مصرف عسل طبیعی در دوران بارداری مزایای متعددی داره چون علاوه بر مواد مغذی که داره سرشار از از قندهایی مثل فروکتوز و گلوکزه. اینجا به تعدادی از آنها اشاره می کنیم:

1. خاصیت آنتی باکتریال و آنتی اکسیدان عسل طبیعی باعث افزایش ایمنی بدن میشه. همچنین با خنثی کردن اسید معده باعث کاهش زخم، سوختگی جزئی و سوزش سر دل میشه.
2. خاصیت خواب آوری عسل کمک میکنه تا بر بیخوابی غلبه کنه. نوشیدن یک لیوان شیر با یک قاشق عسل قبل از خواب، به شما کمک میکنه تا خواب راحتی داشته باشین.
3. مطالعات نشون میده که مصرف منظم عسل طبیعی باعث کاهش رشد باکتری هایی میشه که عامل ایجاد زخم هستن.
4. خواص ضد ویروسی عسل باعث مهار فعالیت ویروس سرماخوردگی در بدن میشه که باعث جلوگیری از سرماخوردگی میشه. عسل ارگانیک یک سرکوب کننده موثر سرفه است. با این حال، هیچ شواهد علمی برای موثر بودن در درمان سرفه وجود نداره. همچنین خاصیت ضد التهابی عسل باعث تسکین گلو درد میشه. اضافه کردن عسل به چای زنجبیل یا لیمو برای گلو درد عالیه.

مصرف چقدر عسل در بارداری توصیه میشه؟

سه تا پنج قاشق سوپ خوری (180 تا 200 کالری) در یک روز خوبه چون یک قاشق سوپ خوری عسل حدود 60 کالری داره. مصرف مقدار کالری قندهای ساده نباید بیشتر از 10٪ مصرف کل کالری مورد نیاز در دوران بارداری باشه (که حدودا 1800 تا 2400 کالری در روز میشه )

توصیه هایی هنگام خوردن عسل در بارداری

• عسل رو با آب داغ یا نوشیدنی ها مخلوط نکنین چون آنزیم های سالمش از بین میرن. شما میتونین اون را با آب ولرم میل کنین.
• عسل رو به غذاهایی که ویتامین C و  D دارن اضافه نکنین، چون مواد معدنی عسل خاصیت ویتامین ها رو خنثی میکنن
• از مخلوط کردن عسل طبیعی با نخود فرنگی، لوبیا و پنیر سویا اجتناب کنین چون می تونه نتیجه عکس داشته باشه و باعث سوء هاضمه بشه.

از صخره‌های هیمالیا که زنبورهای عسل آن به بزرگ‌ترین زنبورهای عسل جهان شهرت دارند، عسلی برداشت می‌شود که گفته می‌شود، خاصیتی شبیه ماده‌ ماری جوانا دارد.

بزرگ‌ترین زنبورعسل جهان، زنبورعسل غول‌آسای هیمالیایی هستند که یکی از گران‌قیمت‌ترین عسل‌های جهان را تولید می‌کنند. عسل هیمالیایی به «عسل دیوانه کننده» هم مشهور است، شهد شیرین سرخ‌رنگی است که خواص روان‌گردانی شبیه به ماری جوانا دارد!

اگر احتمالا از این عسل طبیعی چیزی نشنیده‌اید، شاید بیشتر به دلیل برداشت دشوار این محصول باشد. اگر احتمالا نیش این زنبورهای غول آسا، که به‌راحتی از لباس‌های زنبورداری عبور می‌کند، را به‌حساب نیاوریم، بالا رفتن از صخره‌های هیمالیا که زنبورها در آنجا کندوهای هلالی شکل خود را می‌سازند، بسیار دشوار است. افرادی که این عسل گران‌بها را جمع‌آوری می‌کنند، با دست‌وپنجه نرم کردن با خطرات زیاد از نردبان‌های طنابی با چوب بامبو بالا می‌روند. به نظر می‌رسد، مردمان قبیله کولونگ در شرق نپال، از آخرین شکارچیان این عسل گران‌بها باشند.

عسل هیمالیایی، قیمت زیادی دارد که گاهی هر پوند (حدود454 گرم) آن بین ۶۰ تا ۸۰ دلار فروخته می‌شود، البته این قیمت در بازارهای سیاه متفاوت است. اما حتی با وجود این قیمت‌ها، به نظر نمی‌رسد، ریسک بالا رفتن از این صخره‌های مرتفع و خطرناک و سختی فراگرفتن فنون بسیار سخت برداشت عسل ارزش آن را داشته باشد. به همین جهت است که یک تیم فیلم‌سازی مستندی از زندگی موی دان آخرین شکارچی عسل (که به تازگی در سن ۵۷ سالگی بازنشسته شد) تهیه کرده‌اند. این مستند که «آخرین شکارچی عسل» (The Last Honey Hunter) نام دارد، در سال ۲۰۱۸ پخش می‌شود.

عسل هیمالیایی که خواص توهم‌زا دارد، در واقع این خواص خود را مرهون سموم گل‌های وحشی است که زنبورها در بهار می‌خورند. فقط عسل‌هایی که در این زمان سال تولید می‌شوند، خاصیت توهم‌زایی دارند. گفته می‌شود که دو تا سه قاشق چای‌خوری از این عسل، معمولا خاصیتی مشابه مصرف ماری جوانا را دارد. با این وجود، مصرف مقادیر بیشتر این شهد سرخ‌رنگ می‌تواند، تاثیر توهم‌زای بیشتری روی فرد داشته باشد و ممکن است که برای برخی افراد ناخوشایند و حتی در بعضی مواقع کُشنده باشد. یانگی کولونگ، یک تاجر محلی عسل هیمالیایی می‌گوید:

بعد از دفع، احساسی بین تاریکی و نور می‌کنید، می‌توانید ببینید و سپس نمی‌توانید. صدایی شبیه صدای وزوز که در کندوی عسل شنیده می‌شود در گوشتان می‌پیچد. نمی‌توانید حرکت کنید، اما هنوز کاملا هوشیار هستید. این حالت فلج شدگی تا یک روز یا بیشتر طول می‌کشد.

