عسل طبیعی و دیابت
آیا سازگارند؟!

رژیم غذایی دیابتی ها به شدت از لحاظ مصرف شکر و مواد معدنی کنترل می شود. این سوال که “آیا عسل برای بیماران دیابتی مجاز است” یک سوال مکرر در مورد مزایای عسل است.

دیابت کمکاری لوزالمعده است به طوری که انسولین به اندازه کافی تولید نمی شود یا به درستی مصرف نمی شود. این اساسا اختلال متابولیسم است که عمدتا از کربوهیدرات است. قندها و نشاسته مصرفی نمیتوانند مستقر شوند و از این طریق در ادرار حذف میشوند.

علائم دیابت شامل ادرار مکرر، تشنگی شدید و یا گرسنگی، کاهش وزن، خستگی، بی حسی و عفونت است. 2 نوع دیابت وجود دارد. در دیابت نوع 1، بدن انسولین تولید نمی کند، در حالی که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا انسولین کافی تولید نمی کنند و یا سلول های آنها مقاومت به انسولین دارند و به همین دلیل اضافه وزن پیدا می کنند، زیرا سطح بالای انسولین، قادر به تبدیل گلوکز به سلول های عضلانی نیست و به جای آن گلوکز را به چربی و کلسترول تبدیل می کند. نه تنها چاقی، بلکه در اغلب موارد بیماری های قلبی، گردش خون ضعیف در پاها و بیماری های چشم از نتایج آن است. در حالی که دیابت نوع 1 با تزریق انسولینی که به گلوکز وارد سلول های بدن می شود و کنترل قند خون را حفظ می کند درمان می شود، برای دیابت نوع 2 معمولا از داروهای کاهش دهنده گلوکز استفاده می کند. اکثر بیماران دیابتی نوع 2 هستند و معمولا در سنین بالاتر از 40 سالگی هستند.

اجازه مصرف عسل برای 99 درصد از دیابتی ها از سوی پزشک صادر می شود. با کنترل مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت (افرادی که سطح قند خونشان بالاتر از افراد معمولی است اما  به عنوان دیابتی در نظر گرفته نمی شوند) هنوز هم می توانند از طعم لذیذ عسل طبیعی لذت ببرند. قبل از اینکه عسل ارگانیک را به برنامه ریزی تغذیه خود اضافه کنید، توجه کنید که چه مقدار مایعات شیرین را می توان روزانه مصرف کرد. هر دیابت نوعی متفاوت است و باید یاد بگیرد که عکس العمل بدن شما به غذاهای مختلف حاوی کربوهیدرات چیست.در نظر داشته باشید که مقدار کل نشاسته یا کربوهیدرات ها در یک غذا بسیار مهم است، نه میزان شکر.

عسل یک غذای دارای کربوهیدرات درست مثل برنج و سیب زمینی است؛ بنابراین فقط در نظر داشته باشید که 1 قاشق غذاخوری عسل طبیعی حدود 17 گرم کربوهیدرات دارد و با توجه به کل مصرف روزانه کربوهیدرات ها، دیابتی ها می توانند آن را مصرف کنند درست مثل هر شیرین کننده یا کربوهیدرات دیگر.

هنگام خرید عسل تجاری برای بیماران دیابتی، مطمئن شوید که خالص است، اگر دارای گلوکز، نشاسته، قند نیشکر  است، بهتر است در یک رژیم غذایی دیابتی از آن اجتناب شود.

عسل ارگانیک به مقادیر پایین انسولین نسبت به شکر معمولی سفید نیاز دارد و سطح قند خون را به سرعت به عنوان قند جدول افزایش نمیدهد، به این معنی که شاخص گلیسمی عسل طبیعی پایین تر از قند است. گرچه عسل حاوی مقدار قابل توجهی از قند است،  که عمدتا شامل دو واحد ساده قند گلوکز و فروکتوز است که با نرخ های مختلف در بدن جذب می شوند.

در واقع، دکتر رون فسندن در کتاب “انقلاب عسل” بیان می کند که ” قند خون زیاد بسیار غیر قابل تحمل است، پاسخ قند خون بعد از مصرف عسل در مقایسه با پاسخ قند خون پس از مصرف ساکارز یا گلوکز مقدار بالاتری است”.

نسبت یک به یک فروکتوز و گلوکز موجود در عسل طبیعی، جذب گلوکز را به کبد تسهیل می کند، از این رو  از ورود اضافه گلوکز در جریان خون  ممانعت می شود.

عسل طبیعی تنها قندی است که دارای این توانایی ویژه است.

عسل ارگانیک دارای اثرات متابولیک ایمن است.

اغلب استفاده از فروکتوز مونوساکارید توصیه می شود که رژیم غذایی افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا به میزان قابل توجهی کمبود ویتامین D دارند. مشکل این است که فروکتوز  جذب شده از قندهای دیگر برای استفاده از انرژی مانند گلوکز استفاده نشده است، اما در کبد به عنوان تری گلیسیرید ذخیره می شود. این امر بار سنگین متابولیسم را در کبد به وجود می آورد و در نهایت منجر به مسائل مهم بهداشتی در ارتباط با چاقی و آسیب های بهداشتی بیشتر برای بیماران دیابتی می شود.

متأسفانه، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت، در تلاش برای جلوگیری از استفاده از شکر در غذاها، زمانی که به برنامه ریزی رژیم غذایی خود برای مصرف “قند فروکتوز میوه”، “کیک تولد دیابتی”، “بستنی “، “آب نبات بدون شکر”، و غیره می کنند، نمی دانند که همه آنها حاوی قند شربت ذرت یا شیرین کننده های مصنوعی است که مصرف طولانی مدت آن می تواند از شکر معمولی مضرتر باشد.