یکی از بزرگترین کشور‌های تولیدکننده عسل در جهان، ایران است که به عنوان یکی از منابع مهم تولید عسل برای بازار‌های بین‌المللی محسوب می‌شود. طبق آمار سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAOSTAT)، ایران از نظر میانگین تولید سالانه عسل در بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۸ در رتبه نهم جهان قرار داشت. اما در سال‌های آتی ایران سومین کشور تولید‌کننده عسل در دنیا شده است.

این واقعیت حاکی از آن است که ایران می‌تواند عرضه‌کننده قابل توجهی عسل برای بازار‌های بین‌المللی باشد. این در حالی است که در میان ۱۰ کشور بزرگ تولیدکننده عسل در گزارش فاوستات، تنها کشوری است که امکان صادرات عسل به اروپا را ندارد، پس کیفیت عسل ایرانی برای تجار اروپایی ناشناخته باقی مانده است. دلیل آن فقدان برنامه نظارتی است که قوانین و اصول اعمال شده توسط نمایندگان صدور گواهینامه ایرانی را برای ارائه ضمانتهایی معادل ضمانتهای مندرج در دستورالعمل‌های ۹۶/۹۳/EC و ۲۰۰۱/۱۱۰/EC تضمین کند ( شورای اتحادیه اروپا، (۱۹۹۶ – ۲۰۰۱).

مطرح کردن عسل ایران در اروپا و سراسر دنیا

یکی از کار‌هایی که می‌توان برای مطرح شدن عسل ایران در بازار اروپا انجام داد، برندسازی در این صنعت است. نام تجاری عسل باید در نظر گرفته شود. همچنین باید بدانیم چه نوع عسلی با چه کیفیتی در مغازه‌ها به فروش می‌رسد. آیا این عسل طبیعی و ارگانیک است یا مصنوعی. متأسفانه کیفیت محصول را نمی‌توان با قیمت آن درک کرد.

همچنین با ارائه برنامه‌های آموزشی و ترویجی به کشاورزان و باغداران می‌توان ارزش‌های زنبور عسل را به اطلاع آنان رساند و باعث تولید بیشتر این محصول شد.

از این رو، ایران در تولید عسل پیشرفت چشمگیری داشته است و از ۷۷۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۶ به ۸۸۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۷ رسیده است و این کشور را پس از چین و ترکیه به عنوان سومین تولید‌کننده عسل در جهان تبدیل کرده است.

عسل طبیعی هم مانند سایر مواد غذایی روش‌های نگهداری مخصوص به خود را دارد. یکی از روش‌هایی که برای حفظ عسل معمولاً پیشنهاد می‌شود، نگهداری از آن در یخچال است. با ما همراه شوید تا ببینیم آیا این روش نگهداری از عسل صحیح است یا خیر.

نگهداری از عسل در هوای سرد یخچال

در حالی که ممکن است عادت داشته باشیم مربا‌ها، ژله‌ها و سس‌های باز خود را در یخچال بگذاریم تا آن‌ها را تازه و آماده استفاده پس از باز شدن اولیه نگه داریم، این امر در مورد عسل صدق نمی‌کند، زیرا عسل باید در یک مکان خنک نگهداری شود، پس محیط سردی مانند یخچال محل درستی برای نگهداری این ماده غذایی نیست. یک جای خنک، دور از نور مستقیم خورشید در یک ظرف در بسته، بهترین مکان برای نگهداری عسل است. از آنجایی که عسل بهتر است در دمای (حدود ۶۴ تا ۷۵ درجه فارنهایت) نگهداری شود، توصیه می‌شود ظرف عسل خود را در قفسه یا در انبار نگهداری کنید.

دلایل قرار ندادن عسل در یخچال

این ماده به دلیل غلظت بالای قند‌های طبیعی، حتی بدون هیچ گونه مواد نگهدارنده ماندگاری تقریباً نامحدودی دارد.

همچنین بسیار اسیدی است، بنابراین به طور طبیعی ضد باکتری است و نیازی به نگهداری در یخچال ندارد.

عسلی که در یخچال نگهداری می‌شود، دچار چه مشکلی می‌شود؟

طعم آن تغییر پیدا می‌کند.

متبلور می‌شود و حالت غلیظ و خمیری به خود می‌گیرد و استفاده از آن سخت می‌شود.

ارزش غذایی آن کاهش می‌یابد.

چگونه عسل نگهداری شده در یخچال را دوباره استفاده کنیم؟

اگر این اتفاق برای شیشه عسل شما افتاد، می‌توانید شیشه آن را در آب داغ قرار دهید تا به قوام شربتی‌ایده‌آل خود بازگردد. با این حال، این کار را همیشه انجام ندهید، زیرا تنها چیزی که می‌تواند به عسل شما آسیب برساند قرار گرفتن در معرض دمای بیش از ۹۵ درجه فارنهایت است. این گرما می‌تواند طعم و مزه آن را تغییر دهد و ارزش غذایی آن را کاهش دهد، به خصوص اگر به طور مکرر یا منظم در معرض آن قرار گیرد.

پس؛

بهترین راه برای تازه نگه داشتن عسل تا حد امکان، نگهداری صحیح آن است.