این تجربیات شدید به همراه شایعاتی که مرگ ناشی از مصرف بیش از حد وجود دارد، از عمده دلایلی است که این عسل گران‌بها به سختی فروخته می‌شود و به همین دلیل هم است که شاید، سنت برداشت عسل هیمالیایی به‌زودی از میان برود.

بی‌تردید، پس از اینکه آخرین شکارچی عسل برای آخرین بار به این صخره‌ها برود، شهد نادر و توهم‌زای یادشده، بازهم به زندگی خود به‌نوعی دیگر ادامه خواهد داد. اما حتی اگر برداشت مداوم این عسل به نحوی که به زنبورها (جمعیت زنبورهای عسل کاهش پیدا نکند) و شکارچیان زنبور و مصرف‌کنندگان آسیبی نرسد، ادامه پیدا کند، بازهم اینگونه بر می‌آید که با تغییر اکوسیستم این منطقه و باوجود ساخت‌وسازهای فعالیت‌های انسانی، عسل هیمالیایی نادرتر از قبل شود. در واقع، در این ناحیه، یک اکوسیستم ظریف وجود دارد که تولید این شهد منحصربه‌فرد را ممکن می‌کند، بدون برداشت متعادل و دقیق، ممکن است، ذخیره این عسل به‌زودی به پایان برسد.

مصرف عسل طبیعی باکتری هایی را که آکنه ایجاد می کند، از بین می برد. با استفاده از عسل به صورت موضعی می توان زخم های دیابتی را درمان کرد.سلول های مرده پوست را از بین می برد و باعث نرمی آن می شود، خط های ایجاد شده روی صورت را کاهش می دهد و خشکی آرنج و پاشنه پا را برطرف می کند. نرم کننده حاوی عسل، از ایجاد موخوره جلوگیری می کند و باعث براقی مو می شود.روند سوخت و ساز را تسریع می بخشد و باعث کاهش وزن می شود.

مصرف آن با سیر خام، ویروس و عفونت های باکتریایی را از بین می برد.تقویت کننده بینایی و تسکین دهنده گلودرد است و به نوعی شربت سینه محسوب می شود.انرژی زاست، خستگی مفرط را برطرف می کند، میزان هوشیاری ذهن را افزایش می دهد؛ تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است، ماده مغذی، ویتامین و آنتی اکسیدان های لازم را به بدن می رساند.با بهبود جریان خون رسانی، مانع از بیماری قلبی و آسیب به رگ ها و به خصوص مویرگ ها می شود.عملکرد روده را تنظیم می کند، قولنج و سندروم بی قراری روده ها را درمان می کند خاصیت ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده دارد. سوختگی را تسکین می دهد، زخم ها را ضدعفونی می کند، التهاب و درد را کاهش می دهد و روند درمان را تسریع می بخشد.میزان اضطراب را کاهش می دهد و مانند مسکن عمل می کند.آرامش و خواب آرام ایجاد و میزان PH بدن را قلیایی می کند.مانع از شکل گیری تومورهای سرطانی می شود. از سوء هاضمه و رفلکس اسیدی معده می کاهد، زخم های دستگاه گوارش را درمان می کند.

آنزیم های طبیعی موجود در آن، روند هضم غذا را بهبود می بخشد.مصرف ناشتا یک لیوان آب ولرم با عسل طبیعی و آب لیمو، بدن را پاک سازی می کند.خاصیت ضد قارچی دارد.با جویدن موم آن، علایم تب یونجه بهبود می یابد.تشنگی و علایم گرمازدگی را برطرف و سکسکه را متوقف می کند.خاصیت ملین دارد.مخلوط آن با فلفل سیاه و زنجبیل آسم را تسکین می دهد.آب سیر همراه با عسل طبیعی، فشارخون را کنترل می کند مخلوط عسل، دارچین در آب جوش، در بهبود آرتریت، عفونت مثانه و نفخ معده موثر است. کلسترول مضر را کاهش می دهد و ویروس ها را از بین می برد. روند پیری را کند، قدرت شنوایی را تقویت و بوی بد دهان را رفع می کند.استفاده موضعی از مخلوط عسل، دارچین و روغن زیتون داغ مانع از ریزش مو می شود و دندان درد را نیز متوقف می کند.توجه داشته باشید عسل حاوی هاگ های قارچ است و سیستم ایمنی بدن نوزادان توان مقابله با آن را ندارد. لذا نوزادان زیر یک سال نباید تحت هیچ شرایطی عسل مصرف کنند.

مصرف عسل طبیعی باکتری هایی که  باعث ایجاد آکنه می شود را از بین می برد.
با استفاده از عسل به صورت موضعی می توان زخم های دیابتی را درمان کرد.
سلول های مرده پوست را از بین می برد و باعث نرمی آن می شود، خط های ایجاد شده روی صورت را کاهش می دهد و خشکی آرنج و پاشنه پا را برطرف می کند. نرم کننده حاوی عسل طبیعی، از ایجاد موخوره جلوگیری می کند و باعث براقی مو می شود.
روند سوخت و ساز را تسریع می بخشد و باعث کاهش وزن می شود.

مصرف عسل ارگانیک با سیر خام، ویروس و عفونت های باکتریایی را از بین می برد.
تقویت کننده بینایی و تسکین دهنده گلودرد است و به نوعی شربت سینه محسوب می شود.
انرژی زاست، خستگی مفرط را برطرف می کند، میزان هوشیاری ذهن را افزایش می دهد.
تقویت کننده سیستم ایمنی بدن است، ماده مغذی، ویتامین و آنتی اکسیدان های لازم را به بدن می رساند.
با بهبود جریان خون رسانی، مانع از بیماری قلبی و آسیب به رگ ها و به خصوص مویرگ ها می شود.
عملکرد روده را تنظیم می کند، قولنج و سندروم بی قراری روده ها را درمان می کند خاصیت ضد باکتریایی و ضد عفونی کننده دارد.
سوختگی را تسکین می دهد، زخم ها را ضدعفونی می کند، التهاب و درد را کاهش می دهد و روند درمان را تسریع می بخشد.
میزان اضطراب را کاهش می دهد و مانند مسکن عمل می کند.
آرامش و خواب آرام ایجاد و میزان PH بدن را قلیایی می کند.
مانع از شکل گیری تومورهای سرطانی می شود.
از سوء هاضمه و رفلکس اسیدی معده می کاهد، زخم های دستگاه گوارش را درمان می کند.

