عسل رایحه همراه ما باشید.

مواد لازم:

2 سیب زمینی شیرین، پوست کنده، از طول نصف شده و ورقه ای به 1 سانتی متر

2 گلابی متوسط، هسته گرفته و برش خورده به ضخامت 0.5 سانتی متر

1 پیاز قرمز، به قاچ های 0.5 سانتی متر

4 قاشق چایخوری روغن زیتون

½ قاشق چایخوری نمک کوشر

¼ قاشق چایخوری فلفل سیاه آسیاب شده

½ فنجان گردو، درشت خرد شده

1 قاشق غذاخوری عسل طبیعی

2 قاشق چایخوری مریم گلی تازه خرد شده

طرز تهیه دسر سیب زمینی، عسل و گلابی

طرز تهیه دسر سیب زمینی، عسل و گلابی

در یک تابه ۳۰×۲۰×۲ سانتی‌متری، سیب زمینی، گلابی و پیاز قرمز را با هم بریزید. روی آن‌ها روغن زیتون بریزید و نمک و فلفل بپاشید. به خوبی مواد بدست آمده را ترکیب کنید تا به صورت یکنواخت در تابه قرار بگیرند. در فر از قبل گرم شده با دمای ۴۲۵ درجه فارنهایت به مدت ۱۵ دقیقه تفت دهید. سپس گردو را به مواد اضافه کنید و ۵ تا ۱۰ دقیقه دیگر تفت دهید. برای سرو، روی آن عسل بریزید و مریم گلی تازه بپاشید.

ارزش غذایی

در هر وعده: 300 کالری؛ چربی 15 گرم؛ چربی اشباع شده 2 گرم؛ کربوهیدرات 42 گرم؛ تک چربی 5 گرم؛ پلی چربی 8 گرم؛ فیبر نامحلول 7 گرم؛ شکر 18 گرم؛ پروتئین 4 گرم؛ ویتامین a 13109.2IU; ویتامین C 8.1 میلی گرم؛ تیامین 0.1 میلی گرم؛ ریبوفلاوین 0.1 میلی گرم؛ معادل نیاسین 0.9 میلی گرم؛ ویتامین b6 0.3 میلی گرم؛ فولات 35.1 میکروگرم؛ سدیم 305 میلی گرم؛ پتاسیم 542 میلی گرم؛ کلسیم 59 میلی گرم؛ آهن 1.3 میلی گرم

عوامل زیادی وجود دارد که می‌تواند تعداد زنبور‌های عسل در جهان را کاهش دهد که از جمله آن می‌توان به کاهش تنوع محصول، شیوه‌های ضعیف زنبورداری و از بین رفتن زیستگاه، آفت کش‌ها اشاره داشت. آفت کش‌ها می‌توانند سیستم ایمنی زنبور‌ها را ضعیف کنند و آن‌ها را از بین ببرند. کنه‌های واروآ (Varroa destructor ) روی زنبور‌های عسل می‌چسبند و بافت چربی‌شان را می‌مکند و آن‌ها را ضعیف می‌کند و به طور بالقوه باعث فروپاشی کلنی‌ها می‌شوند.

این مقاله از وبلاگ رایحه سه تهدید مهم زنبور‌های عسل را بررسی می‌کند، آفت کش‌ها، کنه واروآ و از دست دادن زیستگاه،

که در ادامه با این سه تهدید بیشتر آشنا شوید.

تهدیدات مهم زندگی زنبورهای عسل

۱. آفت کش‌ها

در کشاورزی غیر ارگانیک، آفت کش‌ها اغلب برای کشتن و کنترل آفات بر روی محصولات استفاده می‌شود. در نتیجه زنبور‌های عسل در معرض طیف وسیعی از آفت کش‌ها هستند. برخی از شواهد نشان می‌دهد که آفت‌کش‌ها در صورت ترکیب می‌توانند مضرتر شوند، در پدیده‌ای که به عنوان \”اثر کوکتل\” شناخته می‌شود. محققان هنگام بررسی اثر کوکتل (که مخلوطی از ده ماده شیمیایی مختلف در خاک و آب است) به این نکته رسیدند که این اثر می‌تواند بر حیات وحش مانند پرندگان و زنبور‌ها تأثیر بگذارد.