منبع: www.tastingtable.com

در این مقاله می‌خواهیم در مورد محصول بی‌نظیر زنبورداری به نام نان زنبور عسل صحبت کنیم. پرگا گرده گلی است که زنبور‌ها آن را از گل‌ها جمع می‌کنند و به کندو می‌آورند و داخل سلول‌های لانه زنبوری می‌گذارند، آن را با عسل و براق دهان خود ترکیب می‌کنند. در یک‌شانه مهر و موم شده، فرآیند تخمیر این محصول انجام می‌شود و دو هفته بعد، نان زنبور عسل به دست می‌آید. این یک محصول بسیار مفید است. ارزش آن پنج برابر بیشتر از خود گرده است.

فواید نان زنبور عسل

زنبور‌ها از آن برای تغذیه نوزادان خود استفاده می‌کنند. این محصول زنبور عسل یک غذای بسیار ارزشمند و مقوی برای زنبور‌ها است. البته ترکیب نان زنبور عسل یکنواخت نیست، زیرا گرده از گیاهان مختلف جمع‌آوری می‌شود. با این وجود، چندین نوع آنزیم، اسید، ویتأمین و عناصر دیگر همیشه در ترکیب آن وجود دارد که شامل مونوساکارید‌ها، اسید‌های آمینه و اسید‌های چرب، ویتأمین‌های گروه‌های مختلف است. تقریباً کل گروه ویتأمین‌های b، اسید‌های آلی، مواد هورمون مانند، آنزیم‌ها در این ماده جای دارند که در این لیست، محتوای بالای ویتأمین E و کاروتنوئید‌ها باید برجسته شوند. همچنین پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، کبالت و روی در این ماده وجود دارند.

در مقایسه با گرده‌های معمولی، نان زنبور عسل بسیار با ارزش‌تر و اشباع‌تر از ویتأمین‌ها است. اگرچه گرده در هنگام جمع‌آوری حاوی بسیاری از این مواد مفید است، اما پس از خشک شدن، بسیاری از مواد مفید آن تا حدی از بین ‌می‌روند. در نان زنبور عسل، همه این‌ها به دلیل حفظ خواص عسل حفظ می‌شود.

فواید نان زنبور عسل برای بدن انسان

تقریباً برای تمام سیستم‌های بدن به ویژه سیستم ایمنی تأثیر مفیدی دارد.

در سیستم گوارشی باعث دفع سریع سموم می‌شود.

باعث بهبود عملکرد سیستم گردش خون می‌شود.

باعث کاهش سطح کلسترول در خون می‌شود.

التهاب بدن را کاهش می‌دهد.

خطر استرس و افسردگی را کاهش می‌دهد.

چین و چروک پوست را کاهش می‌دهد.

با در نظر گرفتن همه این‌ها، روشن می‌شود که نمی‌توان چنین محصول مفیدی را نادیده گرفت. پرگا در درمان مسمومیت‌های غذایی، بیماری‌های قلبی و عروقی، هپاتیت، بیماری‌های دستگاه گوارش، بیماری‌های دستگاه تناسلی ادراری مردان و زنان، بیماری‌های دستگاه تنفسی فوقانی و دستگاه تنفسی تحتانی، بیماری‌های پوستی، بیماری‌های مرتبط با بینایی و کلیه کمک می‌کند.

نحوه تهیه و نگهداری نان زنبور عسل

مطمئناً تهیه این محصول آسان نیست. با این وجود راه‌های مختلفی برای تولید این ماده وجود دارد. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای تهیه نان زنبور عسل مستقیماً از لانه زنبوری است. این لانه زنبوری‌ها آسیاب می‌شوند، با عسل مخلوط می‌شوند و به این ترتیب مصرف می‌شوند. یک راه پیشرفته‌تر از نظر فناوری، منجمد کردن لانه زنبور با نان زنبور عسل است.

نان زنبور عسل را می‌توان به مدت یک سال در یخچال در ظرف در بسته نگهداری کرد.

پیشگیری از بیماری با نان زنبور عسل

یکی از ارزشمندترین خواص گرده زنبور عسل جذب ۱۰۰ درصدی آن توسط بدن انسان است. به همین دلیل نان زنبور عسل دارای خواص مفید بسیاری است: بهبود هضم در دستگاه گوارش، ترمیم میکرو فلور روده و غشا‌های مخاطی، افزایش اشتها، تحریک ترشح صفرا، بهبود عملکرد کبد و خارج کردن سموم را از بدن.

اسید آسپارتیک و ویتأمین b۳ موجود در نان زنبور عسل، فرآیند‌های متابولیک در عضلات را بهبود می‌دهند. ویتأمین E، اسید‌های آمینه، منگنز، روی از پیشرفت آترواسکلروز برای سنتز هموگلوبین جلوگیری می‌کنند. همچنین استفاده از نان زنبور عسل باعث افزایش مقاومت بدن انسان در برابر اثرات نامطلوب محیطی و حملات میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا، ویروس‌ها، باکتری‌ها، قارچ‌ها می‌شود.

محتوای بالای آنتی اکسیدان‌های طبیعی و همچنین مواد لازم برای سنتز کلاژن، نان زنبور عسل را به یک ماده اولیه برای محصولات آرایشی تبدیل می‌کند که نه تنها می‌تواند سرعت پیری پوست را کاهش دهد، بلکه باعث جوانسازی پوست می‌شود. علاوه بر موارد فوق، استفاده از نان زنبور عسل در درمان پیچیده برای توانبخشی پس از حمله قلبی یا سکته بسیار مؤثر است.