آنزیم های طبیعی موجود در آن، روند هضم غذا را بهبود می بخشد.
مصرف ناشتا یک لیوان آب ولرم با عسل طبیعی و آب لیمو، بدن را پاک سازی می کند.
خاصیت ضد قارچی دارد.با جویدن موم آن، علایم تب یونجه بهبود می یابد.
تشنگی و علایم گرمازدگی را برطرف و سکسکه را متوقف می کند.
خاصیت ملین دارد.مخلوط آن با فلفل سیاه و زنجبیل آسم را تسکین می دهد.
آب سیر همراه با عسل، فشارخون را کنترل می کند.
مخلوط عسل طبیعی، دارچین در آب جوش، در بهبود آرتریت، عفونت مثانه و نفخ معده موثر است.
کلسترول مضر را کاهش می دهد و ویروس ها را از بین می برد.
روند پیری را کند، قدرت شنوایی را تقویت و بوی بد دهان را رفع می کند.
استفاده موضعی از مخلوط عسل طبیعی، دارچین و روغن زیتون داغ مانع از ریزش مو می شود و دندان درد را نیز متوقف می کند.
توجه داشته باشید عسل حاوی هاگ های قارچ است و سیستم ایمنی بدن نوزادان توان مقابله با آن را ندارد. لذا نوزادان زیر یک سال نباید تحت هیچ شرایطی عسل مصرف کنند.

عسل طبیعی و دیابت
آیا سازگارند؟!

رژیم غذایی دیابتی ها به شدت از لحاظ مصرف شکر و مواد معدنی کنترل می شود. این سوال که “آیا عسل برای بیماران دیابتی مجاز است” یک سوال مکرر در مورد مزایای عسل است.

دیابت کمکاری لوزالمعده است به طوری که انسولین به اندازه کافی تولید نمی شود یا به درستی مصرف نمی شود. این اساسا اختلال متابولیسم است که عمدتا از کربوهیدرات است. قندها و نشاسته مصرفی نمیتوانند مستقر شوند و از این طریق در ادرار حذف میشوند.

علائم دیابت شامل ادرار مکرر، تشنگی شدید و یا گرسنگی، کاهش وزن، خستگی، بی حسی و عفونت است. 2 نوع دیابت وجود دارد. در دیابت نوع 1، بدن انسولین تولید نمی کند، در حالی که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا انسولین کافی تولید نمی کنند و یا سلول های آنها مقاومت به انسولین دارند و به همین دلیل اضافه وزن پیدا می کنند، زیرا سطح بالای انسولین، قادر به تبدیل گلوکز به سلول های عضلانی نیست و به جای آن گلوکز را به چربی و کلسترول تبدیل می کند. نه تنها چاقی، بلکه در اغلب موارد بیماری های قلبی، گردش خون ضعیف در پاها و بیماری های چشم از نتایج آن است. در حالی که دیابت نوع 1 با تزریق انسولینی که به گلوکز وارد سلول های بدن می شود و کنترل قند خون را حفظ می کند درمان می شود، برای دیابت نوع 2 معمولا از داروهای کاهش دهنده گلوکز استفاده می کند. اکثر بیماران دیابتی نوع 2 هستند و معمولا در سنین بالاتر از 40 سالگی هستند.

اجازه مصرف عسل برای 99 درصد از دیابتی ها از سوی پزشک صادر می شود. با کنترل مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت (افرادی که سطح قند خونشان بالاتر از افراد معمولی است اما  به عنوان دیابتی در نظر گرفته نمی شوند) هنوز هم می توانند از طعم لذیذ عسل طبیعی لذت ببرند. قبل از اینکه عسل ارگانیک را به برنامه ریزی تغذیه خود اضافه کنید، توجه کنید که چه مقدار مایعات شیرین را می توان روزانه مصرف کرد. هر دیابت نوعی متفاوت است و باید یاد بگیرد که عکس العمل بدن شما به غذاهای مختلف حاوی کربوهیدرات چیست.در نظر داشته باشید که مقدار کل نشاسته یا کربوهیدرات ها در یک غذا بسیار مهم است، نه میزان شکر.

عسل یک غذای دارای کربوهیدرات درست مثل برنج و سیب زمینی است؛ بنابراین فقط در نظر داشته باشید که 1 قاشق غذاخوری عسل طبیعی حدود 17 گرم کربوهیدرات دارد و با توجه به کل مصرف روزانه کربوهیدرات ها، دیابتی ها می توانند آن را مصرف کنند درست مثل هر شیرین کننده یا کربوهیدرات دیگر.

هنگام خرید عسل تجاری برای بیماران دیابتی، مطمئن شوید که خالص است، اگر دارای گلوکز، نشاسته، قند نیشکر  است، بهتر است در یک رژیم غذایی دیابتی از آن اجتناب شود.

عسل ارگانیک به مقادیر پایین انسولین نسبت به شکر معمولی سفید نیاز دارد و سطح قند خون را به سرعت به عنوان قند جدول افزایش نمیدهد، به این معنی که شاخص گلیسمی عسل طبیعی پایین تر از قند است. گرچه عسل حاوی مقدار قابل توجهی از قند است،  که عمدتا شامل دو واحد ساده قند گلوکز و فروکتوز است که با نرخ های مختلف در بدن جذب می شوند.