۲. کنه واروآ

زنبور‌های عسل همچنین با تهدید بزرگ دیگری از سوی کنه واروآ روبرو هستند که خود را به زنبور عسل می‌چسبد و خون آن را می‌مکد. هنگامی که زنبور عسل به کندو برمی‌گردد، کنه واروآ می‌تواند گسترش یابد و ویروس‌ها و بیماری‌ها را با خود همراه کند.

کنه‌های واروآ متأسفانه بسیار موفق هستند. هنگامی که کنه واروآ وارد یک کلنی شد، می‌تواند کل کلنی را در عرض ۲-۳ سال از بین ببرد. مشخص شده است که آن‌ها یکی از دلایل اصلی اختلال فروپاشی کلونی در بیشتر کشور‌ها این کنه است. کنه واروآ به زنبور‌های بامبل یا زنبور‌های منفرد حمله نمی‌کند

۳. از دست دادن زیستگاه

همچنین تهدید قابل توجهی علیه زنبور‌های عسل از تغییر کاربری زمین وجود دارد. همانطور که شهر‌ها رشد می‌کنند و کشاورزی فشرده‌تر می‌شود، زنبور‌ها فضا‌های وحشی، پرچین‌ها و علفزار‌هایی را که می‌توانند گل و غذا پیدا کنند را از دست می‌دهند. تخمین‌زده می‌شود که ۹۷ درصد از علفزار‌های گل وحشی در بیشتر کشور‌ها ناپدید شده‌اند. این باعث تأثیر عمیقی بر حیات وحش ما از جمله زنبور‌ها شده است.

متأسفانه به دلیل زمین‌های کشاورزی و ساخت جاده‌ها زمین‌های زیادی که در آن‌ها گل‌ها وجود داشته‌اند از بین رفته که این باعث شده زنبور‌ها برای یافتن غذای کافی به تکاپو بیفتند. بسیاری از گونه‌های زنبور عسل کاهش یافته‌اند و چند گونه از زنبور عسل نیز منقرض شده‌اند.

در نتیجه:

ما برای محافظت از زنبور‌ها باید برای کشاورزی پایدارتر مبارزه کنیم تا از زنبور‌های عسل و سایر گرده افشان‌ها برای نسل‌های فعلی و آینده حمایت کنیم.

پودینگ برنج، بهترین غذای راحت و نوستالژیک است که بافتی خامه‌ای دارد. طرز تهیه دستور اولیه آن فوق‌العاده آسان است.

مواد لازم:

۲ و نیم فنجان شیر پرچرب

½ فنجان برنج سفید دانه بلند خام

½ قاشق چایخوری نمک دریا

۲ قاشق غذاخوری عسل طبیعی

½ قاشق چایخوری وانیل

۲ عدد هلو متوسط، پوست کنده، بدون هسته و خرد شده

۱۰ گرم شکلات تلخ ۷۰ درصد، خرد شده

۲ لیوان آب

طرز تهیه پودینگ برنج عسلی با رویه هلو و شکلات

مرحله ۱

در یک قابلمه بزرگ، شیر را تقریباً به جوش بیاورید. برنج و نمک را هم بزنید. روی حرارت ملایم به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه یا تا زمانی که بیشتر شیر جذب شود بجوشانید و هر از گاهی هم بزنید تا نچسبد، مخصوصاً در پایان زمان پخت. (ممکن است مخلوط به شکل دلمه به نظر برسد. ) از روی حرارت بردارید. ۲ قاشق غذاخوری عسل و وانیل را با هم مخلوط کنید و به آن اضافه کنید.

گام ۲

در یک قابلمه کوچک، هلو و آب را با هم ترکیب کنید. روی حرارت متوسط به مدت ۱۵ دقیقه یا تا زمانی که هلو‌ها نرم شوند بپزید.

مرحله ۳

پودینگ برنج را در یک ظرف بریزید و روی آن هلو، کمی عسل و شکلات بریزید و به صورت گرم سرو نمایید.

ارزش غذایی

در هر وعده: 214 کالری؛ چربی 5 گرم؛ کلسترول 9 میلی گرم؛ چربی اشباع 3 گرم؛ کربوهیدرات 37 گرم؛ تک چربی 1 گرم؛ فیبر نامحلول 1.5 گرم؛ شکر 22 گرم؛ پروتئین 5 گرم؛ ویتامین a 311IU؛ ویتامین C 3.4 میلی گرم؛ تیامین 0.1 میلی گرم؛ ریبوفلاوین 0.2 میلی گرم؛ معادل نیاسین 1.2 میلی گرم؛ ویتامین b6 0.1 میلی گرم؛ فولات 42.5 میکروگرم؛ ویتامین b12 0.4 میکروگرم؛ سدیم 175 میلی گرم؛ پتاسیم 250 میلی گرم؛ کلسیم 112 میلی گرم؛ آهن 1 میلی گرم.