نحوه مصرف نان زنبور عسل

مصرف آن بسته به عواملی از جمله، سن، وضعیت بیمار و نتیجه مطلوب پس از مصرف را دارد. برای بیماری‌های دستگاه گوارش، دوز متوسط حدود ۱ قاشق چایخوری محصول خالص قبل از صبحانه است. با این روش پانکراتیت، گاستریت و کولیت قابل درمان است. به طور کلی توصیه می‌شود نان زنبور عسل صبح مصرف شود، زیرا اثر مقوی بالایی دارد.

برای بیماری‌های قلبی: بیماری عروق کرونر و کاردیو، نقص قلبی – یک قاشق چای خوری سه بار در روز قبل از ناهار، دوره درمان ۶۰ روز است. برای متعادل کردن فشار خون، می‌توانید آن را با عسل مخلوط کنید و ۳۰ دقیقه قبل از غذا استفاده کنید. این روش برای کاهش وزن در دیابت، هم عالی است.

البته موارد منع مصرف نیز برای این ماده وجود دارد. افرادی که به محصولات زنبور عسل از جمله خود عسل آلرژی دارند، از این ماده استفاده نکنند و یا قبل از استفاده مقداری از آن را تست کنند. مقدار کمی نان زنبور عسل (نوک قاشق چایخوری) را در دهان نگه دارند. اگر واکنش بدن طبیعی باشد – گلودرد وجود ندارد، هیچ ناراحتی وجود ندارد، پس همه چیز خوب است و می‌توانند یک دوره کامل را شروع کنند.

HMF (هیدروکسی متیل فورفورالدئید) به عنوان شاخص تغییرات گرما و ذخیره‌سازی در عسل استفاده می‌شود.HMF  از تجزیه فروکتوز در حضور یک اسید تشکیل می‌شود. گرما سرعت این واکنش را افزایش می‌دهد. افزایش سرعت با افزایش گرما به صورت تصاعدی است. HMF به طور طبیعی در اکثر عسل‌ها وجود دارد و معمولاً با افزایش ماندگاری و عملیات حرارتی عسل افزایش می‌یابد. بروز و تجمع HMF در عسل بسته به نوع عسل متغیر است. در حالی که امروزه از HMF به عنوان شاخص گرمایش یا نگهداری در دما‌های بالا استفاده می‌شود، اولین بار (در اوایل سال ۱۹۰۸) به عنوان شاخص تقلب عسل با شربت‌های معکوس (شربت‌های گلوکز و فروکتوز) مورد استفاده قرار گرفت. قند نیشکر (ساکارز) با حرارت دادن با اسید غذایی «معکوس» می‌شود و این فرآیند HMF ایجاد می‌کند.

عسل طبیعی گرم شده دارای سطوح بالاتری از HMF است و بنابراین از یک شاخص تقلبی به شاخص تغییرات گرمایش و ذخیره‌سازی تغییر کرده است. البته باید توجه داشت که سطوح بالای HMF (بیش از ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) همچنان می‌تواند نشان دهنده تقلب با قند‌های معکوس باشد. لازم به ذکر است که HMF در سطوح موجود در غذا یک ماده مضر نیست. بسیاری از محصولات قندی (مانند مربا، شربت طلایی، ملاس و غیره) دارای سطوح HMF هستند که ۱۰ برابر عسل است. بسیاری از مواد غذایی شیرین شده با شربت ذرت با فروکتوز بالا، مانند نوشابه‌های گازدار، می‌توانند سطوح HMF بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم داشته باشند.

سطوح HMF عسل طبیعی

عسل طبیعی تازه می‌تواند سطوح مختلفی از HMF داشته باشد. به طور معمول این مقدار کمتر از ۱ میلی گرم بر کیلوگرم است، اما با دمای محیط بالای ۲۰ درجه سانتیگراد، سطح آن شروع به افزایش می‌کند. لازم به ذکر است که درجه حرارت در کندو در طول ماه‌های تابستان (زمانی که محصول اصلی عسل در حال انجام است) می‌تواند به بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد برسد. معمول است که HMF در عسل تازه استخراج شده کمتر از ۱۰ میلی گرم بر کیلوگرم باشد. سطوح بالاتر از این ممکن است نشان دهنده گرمای بیش از حد در طول فرآیند استخراج باشد. بسیاری از کشور‌ها حداکثر سطوح را برای HMF اعمال می‌کنند.

تولیدکنندگان عسل باید محصولات خود را تحت آزمایش عسل قرار دهند تا مطمئن شوند که عسل با کیفیت و خالص است. اکثر تولید‌کنندگان این کار را انجام نمی‌دهند و در اصل اهمیت این آزمایش را نمی‌دانند. درک اهمیت تست آزمایشگاهی عسل بسیار مهم است. اگر از تولید‌کنندگان عسل هستید، با تست اصالت عسل، می‌توانید با بهترین کیفیت ممکن عسل را در اختیار مصرف‌کنندگان خود قرار دهید که طعم شگفت‌انگیزی داشته باشد و برای سلامتی آن‌ها مفید باشد.