در واقع، دکتر رون فسندن در کتاب “انقلاب عسل” بیان می کند که ” قند خون زیاد بسیار غیر قابل تحمل است، پاسخ قند خون بعد از مصرف عسل در مقایسه با پاسخ قند خون پس از مصرف ساکارز یا گلوکز مقدار بالاتری است”.

نسبت یک به یک فروکتوز و گلوکز موجود در عسل طبیعی، جذب گلوکز را به کبد تسهیل می کند، از این رو  از ورود اضافه گلوکز در جریان خون  ممانعت می شود.

عسل طبیعی تنها قندی است که دارای این توانایی ویژه است.

عسل ارگانیک دارای اثرات متابولیک ایمن است.

اغلب استفاده از فروکتوز مونوساکارید توصیه می شود که رژیم غذایی افراد مبتلا به دیابت را تحت تاثیر قرار می دهد زیرا به میزان قابل توجهی کمبود ویتامین D دارند. مشکل این است که فروکتوز  جذب شده از قندهای دیگر برای استفاده از انرژی مانند گلوکز استفاده نشده است، اما در کبد به عنوان تری گلیسیرید ذخیره می شود. این امر بار سنگین متابولیسم را در کبد به وجود می آورد و در نهایت منجر به مسائل مهم بهداشتی در ارتباط با چاقی و آسیب های بهداشتی بیشتر برای بیماران دیابتی می شود.

متأسفانه، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت، در تلاش برای جلوگیری از استفاده از شکر در غذاها، زمانی که به برنامه ریزی رژیم غذایی خود برای مصرف “قند فروکتوز میوه”، “کیک تولد دیابتی”، “بستنی “، “آب نبات بدون شکر”، و غیره می کنند، نمی دانند که همه آنها حاوی قند شربت ذرت یا شیرین کننده های مصنوعی است که مصرف طولانی مدت آن می تواند از شکر معمولی مضرتر باشد.

برای بریدگی و سوختگی:
برای هزاران سال، عسل به عنوان یکی از طبیعی ترین داروهای خانگی برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها از جمله عفونت مخمر، دردهای عضلانی ورزشکاران و درد آرتریت شناخته شده است. خواص ضد عفونی آن مانع از رشد باکتری های خاص می شود و باعث می شود که زخم های خارجی پاک و عاری از عفونت باشند. عسل به عنوان یک درمان طبیعی در درمان زخم، سوختگی و بریده ها به کار می رود زیرا قادر به جذب رطوبت از هوا و بهبود زخم است. خواص ضد باکتری آن از عفونت و عملکرد آن به عنوان یک عامل ضد التهابی جلوگیری می کند، تورم و درد و حتی گسترش زخم را کاهش می دهد.

برای گلودردهای مزمن:
یکی از مزایای سلامتی شناخته شده عسل این است که می تواند به درمان گلودرد کمک کند. با توجه به خواص ضد میکروبی آن، عسل نه تنها گلو را آرام می کند، بلکه می تواند باکتری هایی را نیز ایجاد کند که ضد عفونت هستند. خوانندگان حرفه ای معمولا از عسل برای تسکین گلو خود قبل از اجرای برنامه استفاده می کنند. چینی ها بر این باورند که گرمای بیش از حد در بدن باعث گلودرد می شود و مصرف نوشیدنی عسل می تواند مفید باشد. برای مصرف: مخلوطی از دو قاشق غذاخوری عسل ارگانیک، چهار قاشق غذاخوری آب لیمو و یک قاشق نمک مخلوط کنید. شخصا هر گاه گلودرد یا سرفه داشته باشم، دوست دارم که آب گرم مخلوط با عسل که به خاطر خواص ضد باکتریایی آن شناخته شده است مصرف کنم.

برای کم خوابی:
از پروتئین معروف شیر و عسل استفاده کنید. یک لیوان شیر گرم با یک قاشق غذاخوری عسل برای آرام کردن روح و ایجاد خواب راحت کافی است. یا، 1 یا 2 قاشق چای خوری عسل طبیعی را به یک فنجان چای بابونه و شیرینی اضافه کنید.

گون : ( Astragalus) نام یک سرده از تیره باقلاییان است. گون‌ها گیاهانی یک‌ساله یا دائمی هستند. در ایران بیش از ۸۰۰ گونه گون می‌روید.
گون گیاهی است چندساله که ارتفاع آن تا ۷۵ سانتیمتر می‌رسد. از خانواده باقلاییان که تولید مثل آن از طریق بذر صورت می‌گیرد. ساقه‌های رشد یافته آن به رنگ بنفش تیره‌است. برگ‌های آن مرکب از برگچه‌هایی است که به صورت متقابل به تعداد ۱۱ تا ۳۰ جفت در محور هر برگ قرار گرفته‌اند. گل‌های آن معمولاً به رنگ ارغوانی، گاهی آبی یا سفید بوده، نزدیک به انتهای شاخه‌های گل دهنده قرار دارند.

گزانگبین یا انگبین گون یا من نوعی ماده خوراکی سفید رنگ و عسل‌ مانند است که مستقیماً به وسیله حشره‌ای به نام پسیل‌گز با نام علمی (Cyamophila astragalicola) یا Cyamophila dicora Loginova یا به کمک حشره بر روی گیاه گون یا خار انگبین تولید می‌شود. گزانگنبین در ادیان ابراهیمی غذایی است که خداوند در زمانی که قوم اسراییل در بیابان بودند بر آنها فرستاد.

عسل گون انگبین

عسل گون انگبین توسط زنبور عسل از گل بوته ای به نام گون گز انگبین جمع آوری می شود این نوع عسل طبیعی دارای خواص زیادی از جمله آنتی بیوتیک ضدعفونی کننده و ضد صفرا می باشد.

شهد جمع آوری شده گل های این گیاه توسط زنبوران عسل علاوه بر خواص عمومی عسل دارای ویژگی های منحصر بفرد زیر می باشد:
■ درمان پوکی استخوان
■ پادرد، کمردرد و دردهای مفاصلی
■ تقویت اعصاب
و همچنین پیشگیری از نرمی استخوان ،سرماخوردگی و درمان آن بسیار مفید است.