نکاتی برای پخت بهتر پودینگ

برای افزایش طعم پودینگ برنج، می‌توانید از عصاره دارچین، هل، وانیل و جوز هندی استفاده کنید. برای کمی شیرینی بیشتر، شکر قهوه‌ای بپاشید یا یک جایگزین شکر مانند عسل یا شربت افرا را روی آن بپاشید.

پودینگ برنج با سرد شدن غلیظ می‌شود. برای رقیق شدن در هنگام گرم کردن، یک یا دو قاشق غذاخوری شیر را به آن اضافه کنید.

می‌توانید پودینگ پخته شده را در یک ظرف بدون هوا و بسته‌بندی شده تا دو ماه در فریزر نگهداری کنید.

همانطور که می‌دانید عسل در زمان نگهداری دچار تغییرات فیزیکی و شیمیایی می‌شود. به عنوان مثال، تیره می‌شود و طعم و عطر خود را از دست می‌دهد. با این حال، شایان ذکر است که تغییرات در رنگ و ظاهر معمولاً بی‌ضرر هستند. بسته‌های عسل تجاری، ذخیره‌سازی عسل را به ۲، ۳ یا ۵ سال محدود می‌کنند، در حالی که عسل طبیعی، به‌خوبی نگهداری شده و ذخیره‌شده، فاسد نمی‌شود و واقعاً تاریخ مصرف آن منقضی نمی‌شود. عسل تجاری یا فرآوری شده تقریباً دو سال ماندگاری دارد. اما عسلی که در ظروف کاملاً در بسته نگهداری می‌شود ممکن است برای دهه‌ها و حتی قرن‌ها پایدار بماند.

عسل‌های داری ماندگاری طولانی مدت

عسل‌هایی که در ادامه متن آورده شده‌اند به دلیل اینکه خالص و بدون فراوری هستند مدت زمان نگهداری طولانی مدتی دارند.

۱. عسل‌شانه‌ای

عسل خامی است که توسط زنبور‌ها با تمام موم موجود در ترکیب آن ذخیره می‌شود.

۲. عسل خام (عسل استخراج شده)

عسل خام نوعی عسل است که گاهی با استفاده از دستگاه سانتریفیوژ از کندو‌ها استخراج می‌شود.

۳. عسل خامه‌ای (عسل دانه‌ای)

عسل دانه‌ای یا خامه‌ای از مخلوط یک قسمت کریستال‌های ریز عسل کریستالیزه و ۹ قسمت عسل استخراج شده به دست می‌آید. سپس مخلوط را به طور متوسط در دمای ۵۶ درجه نگهداری می‌کنند تا به کرم سفت تبدیل شود.

۴. عسل تکه

این عسل ترکیبی از عسل‌شانه و عسل مایع است. هنگام فرآوری عسل مقادیر مختلفی گرما اعمال می‌شود.

هرچه مقدار حرارت کمتری در فرآوری عسل استفاده شود، طعم آن غنی‌تر است. اشکال مربوط به انواع عسل که در طول فرآوری در معرض حداقل حرارت قرار می‌گیرند، در برابر مخمر‌های مقاوم به قند که باعث تخمیر عسل می‌شوند، آسیب‌پذیر هستند. از طرف دیگر، زمانی که از دما‌های بالا (۱۶۰ درجه) و بالاتر هنگام فرآوری عسل استفاده می‌شود، مشکل دانه‌بندی برطرف می‌شود، اما قرار گرفتن عسل در چنین دما‌های بالایی معمولاً آنزیم‌های طبیعی موجود در عسل را از بین می‌برد و اگر عسل بیش از حد فرآوری شود، آنزیم‌های طبیعی و طعم غنی خود را از دست می‌دهد.

پس، اگر قصد نگهداری عسل به مدت طولانی را دارید از انواع عسل طبیعی مانند عسل‌شانه‌ای، خام، خامه‌ای و عسل تکه‌ای استفاده کنید.