اهمیت تست شیمیایی برای عسل

عسل خام، در خالص‌ترین شکل، بهترین است زیرا مستقیماً از کندو به دست می‌آید. اگرچه حاوی مواد افزودنی طبیعی کمی مانند گرده، موم زنبور عسل، آنزیم‌هایی مانند دیاستاز و اینورتاز است، اما اکثراً در محدوده‌های مجاز قرار دارند و برای مصرف‌کنندگان مضر نیستند. با این حال، آیا می‌توان در مورد عسلی که از بازار می‌خریم همین قدر مطمئن بود؟

بازار عسل فرآوری شده مملو از افزودنی‌هایی مانند شربت شکر است که برای افزایش حجم عسل و افزودن طعم شیرین مصنوعی به کار می‌رود. اگرچه ممکن است اضافه کردن مقداری شکر، طعم و ظاهر عسل را بهبود بخشد، اما مطمئناً بر کیفیت آن تأثیر می‌گذارد. اگر در کار توزیع عسل یا محصولات جانبی آن هستید، آزمایشگاه تست عسل می‌تواند آنالیز کامل عسل را به شما ارائه دهد تا اطمینان حاصل شود که محصول شما مطابق با مقررات ملی است و برای مصرف ایمن است.

تست‌های خانگی اصالت عسل

تست شست

روی انگشت شست خود یک قطره عسل بریزید، اگر عسل خالص باشد، روی انگشت پخش نمی‌شود و از انگشت چکه نمی‌کند.

تست اصالت سرکه

۱ قاشق غذاخوری عسل و ۳ قاشق چایخوری سرکه را با مقداری آب ترکیب کنید. اگر این مواد به خوبی با هم مخلوط شدند، نشان از تقلبی بودن عسل است.

تست شعله

نوک یک چوب کبریت خشک را به عسل آغشته کنید و سعی در روشن کردن آن کنید، اگر چوب کبریت روشن شد، نشان از خالص بودن عسل است.

نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که هیچ یک از این تست‌ها ۱۰۰٪ دقیق نیستند. اگر به دنبال آزمایش مناسب و حرفه‌ای عسل در مقیاس بزرگ هستید، باید به دنبال آزمایشگاه آنالیز عسل باشید.

تقلب در عسل چیست؟

عسلی که از بازار از فروشندگان نامعتبر می‌خرید، دقیقاً همان عسلی نیست که از کندو‌ها استخراج می‌شود. معمولاً توزیع‌کنندگان عسل طبیعی را با چندین ماده دیگر پردازش می‌کنند تا حجم کلی آن را افزایش داده و شیرین‌تر کنند. این اختلاط مواد و کاهش خلوص را تقلب می‌گویند.

رایج‌ترین مواد تقلبی مورد استفاده در عسل عبارتند از:

شربت نیشکر (CASS)

شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS)

شربت قند معکوس (ISS)

شربت شکر ذرت (COSS)

جدای از این‌ها، شربت طبیعی مانند افرا نیز در عسل یافت می‌شود. به منظور حصول اطمینان از وجود تمام این اجزاء فقط در یک مقدار مشخص «مطلوب برای مصرف»، یک آزمایش شیمیایی برای شناسایی عسل و آزمایش‌های کیفیت عسل انجام می‌شود.

عسل خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

به زبان ساده می‌توان گفت هر چه عسل خالص‌تر باشد بهتر است.

سه ویژگی که به قضاوت در مورد درجه عسل در آزمایشگاه آنالیز عسل کمک می‌کند عبارتند از:

محتوای آب: میزان آب توصیه شده در عسل کمتر از ۲۰ درصد است.

رنگ: ممکن است این مبنای اولیه برای قضاوت در مورد کیفیت عسل نباشد، اما عسل تیره به طور کلی دارای مواد معدنی و خواص مفید بیشتری است.

هیدروکسی متیل فورفورال (HMF): مقدار HMF گرمایش و ذخیره‌سازی عسل را نشان می‌دهد. بنابراین محصولی که نیاز به پردازش بیشتر دارد، تحت آزمایش‌های آزمایشگاهی عسل نمی‌تواند بیش از ۱۰-۱۵ میلی‌گرم بر کیلوگرم باشد.

پس، با خرید از یک فروشگاه معتبر مانند رایحه، عسل با اصالتی را به خانه ببرید.

منبع: aurigaresearch.com

عسل های ممتازی مانند عسل رایحه، دارای مزایای سلامی فراوانی هستند. از حمایت از روده سالم گرفته تا کمک به تقویت سیستم ایمنی، عسل یک مکمل عالی برای یک رژیم غذایی سالم است. اما عسل راز دیگری دارد، راز دیگری که شاید هرگز به آن فکر نکرده باشید. این ماده می‎‎تواند برای ناخن‎های محکم و سالم معجزه کند!

استفاده از عسل برای ناخن‎های محکم

کوتیکول ناخن لایه نازکی از پوست شفاف است که در امتداد پایین هر ناخن قرار می‎گیرد، جایی که ناخن به پوست انگشت متصل می‎شود. این تکه کوچک پوست برای سلامت ناخن مهم است. اگر کوتیکول آسیب دیده یا خشک شود، ناخن رشد کرده از آن نیز می‏تواند آسیب دیده و شکننده شود. مراقبت از کوتیکول‎ها با مرطوب نگه داشتن آنها، در نهایت از سلامت ناخن‎های شما مراقبت می‎کند. همچنین به جلوگیری از آلوده شدن آنها کمک می‎کند.