بهترین طریقه مصرف
مخلوط کردن دو تا سه قاشق عسل گون با آب ولرم و سپس اضافه کردن آب یک لیموی ترش تازه به آن. این شربت از بهترین نوشیدنی های طبیعی بوده و علاوه بر ضد سرطان بودن خاصیت ضد عفونی کننده نیز دارد و از تمام خواص عسل مصرف شده به علاوه میزان بالای ویتامین C موجود در آب لیموی طبیعی برخوردار است.

میزان مصرف
بزرگسالان : روزانه 50-70 گرم
کودکان بالای یکسال :روزانه 20-30 گرم
افراد دیابتی : 30-50 گرم
در زمان خواب شبانه یا قبل از صبحانه افراد دیابتی بدون مشورت با پزشک خود مجاز به مصرف عسل نیستند و با توجه به درجه و نوع دیابت خود به مقدار محدود از عسل استفاده کنند.

1- جلوگیری از سرطان و بیماری های قلبی
این مورد شامل فلاونوئیدها، آنتی اکسیدان ها است که به کاهش خطر برخی از سرطان ها و بیماری های قلبی کمک می کند.

2- کاهش زخم ها و سایر اختلالات دستگاه گوارش
تحقیقات اخیر نشان می دهد که درمان با عسل ممکن است به اختلالاتی نظیر زخم و گاستروانتریت باکتری کمک کند.

3- ضد باکتری، ضد قارچ
پیتر مولان، مدیر بخش تحقیقات عسل در دانشگاه وایکیتو در نیوزیلند، گفت:” همه عسل ضد باکتری است، زیرا زنبورها آنزیمی را ایجاد می کنند که پراکسید هیدروژن را تولید می کند”.

4- عملکرد ورزشی را افزایش می دهد
ورزشکاران المپیک باستانی عسل و انجیر خشک را برای بهبود عملکرد خود می خوردند. این مورد در حال حاضر با مطالعات مدرن تایید شده است، نشان می دهد که در حفظ سطوح گلیکوژن و بهبود زمان بهبودی نسبت به شیرین کننده های دیگر برتر است.

5- تخریب گلو و سرفه را کاهش می دهد
عسل به بهبود سرفه کمک میکند. در مطالعه 105 کودک، که به آنها عسل خورانده شده بود، در تخفیف سرفه شبانه و امکان خواب مناسب عملکرد بسیار مثبتی داشت.

6- پنج عنصر را متعادل می کند
این دارو در پزشکی آیورودا در هند برای حداقل 4000 سال استفاده شده است و در نظر گرفته شده است که برای عدم تعادل مواد اولیه بدن مثبت تاثیر می گذارد. همچنین گفته شده است که در بهبود بینایی، کاهش وزن، ناتوانی جنسی درمان و انزال زودرس، اختلالات دستگاه ادراری، آسم برونش، اسهال، و تهوع مفید است.
هنگامی که عسل با سایر گیاهان دارویی مورد استفاده قرار می گیرد، خواص دارویی آن آماده سازی ها را افزایش می دهد و همچنین به آنها کمک می کند تا با بافت های عمیق تر روبرو شوند.

7- تنظیم قند خون
عسل حاوی قندهای ساده است، قندی که شبیه قند سفید یا شیرین کننده های مصنوعی نیست. ترکیب مناسب فروکتوز و گلوکز در قند عسل، به بدن کمک می کند تا سطح قند خون را تنظیم کند. برخی از انواع عسلها دارای شاخص کمبود هیپوگلیسمی هستند، بنابراین آنها قند خون را زیاد نمی کنند.

8- زخم و سوختگی را بهبود می بخشد
مطالعات نشان داده است که عسل در بهبود زخم بسیار موفق است. کاربرد غیرخوراکی عسل به عنوان درمان معمولی با سولفادیازین نقره موثر است. پیش بینی شده است که ترکیب قندهای ساده و طبیعت ضد باکتری عسل باعث ایجاد این اثر در عسل شده است.

9- پروبیوتیک
برخی از انواع عسل مقدار زیادی از باکتری های مثبت را در خود دارند. که شامل 6 گونه از لاکتوباسیل و 4 گونه بیفیدوباکتریوم است. این خاصیت ممکن است بسیاری از “خواص درمانی مرموز عسل” را توضیح دهد.

10- تقویت سیستم ایمنی بدن
در یک پژوهش در دانشکده پزشکی دانشگاه کاردیف انگلستان، در عسل طبیعی، ماده ای به نام مانوکا برای تحریک تولید سلول های ایمنی کشف شده است.

عسل ارگانیک عسلی است که در تمامی مراحل تولید و فرآوری آن از هیچ نوع ماده سمی و شیمیایی و آنتی بیوتیکی استفاده نشده باشد یعنی زنبور دار از هیچ نوع ماده برای عمل آوری عسل به زنبوران عسل نخورانده باشد و حتی از آفت کشها و داروهای شیمیایی هم برای مبارزه با بیماریها و آفت های احتمالی زنبوران در فرآیند تولید استفاده نکرده باشد.

کندوی عسل، ظروف تغذیه کندو، کادر و شان عسل، و حتی موم داده شده نیز به کندو باید سالم و فاقد مواد آلاینده و شیمیایی باشد متاسفانه امروزه استفاده از پلاستیک به جای چوب در صنعت زنبورداری رواج چشمگیری یافته که خود این امر باعث تهدید و به چالش کشیدن سلامت عسلها و محصولات تولید شده می گردد. عسلهایی که از این نوع کندوها و مواد بکار رفته از پلاستیک و مشابه آن تولید شده باشد هیچگاه ارگانیک نمیباشند ظروف نگهداری عسل نیز باید شیشه ای و تمیز و عاری از هر گونه آلودگی باشد. عسلهایی که در ظروف پلاستیکی نگهداری و به فروش می رسد ارگانیک نیستند، حتی اگر خود عسل ارگانیک تولید شده باشد. عسل بعلت اسیدی بودن و پی اچ بالایش مواد شیمیای موجود در این ظروف را به خود حل می کند و باعث سمی شدن و غیر قابل استفاده شدن می شود پس خود ظروف نگهدای عسل نیز در ارگانیک بودن آن دخالت دارد.

یکی دیگر از مواردی که در ارگانیک بودن عسل نقش مهمی دارد محل نگهداری و استقرار زنبورستان می باشد محل نگهداری زنبورها باید در کوهستان باشد و یا جایی باشد که بدور از سمپاشی و مزارع بوده و عسل تولیدی فاقد هر نوع دارو و سم باشد اصولا فاصله قانونی ۵ کیلومتر است یعنی زنبورستان باید این حد فاصله را از باغها و دشتهایی که امکان سمپاشی وجود دارد را رعایت کند این نوع عسلها را ارگانیک گویند. امروزه بدلیل ترافیک زیاد در زنبورداری و آفات زیاد و استفاده زنبورداران از انواع آنتی بیوتیک ها و داروهای جدید شیمیایی جهت رشد زنبورستان خود و مبارزه با آفات احتمالی پیدا کردن چنین عسلهایی را دشوار کرده است. امروزه تبلیغات زیادی در این مورد در سایتها وجود دارد که همه بدلیل نا آشنایی عسل خالص را ارگانیک میپندارند. و با اسم ارگانیک اقدام به عرضه آن می کنند که این فرضیه کاملا غلط و اشتباه است (شایان ذکر است که خالص بودن عسل و استفاده نکردن از شکر و تغذیه دستی ربطی به ارگانیک بودن عسل ندارد).
ولی معمولاً عسل های ارگانیک دارای کیفیت بالا هستند و تغذیه با شکر در آنها کم و جزیی می باشد.

پنج راه برای کمک به زنبورها وجود دارد.

زنبور عسل، زنبورداری و صنعت عسل به طور مستقیم به موفقیت کشاورزی کمک می کنند. امروزه صنعت عسل با چالش های بسیاری روبروست، از جمله:
– از دست دادن نوزادها
– خشکسالی
– فروپاشی قلمروهای گیاهی
– کاهش سطح علوفه

در اینجا چند روش برای کمک به زنبور عسل معرفی شده است:

1- گیاهان مورد علاقه زنبور عسل و گیاهان گلدار را در باغ و حیاط  خانه بکارید و نگهداری کنید.

2- کاهش و یا محدود کردن استفاده از مواد شیمیایی و سموم دفع آفات برای درمان چمن یا باغ خود در حالی که گیاهان در حال شکوفه دادن هستند.

3- زنبورها تشنه هستند، حوضچه کم عمق آب شیرین با یک سنگ در داخلش را ایجاد کنید تا هنگامی که زنبورها تشنه هستند از آب استفاده کنند.

4- یاد بگیرید که چگونه یک زنبوردار با شیوه های پایدار باشید.

5- از یک سازمان اختصاص داده شده برای کمک به حفاظت و ترویج زنبور عسل، زنبورهای گرده افشان تحویل گرفته و در فضای سبز و محیط زندگی بیرون از خانه خود استفاده نمایید.

چه چیزی باعث میشه کیفیت عسل طبیعی خوب باشه؟ حتی پس از تصمیم گیری اینکه نوع خاصی از گل های عسل مورد علاقه ترین نوع عسل است، بسیاری از ما اغلب هنوز با سوال “چگونگی انتخاب یک رایحه گل های مختلف عسل در میان تمام مارک های بی شمار هستیم و در حالی که هیچ استاندارد مشخصی در مورد آنچه عسل خوب هست یا نه وجود ندارد، کیفیت عسل را می توان با عوامل زیر در آزمایشگاه مورد قضاوت قرار داد:

رطوبت
بعضی از مردم معتقدند که عسل طبیعی با کیفیت خوب اساسا دارای رطوبت کم است زیرا آب در عسل ممکن است سبب تخریب عسل و از دست دادن غلظت آن شود، با این حال، در عسل هایی که دارای نسبت رطوبت بالاتری باشند احتمال وجود مخمر بیشتری هست، مخمر ممکن است باعث تخمیر در ذخیره سازی شود، که باعث افزایش اسیدیته گردیده و خود می تواند یک مسئله برای کیفیت عسل باشد.
عسل هیگروسکوپیک است، به این معنی که به راحتی رطوبت را از هوا جذب می کند. بنابراین، در مناطقی با رطوبت بسیار بالا، تولید عسل با کیفیت می تواند دشوار باشد. رطوبت عسل می تواند تا ۱۴٪ پایین باشد. عسل حاوی رطوبت تا ۲۰٪ برای مصرف توصیه نمی شود. یک روش ساده برای آزمایش میزان نسبی رطوبت(نه خلوص) در عسل، شامل بدین گونه است که دو شیشه عسل را به صورت برعکس (سر و ته ) بچرخانید و حباب ها را تماشا کنید. حباب های عسل با رطوبت بیشتر آب سریعتر رها شده و حرکت می کنند.

هیدروکسی متیل فورفورال

آیتم بعدی فروکتوز HMF (هیدروکسی متیل فورفورال)، (یکی از قندهای اصلی در عسل) است که در طول ذخیره سازی به آرامی تشکیل می شود و وقتی عسل گرم می شود، بسیار افزایش می یابد. بنابراین مقدار HMF موجود در عسل به عنوان راهنمایی برای طول ذخیره سازی و میزان گرمایشی که انجام شده است استفاده می شود.
میزان HMF در عسل بسته به نوع عسل متغیر است. میزان بالا بودن HMF ممکن است از گرمای بیش از حد در طول فرایند تولید و بسته بندی باشد. HMF اغلب عسل های خام بسته بندی نشده معمولا از ۱۰ یا ۱۵ میکروگرم در کیلوگرم است و در فرایند بسته بندی به دلیل گرم شدن می تواند افزایش یافته و بالاتر برود حد استاندارد این آیتم 40 میلی گرم می باشد که در صورت گرم شدن ناشیانه و غیر استاندارد گاهی می تواند به طرز قابل توجهی افزایش یابد بتواند پردازش بیشتری را انجام دهد و پس از آن سطح مقطع ۴۰ میلی گرم در کیلوگرم را به حداقل رساند.برخی از کشورها محدودیت HMF را برای عسل وارداتی تعیین کرده اند. شما همچنین می توانید رنگ عسل را به خاطر داشته باشید، و عسل هایی با رنگ تیره را با دقت بیشتری انتخاب کنید چون عسل های تیره تر می تواند حرارت بیشتری دیده باشد و باعث افزایش  HMF شده باشد.