عسل به طور طبیعی حاوی آنزیم‏ها، ویتامین‎ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‎هایی است که پوست را تغذیه و از آن مراقبت می‎کند. همچنین به افزایش سطح کلاژن و الاستین کمک می‎کند که هر دو از پوست سالم حمایت می‎کنند.

فواید ضد قارچی عسل

عسل دارای خواص ضد قارچی طبیعی است که به این معنی است که می‌تواند روی عفونت‎های قارچی ناخن نیز مؤثر باشد. اگر ناخن‎های شما دچار عفونت قارچی شده اند و شما به فکر درمان آن با داروها هستید، بهتر است عسل را نیز به عنوان یک درمان در نظر بگیرید. اگر عفونت قارچی ناخن دارید، یک قطره  عسل به ناخن آسیب دیده بزنید، با یک باند تمیز روی آن را بپوشانید و هر روز این کار را تکرار کنید. یا شب‎ها از آن استفاده کنید و دستکش‎های نخی تمیز بپوشید تا عسل روی ملحفه‎هایتان نریزد. عسل می‎تواند در بستر ناخن خیس شود و عفونت ناخن را از بین ببرد.

ماسک عسل برای ناخن

عسل به مبارزه با رشد باکتری‎ها و قارچ‎ها کمک می‎کند و می تواند به تغذیه و انعطاف پذیری ناخن‎ها و کوتیکول‎ها کمک کند. 2 قاشق چایخوری عسل را با آب لیمو ترکیب کنید، یک ماسک ناخن عسل و لیمو درست کنید و به مدت 15 تا 20 دقیقه روی ناخن‎های خود ماساژ دهید. کاملاً بشویید و ناخن‌های درخشان‌تر، کوتیکول‌های نرم‌تر و در صورت استفاده منظم، به مرور زمان ناخن‌های محکم‎تری خواهید داشت.

عسل، بسته به منطقه و فصل محیط رشد خود را دارد. این ویژگی‎های بسیاری از جمله رنگ، بو، بافت، چگونگی تبلور سریع آن را بیان می‎کند و همچنین طعم‎های متمایز خود را دارد. بسیاری از ما عسل را از قفسه یک فروشگاه مواد غذایی انتخاب می‏کنیم بدون اینکه به تفاوت بین یک عسل رنگ روشن و یک عسل تیره فکر کنیم. طعم و ویژگی‎های خاص از فرآیند شروع گل‏ها می‎آید. گل‏ها توسط زنبورها گرده افشانی می‏شوند و شهد می‏دهند. شهد بیشتر از قندها ساخته شده است که زنبورها از آن با مواد جزئی دیگر برای تهیه عسل استفاده می‎کنند. نتایج کلی این ویژگی‎ها به منبع شهد بستگی دارد. علاوه بر این، آب و هوا نیز نقش بسزایی دارد.

عسل تابستانی:

در طول تابستان، زنبورها معمولاً شهد را از انواع گل‌های وحشی جمع‌آوری می‌کنند. عسل تابستانی سبک تر است و احتمال سفت شدن آن کمتر است. به گفته زنبورداران، مومی که از عسل تابستانی به دست می‌آورند رقیق‌تر است. از نظر طعم، کمی شیرین و در عین حال ملایم است. این نوع عسل برای شیرین کردن غلات یا چای ایده آل است.

عسل پاییزی:

در پاییز زنبورها در اطراف گیاهانی مانند زالزالک، قاصدک، پیچک و خارسیاه پرسه می زنند که باعث می‎شود عسل آنها کمی تیره تر شود. عسل این فصل رنگ تیره تر و عمیق تر با طعمی کامل و غنی تر دارد.

آیا می‎دانستید عسل پاییزی طعم قوی‎تری دارد؟ طعم های خاصی از کره و نعناع  در آن وجود دارد که آن را به یک تنوع طعم دهنده منحصر به فرد تبدیل می‎کند. عسل پاییزی نیز در مقایسه با عسل‌هایی که از فصل دیگر برداشت می‌شوند، کمیاب است. در حالی که عسل تیره تر طعم و مزه تر است، اما حاوی مواد مغذی بیشتری از جمله ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها است. قطعاً این گزینه سالم تری است.

صرف نظر از تفاوت‎های هر دو عسل، این عسل ها ارگانیک و طبیعی هستند. هرگز این عسل‌ها را پاستوریزه یا فیلتر نکنید تا تمام ویتامین‎ها، آنزیم‎ها، مواد معدنی، طعم‎ها و عطرهای عسل خام تازه حفظ شود.

منبع: iowaybeefarm.com

عسل از گذشته تا به امروز

عسل محلول غلیظی از قند‌های مختلف در آب است. قند‌های اصلی فروکتوز و گلوکز با مقادیر کمتر ساکارز (قند سفره) نیز وجود دارد. البته، ترکیبات مختلف دیگری نیز وجود دارند که مسئول طعم و عطر هستند و ممکن است به خواص نگهدارنده نیز کمک کنند. با این حال، عملکرد اصلی نگهدارنده به دلیل توانایی قند‌ها در حذف آب از میکروارگانیسم‌ها با فرآیند اسمز است. این اساساً به این معنی است که اگر غلظت یک ماده محلول مانند شکر در خارج از میکروب بیشتر از داخل آن باشد، آب از طریق غشای سلولی به بیرون پخش می‌شود و در نتیجه میکروب را کم آب می‌کند و می‌کشد.