میزان بالای HMF (بیش از ۱۰۰ میلی گرم در کیلوگرم) نیز می تواند نشانگر تقلبی بودن عسل باشد. ممکن است بسیاری از اقلام غذای شیرین شده با شربت ذرت فروکتوز بالا، به عنوان مثال نوشیدنی های نوشابه گازدار، سطح HMF تا ۱۰۰۰ میلی گرم / کیلوگرم را داشته باشند.

گرده
برای بسیاری از مصرف کنندگان، عسل با کیفیت خوب انتظار می رود که از لحاظ بصری بدون نقص باشد – مثلا پاک و روشن باشد. عسلی که محتوای گرده خوبی دارد به نظر می رسد ابری است و حضور بسیاری از آلودگی های دیگر مانند ذرات موم، زنبورها، خرده چوب و گرد و غبار قطعا باعث می شود که آن را برای هر کسی که بخواهد خریداری و مصرف کند، جذاب باشد و از این رو به نظر می رسد که ارزش آن بسیار کم است. متاسفانه بدون توجه به اینکه چقدر ارزش غذایی یا سلامتی برای برخی از این ذرات مانند گرده مفید وجود دارد، این نوع عسل سخت است که با عسل با کیفیت خوب همراه شود و بلافاصله توسط اکثر مصرف کنندگان در سوپر مارکتها رد می شود. و به همین دلیل است که تقریبا غیرممکن است که نوشیدنی های غیر شفاف، خام را در قفسه پیدا کنید. ظاهر ابری آنها را به طور تجاری جذاب می کند.
با این وجود، عسل را می توان برای صحت آن بر اساس حضور گرده آزمایش کرد. با استفاده از اسپور ردیابی، دانه های گرده شناسایی و شمارش می شوند. نوع و مقدار اسپور گرده منشأ عسل را تعیین می کند. اعتقاد بر این است که عسل که به طور غیرقانونی از چین وارد می شود، میکرو فیلتر می شود تا زمانی که گرده برداشته شود، راهی برای تعیین منبع عسل وجود ندارد. و چنین عسلی می تواند به عنوان “عسل محلی” عرضه شود و با قیمت بالا برچسب گذاری شود.

رنگ

رنگ عسل به دسته های روشن، کهربایی و تیره طبقه بندی می شود که واقعا هیچ تاثیری بر کیفیت ندارند. برخی از انواع عسل مانند مرکبات بسیار روشن هستند، در حالی که عسل های بسیار ملایم و دلپذیر مانند کنار می توانند کاملا تیره باشند. رنگ عسل براساس مقیاس Pfund در میلی متر اندازه گیری می شود. در حالی که این نشانگر کیفیت عسل طبیعی نیست و استثناهایی در قاعده وجود دارد،

عسل تقلبی، به دو روش تهیه می‌شود؛ در روش نخست، زنبور همچنان در فرآیند تولید دخالت دارد. در این روش به‌جای تغذیه طبیعی زنبور، به آن ترکیبی از مواد غذائی مصنوعی می‌خورانند و زنبور با وجود این تغذیه غیرطبیعی، با پردازش طبیعی محصول خود را عرضه می‌کند. این نوع عسل بازهم مفیدتر از عسلی است که در روش دوم تهیه می‌شود.

در روش دوم، که ساده‌تر است زنبور از نیمه راه دخالتی ندارد، یا حتی ممکن است زنبوردار زحمتکش، همه در فرآیند تولید عسل تقلبی نقشی نداشته باشد و واسطه‌ها عسل مرغوب او را به عسل تقلبی تبدیل کنند. در این روش، مقداری از عسل خوب و طبیعی، با مواد شیرین دیگری مانند شیره انگور، شیره خرما، شیره کشمش، توت و… یا ترکیبی از مواد گلوکزی مثل آب و قند، قند و آب‌میوه‌ها، عسلک و… مخلوط می‌کنند.

راه های تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی:

1- عسل طبیعی، علاوه بر شیرینی خاص، دارای مزه و طعم ویژه ای است که فقط در عسل وجود دارد و عسل های مصنوعی فاقد این نوع مزه می باشند.
لذا افراد می توانند با مصرف زیاد و توجه دقیق درجه خلوص عسل را تشخیص دهند.باید توجه داشت که عسل مصنوعی بیشتر مزه شیرینی شکر می دهد تا مزه خالص عسل.

2- یک راه دیگر برای تشخیص عسل طبیعی از عسل تقلبی اینگونه است که اگر عسل را داخل لیوان محتوی آب بریزید، چنانچه به صورت عمودی وارد لیوان پر از آب شده و در ته آن جمع شود و به سرعت حل نگردد، عسل مطلوبی است، ولی اگر عسل هنگام ریختن، در آب حل شود، از مطلوبیت و خلوص کمتری برخوردار است.

البته دقت کنید که برای تازه کارها رنگ، بو ، مزه و غلظت نمی تواند ملاک خوبی برای تشخیص عسل طبیعی از نامرغوب باشد .