استفاده از عسل در گذشته

انسان‌ها به طور دقیق حدود ۹۰۰۰ سال است که با عسل آشنا شده‌اند. عسلی که ما می‌شناسیم و دوست داریم در دنیای باستان نقش فوق‌العاده‌ای داشته است. برای مصری‌ها، از آن برای شیرین کردن غذا‌ها، التیام زخم‌ها، پرداخت مالیات و حتی مومیایی کردن اجساد استفاده می‌شد. از اساطیر تا پزشکی، زنبور عسل عملاً بر جامعه مصر حکومت می‌کرد. مصریان زنبور‌ها را مقدس میدانستند و معتقد بودند که خدای خورشید آن‌ها (ری)، این حشرات چشمگیر را از اشک‌های خود خلق کرده است.

این ارتباط معنوی مردم را به این باور رساند که برخی از ارواح پس از مرگ به شکل زنبور عسل در می‌آیند و اغلب تصور می‌شد که وزوز زنبور‌ها صدای روح است. به دلیل این ارتباط با زندگی پس از مرگ، زنبور‌ها و عسل مورد علاقه فرعون بودند. مصریان آنقدر عسل را گرامی می‌داشتند، کوزه‌هایی از طلای مایع همراه با حق الناس متوفی دفن می‌شدند تا انتقالی شیرین به زندگی پس از مرگ به آن‌ها بدهد. ظاهراً اسکندر مقدونی با پوشش عسلی به خاک سپرده شد. خیلی بعد، جسد نلسون پس از نبرد ترافالگار در یک بشکه عسل به انگلستان بازگردانده شد.

رومی‌ها میوه‌ها و گوشت‌ها را با فرو بردن آن‌ها در عسل حفظ می‌کردند. رومی‌ها همچنین دریافتند که زخم‌ها با درمان با عسل بهتر ترمیم می‌شوند و سربازان رومی در واقع عسل را برای این منظور به نبرد می‌بردند. امروز می‌فهمیم که چرا؛ عسل می‌تواند میکروارگانیسم‌هایی را که می‌توانند زخم را عفونی کنند از بین ببرد. تحقیقات مدرن نشان داده است که این اثر ضد میکروبی ممکن است تنها به دلیل قند‌های موجود نباشد. به نظر می‌رسد که عسل می‌تواند حاوی مقادیر کمی از ترکیبات دیگر باشد که فعالیت ضد باکتریایی نیز دارند.

استفاده از عسل در دنیای امروز

آزمایشات نشان می‌دهند که در آزمایشگاه، عسل می‌تواند باکتری هلیکوباکتر پیلوری را که می‌تواند باعث ایجاد زخم شود را از بین ببرد. عسل حاوی ترکیبی جادویی از ویتأمین‌ها، مواد معدنی و آنزیم‌ها است که می‌توان از آن برای تسکین درد آرتریت و شاید حتی پیشگیری از سرطان استفاده کرد. اما برخی معتقدند در مورد خوردن عسل، تنها دلیل آن شیرینی آن است. همانطور که وینی پو به ما می‌گوید: «تنها دلیل زنبور بودن، ساختن عسل است. و تنها دلیل درست کردن عسل این است که بتوان آن را خورد. » البته وینی در مورد زنبور‌ها اشتباه می‌کند. آن‌ها برای گرده افشانی حیاتی هستند!

محصولات طبیعی دارای فعالیت بیولوژیکی هستند و بر عملکرد ایمنی بدن موثر هستند. عسل حاوی انواع ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه و همچنین گلوکز و فروکتوز است و به عنوان یک غذای طبیعی محبوب است. دارای تنوع بسیار زیادی است و انواع آن به دلیل اجزای تشکیل دهنده منابع گل است. عسل نه تنها به عنوان غذای طبیعی بلکه به عنوان داروی سنتی برای مراقبت های بهداشتی، در محصولات زیبایی و مراقبت های ضد التهابی پوست استفاده می‌شود.

عسل جنگلی چیست؟

یکی از انواع آن، عسل جنگلی است که، توسط زنبورهای عسل وحشی که در جنگل ها زندگی می کنند، از الوار و شکوفه ها جمع آوری می شود. عسل جنگلی در طب سنتی برای درمان سرماخوردگی، التهاب پوست و زخم‎های سوختگی و همچنین برای مراقبت‎های بهداشتی عمومی استفاده می‎شود. این عسل به دلیل اسمولاریته بالا، اسیدیته و وجود پراکسید هیدروژن و مواد ناشناخته از منابع گل دارای فعالیت ضد باکتریایی است. زخم آلوده به باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی با عسل جنگلی درمان می‌شود و عفونت سریع‌تر ریشه‌کن می‌شود. همچنین عسل جنگلی، عملکرد سیستم ایمنی و فعالیت ضد تومور را افزایش می‌دهد.