3- عسل بر حسب اینکه متعلق به کدام منطقه و کدام گل باشد رنگش متفاوت است . دامنه طیف رنگ های عسل از سفید به انواع زرد (زرد نارنجی. زرد مایل به سبز طلایی) کهربایی ، عقیقی مایل به قرمز وحتی قهوه ای متغیر است . عسل اقاقیا به رنگ سفیدی می زند. عسل بهار نارنج زرد طلایی است. عسل جنگلهای مازندران زرد مایل به سبز. عسل اویشن عقیقی قرمز، عسل کاج جنگلهای اروپا متمایل به قهو ه ای می باشد. همه این ها عسل خوب و طبیعی هستند اما به خاطر گلی که زنبور عسل از آن تغذیه کرده اند رنگشان متفاوت است . پس در نتیجه یکی از راه های شناخت عسل طبیعی تشخیص رنگ عسل ها میباشد .
4- اگر درپوش عسل مدتی بسته باشد، هنگام باز کردن درپوش بو و رایحه مطبوع عسل طبیعی را می توانید استشمام کنید. هر نوع عسل طبیعی بویی متناسب با گل استحصال شده از آن دارد. عسلی که بوی خاصی ندارد کمی مشکوک به تقلبی است.
5- عسلی که توسط زنبور عسل تولید شده باشد از هنگامی که در دهان قرار می گیرد توسط مخاط دهان و رگ های زیر زبانی جذب می شود و این مسئله به خوبی قابل درک است. برعکس عسل هایی که دست ساز هستند مانند آب نبات روی زبان مانده و خیلی دیرتر شروع به حل شدن می نمایند. توجه کنید که با این روش نمی توان عسلی را که از طریق تغذیه زنبور عسل با شکر تولید شده را تشخیص داد.

سلام دوستان خوبم

چند روز پیش در گروه های تلگرامی بحث بود که آیا اضافه کردن عسل به نوشیدنی های داغ مثل چایی داغ و یا شیر داغ مشکل دارد یا خیر؟

بعضی از دوستان عنوان می کردند که این باعث تولید ماده سمی HMF و سمی شدن چای میشود و نبایستی این کار رو بکنیم. حال خواستم یک بررسی علمی داشته باشیم که آیا واقعا اضافه کردن عسل به چای داغ و اصولا هر نوع نوشیدنی باعث تولید ماده سمی هیدروکسی متیل فورفورال میشود.
دمای چای یا هر نوشیدنی داغ رو رنجی بین 100 تا 80 در نظر میگیرم و مدت زمان رو هم معمولا 5 تا 15 دقیقه حال با رفرنس های علمی به این سوال پاسخ میدهیم اصولا تشکیل ماده سمی HMF وابسته به دو عامل مهم است: 1: دما 2: مدت زمانی که عسل در اون دما قرار می گیرد که مورد مهم تر نیز همین مدت زمان است. البته نوع عسل های مختلف و ترکیب قندی آن ها نیز می تواند در میزان تولید این ماده تاثیر گذار باشد که این نیز بسیار مرتبط با قندهای مونوساکارید موجود در عسل و همچنین PH عسل می باشد.

با بررسی منابع مختلف میشه این نتیجه رو گرفت که اضافه کردن عسل به نوشیدنی های داغ باعث تولید HMF میشود اما میزان آن به نحوی نیست که باعث ایجاد خطر و یا مسمومیت بشه. اصولا به لحاظ علمی برای هر نوع ماده شیمایی موجود در مواد غذایی یک حد مجاز تعیین میشه که تحت عنوان میزان باقی مانده مجاز یا MRLs بحث میشود. در مورد بسیاری از مواد شیمایی و آفت کش ها و فلزات سنگین خیلی از کشورها یکسری استاندارد هایی دارند که این میزان مجاز در اون استانداردها برای مواد غذایی یا میوه ها و سبزیجات مختلف ارائه شده و اون چیزی که مهم است بیشتر بودن از حد مجاز اون استاندارد ها است نه صرفا وجود خود اون ماده. بسته به سمیت این مواد شیمایی می تونه میزانش کم یا زیاد باشه مثلا برای آنتی بیوتیک ها و آفت کشها بسته به سمت شون مقادیر خیلی کم در حد نانوگرم و میکرو گرم ذکر شده. مثال واضح تری در حوزه عسل بزنیم همین میزان HMF مجاز در عسل است که در استانداردهای بین المللی عددی بین 40 تا 80 میلی گرم در کیلوگرم عسل HMF در نمونه عسل مجاز دونسته شده است و حد بالاتر از اون غیرمجاز.

حال در مورد عسل و HMF نیز آزمایشات مختلفی در رنج دمایی و زمانی مختلفی انجام شده که میزان تولید این ماده سمی رو اندازه گیری کردند. با این فرضیه که نوشیدنی ما دمایی حدود 100 درجه سانتی گراد و زمان حداکثری 15 دقیقه ای باشد اینو میشه فهمید که میزان تولید این ماده به نحوی نیست که از اون حد مجاز تجاوز کنه و به این لحاظ نبایستی دید منفی بین مصرف کنندگان ایجاد کنیم که این افزایش دما باعث سمی شدن و سرطان زایی عسل میشود.

البته افزایش دما باعث کاهش میزان مواد موثره عسل از جمله آنزیم ها و پلی فنول ها میشه اما بازم میگم دما خیلی مهم است و این که دما باعث کاهش این مواد موثره دارویی عسل میشه صحیح است اما اون چیزی که خیلی مهم است اینه که در چه دمایی؟؟

نتیجه گیری نهایی: این که بگیم اضافه کردن عسل به نوشیدنی باعث سمی شدن نوشیدنی میشود به لحاظ علمی صحیح نیست و نباید این تفکر رو به مصرف کننده توسط زنبورداران القا بشود اما دماهای بالا می تونه در کاهش مواد موثره دارویی عسل موثر باشه و از اونجایی که عسل یک دارو است تا غذا و این مواد موثره دارویی دارای ارزش هستند سعی ما این باشد که عسل رو در دماهای بالای 60 درجه به مدت طولانی قرار ندهیم.

نویسنده : بهزاد رفاهی

در این ویدئو افتخارات عسل رایحه را مشاهده می کنید