آیا عسل جنگلی در تمام طول سال وجود دارد؟

عسل جنگلی بر خلاف سایر انواع عسل، عسل مزرعه‎ای است و در فصل مناسبی از سال قابل تهیه نیست.  معمولاً در بازه زمانی مهر تا آذر عسل جنگلی را جمع آوری و به فروش می‎رسانند و تا فصل بعد دوباره به بازار عرضه نمی شود، بنابراین یک محصول غذایی فصلی است.

خواص عسل جنگلی

خواص عسل جنگلی بسته به ترکیب و نحوه ساخت آن می‎تواند متفاوت باشد. با این حال، حقیقت این است که این عسل فواید سلامتی متعددی دارد، به همین دلیل است که بسیاری از پزشکان مصرف را تجویز می‎کنند.

عسل جنگلی دارای خواص آنتی اکسیدانی و فواید بیشتری نسبت به سایر عسل‎ها است. بنابراین مصرف آن به افرادی که دچار کمبود آهن یا سایر مواد معدنی، مشکلات ریوی و حتی برونشیت هستند توصیه می‎شود.

مصرف عسل جنگلی

مصرف آن برای تقویت بدن در برابر بیماری‎هایی مانند کم‎خونی، استرس یا تلاش‎های جسمی و روحی توصیه می‎شود. این عمدتا ًبه این دلیل است که عسل دارای ویتامین‎ها و مواد معدنی زیادی مانند پتاسیم و منیزیم است.

از سوی دیگر، در دنیای ورزش این محصول به دلیل تأمین انرژی دوزهای زیادی در اختیار ورزشکاران می‎دهد. عسل جنگلی یک مکمل عالی برای رژیم غذایی یک ورزشکار است.

پس، یکی از خالص ترین عسل‎ها، عسل جنگلی است که دارای مزایای باورنکردنی سلامتی است.

منبع: www.hindawi.com

این عسل که توسط زنبورهای عسل از گل های وحشی در ارتفاع بیش از 1000 متر جمع آوری می‌شود، یکی از بهترین و ارگانیک‌ترین انواع عسل است، زیرا گل‌های وحشی دور از انسان‌ها و شهرها رشد می‌کنند و هیچ آلودگی به آنها نمی‌رسد. این عسل‌ها از مواد معدنی بسیار غنی هستند، پس اگر بدن ما نیاز به مواد معدنی دارد، استفاده از این عسل برای ما مفید است. با توجه به ترکیبات آن، عسل کوهی دارای طعم پیچیده گلی، رنگ کهربایی و عطر شدید است. بافت آن کاملاً غلیظ است. علاوه بر این، به سرعت متبلور می‌شود.

فواید سلامتی عسل کوهی

عسل کوهی برای استرس، اختلالات غدد درون ریز، بیماری های قلبی عروقی و درمان مؤثر بیماری‌های کلیه، کبد و معده مفید است.

به دفع سموم بدن مانند نمک کمک می‎کند.

عسل کوهی در تصلب شرایین مفید است و در بیماری‎های عصبی آرام بخش است.

 برای افزایش عملکرد تیروئید استفاده می‎شود.

محتوای بالای کاروتن و ویتامین A، عسل کوهی را با خواص درمانی قوی می‎بخشد.

برای گلودرد و سرماخوردگی توصیه می‎شود.

همچنین یک ضد عفونی کننده عالی برای مجاری ادراری است.

استفاده پیشنهادی برای عسل کوهی

آن را با پنیر، سبزیجات سرخ شده یا قارچ امتحان کنید.

با سالادهای سرد تهیه شده با ماکارونی یا حبوبات طعم خوبی دارد.

حتی می‎توانید آن را با نان میل کنید.عسل کوهی خالص یک مکمل عالی برای صبحانه شماست.

می‎توانید یک قاشق از آن را در یک چای گیاهی امتحان کنید – نه تنها چای را شیرین می‎کند، بلکه یک طعم عالی به آن می‎دهد.

فواید عسل کوهی برای پوست

یک سوپر آبرسان است.

به درمان جوش کمک می‎کند.

پوست خشک را تسکین می‎دهد.

منبع: ahoney.com

آیا تا به حال این نکته را شنیده‌اید که مصرف برخی از مواد غذایی با عسل امکان‌پذیر نیست و یا حتی می‌تواند خطرناک باشد. اگر تاکنون این موضوع را نشنیده‌اید با ما در این مقاله همراه باشید تا باید‌هایی که نباید با عسل مصرف شوند را به اطلاع شما برسانیم.

عسل هم غذاست و هم دارو، کاربرد‌های زیادی برای سلامت انسان دارد که توسط دانشمندان ثابت شده است. با این حال که عسل یک ماده غذایی بسیار عالی است، اما هنگامی که با برخی مواد غذایی دیگر ترکیب می‌شود، به نوعی سم تبدیل می‌شود که تأثیر زیادی بر سلامت دارد.

مواد غذایی مضر در ترکیب با عسل

۱. شیر سویا

اگر شیرسویا و عسل با هم ترکیب شوند، باعث سفت شدن معده می‌شود و تنفس را دشوارتر می‌کند. به خصوص برای افرادی که سابقه بیماری قلبی عروقی دارند می‌تواند بلافاصله منجر به مرگ شود.

۲. کپور

اگر ماهی کپور و عسل با هم خورده شوند، تبدیل به سم می‌شود. اگر به طور تصادفی این دو را با هم خوردید، از شیرین بیان برای سم زدایی استفاده کنید.

۳. برنج

خوردن عسل و برنج هم می‌تواند باعث دل درد شود.

۴. آب داغ و عسل

شما مطلقاً نباید عسل را با آب داغ یا آب سرد مخلوط کنید، زیرا در عسل محتوای غنی از آنزیم‌ها، ویتأمین‌ها و مواد معدنی وجود دارد، پس استفاده از آب جوش، باعث می‌شود عسل نتواند رنگ و طعم طبیعی خود را حفظ کند و ترکیب غذایی آن تجزیه می‌شود. بهترین دمای آب برای مخلوط کردن با عسل ۳۵ درجه سانتیگراد است.

۵. پیازچه

طبق تجربه عامیانه، پیازچه اغلب با عسل برای درمان سرفه استفاده می‌شود. اما در واقعیت اینطور نیست. پیازچه سرشار از ویتأمین C است و اگر با عسل ترکیب شود می‌تواند باعث اسهال شود.

۶. رازیانه

عسل و رازیانه، اگر با هم ترکیب شوند، می‌تواند باعث آسیب کبد، تورم یا چشم شود.

۷. خربزه

هنگامی که عسل با خربزه مخلوط می‌شود، ترکیبات موجود در این دو ماده مغذی با یکدیگر واکنش نشان می‌دهند و در نتیجه یک ماده سخت به وجود می‌آید. به همین دلیل اگر خربزه و عسل با هم مصرف شوند، سفت شدن ماده حاصل از ترکیب آن‌ها هضم را برای دستگاه گوارش بسیار مشکل می‌کند. در یک کلام خربزه و عسل ترکیبی دیر هضم و غیر قابل هضم هستند. در بسیاری از موارد افرادی که خربزه و عسل خورده‌اند درد شدیدی را تجربه کرده‌اند.

پس مصرف برخی از مواد غذایی با عسل می‌تواند برای بدن مضر و در برخی از موارد خطرناک و حتی سمی باشد.

عسل جایگزین سالمی برای شکر است و با توجه به اینکه یک غذای گرم در نظر گرفته می‎شود، به کاهش وزن کمک می‌کند و فواید سلامتی فراوان دیگری نیز دارد. تبدیل آن به بخشی از رژیم غذایی معمولی شما می‎تواند یک اتفاق خوب باشد. اما آیا تا به حال به این فکر کرده‎اید که وقتی بیش از حد عسل مصرف کنید چه اتفاقی می‎افتد؟

در حالی که عسل سالم است، مقدار زیاد هر چیزی مضر است – از جمله این شهد شیرین.

در اینجا 5 دلیل وجود دارد که چرا باید عسل را در حد اعتدال مصرف کنید:

1. عسل می‎تواند باعث افزایش سطح قند خون شود.

عسل دارای قند و کربوهیدرات به مقدار زیاد است. بنابراین وقتی در مصرف عسل زیاده روی می‎کنید، سطح قند خون شما افزایش می‎یابد. اگر دیابتی هستید، افزایش غیرطبیعی در سطح قند خونتان می‎تواند خطرناک باشد.

2. عسل می‎تواند فشار خون را کاهش دهد.

عسل یک ماده خوب برای کنترل فشارخون است. اما زمانی که بیش از حد مصرف شود، می‎تواند شما را در معرض خطر فشار خون پایین یا افت فشار خون قرار دهد. در دراز مدت، این می‎تواند بر عملکرد قلب شما تأثیر بگذارد.

3. می‌تواند منجر به مشکلات معده شود.

اگر دچار یبوست هستید، عسل می‎تواند آن را بدتر کند. عسل بیش از حد می‎تواند به دلیل محتوای بالای فروکتوز موجود در آن روی یبوست تأثیر منفی دارد. علاوه بر این، عسل می‎تواند منجر به نفخ و یا اسهال شود. در نتیجه بدن ناتوان از هضم قندهای موجود در عسل می‎شود.

4. می‌تواند منجر به افزایش وزن شود.

اگر وزن خود را مرتب کنترل می‌کنید، کنترل مقدار عسلی که مصرف می‌کنید بسیار ضروری است. محتوای بالای کالری، قند و کربوهیدرات موجود در عسل می‌تواند باعث افزایش وزن شود.

5. عسل همچنین می‌تواند راه را برای مشکلات دندانی هموار کند.

وقتی بیش از حد عسل مصرف کنید، قند زیاد آن می‌تواند باعث پوسیدگی دندان شود. حدود 82 درصد از عسل از شکر تشکیل شده است و این برای آسیب رساندن به دندان کافی است. علاوه بر این، عسل ماهیت چسبنده‎ای نیز دارد، به این معنی که می‎تواند به دندان‎های شما بچسبد و باعث پوسیدگی دندان شود.

پس با توجه به مطالب بالا چه مقدار عسل باید مصرف شود که برای بدن مضر نباشد؟

استفاده از عسل حدود 50 میلی لیتر در روز مجاز و متعادل است و نباید بیشتر از آن مصرف شود. با این حال، اگر بیماری خاصی دارید قبل از مصرف عسل با پزشک خود مشورت کنید.