عسل از قرن ها قبل بخشی از رژیم غذایی و دارو بوده است. گرچه عسل یک محصول طبیعی است، برای بسیاری از مردم شاید ضررهایی نیز داشته باشد. قبل از اینکه بخشی از رژیم منظم خود را به عسل اختصاص دهید، به اثرات خوب و یا شاید بد آن توجه کنید. اگر شرایط پزشکی دارید، قبل از تغییر در رژیم غذایی، با پزشک خود مشورت کنید.

عسل طبیعی حاوی تعدادی از میکروارگانیسم ها، از جمله یک نوع باکتری به نام Clostridium است. مقدار باکتری ها بسیار کوچک است و بزرگسالان قادر به هضم این باکتری ها بدون عوارض جانبی هستند. با توجه به این موضوع، بچه های کوچک، به ویژه زیر 1 سال، نباید عسل را بخورند، زیرا احتمال اینکه در نوزاد بوتولیسم ایجاد کند وجود دارد.

عسل طبیعی می تواند گلو درد را کاهش دهد و در بهبود سرفه کردن کمک کند. مطالعه ای که در این رابطه در سال 2007 با عنوان “بایگانی اطلاعات پزشکی کودکان و نوجوانان ” منتشر شده است نشان داد که عسل موثرتر از داروهایی است که برای درمان سرفه و بهبود خواب استفاده می شود.

علیرغم اعتقاد طولانی مدت که عسل بهتر از شکر است، هر دو حاوی همان مقدار فروکتوز و گلوکز هستند. این به این معنی است که هر دو تاثیر مشابهی بر قند خون دارند. افرادی که دیابت دارند یا از سنسور و فشار خون گلوکز رنج می برند باید میزان مصرف عسل خود را محدود کنند و یا به طور کامل از بین ببرند، همچنین عسل طبیعی دارای کالری بیشتری از همان مقدار شکر سفید است. با معیار یک قاشق چایخوری عسل در مقابل شکر سفید، 22 در مقابل 16 است. اگر سعی در از دست دادن وزن دارید، احتمالا عسل انتخاب خوبی نمی تواند باشد.

عسل طبیعی هم از نظر داخلی و هم از نظر بیرونی، یک عامل ضد عفونی کننده و ضد باکتری قوی است. گزارش تحقیقی که در  سال 2001 توسط گروه علوم زیستی، دانشگاه Waikato، در نیوزیلند انجام شد، نشان داد که عسل ارگانیک را می توان برای درمان زخم های آلوده استفاده کرد. به نظر می رسد عسل حتی در درمان زخم هایی که به آنتی بیوتیک پاسخ نمی دهند کارایی دارد. هنگامی که عسل به زخم ها اعمال می شود، باعث آزاد شدن مقدار بسیار کمی از پراکسید هیدروژن می شود، که بدون سوزاندن یا ایجاد درد،  مثل استاندارد 3 درصد محلول پراکسید هیدروژن در درمان زخم ها باعث بهبود التهاب می شود،. در مورد موارد داخلی نیز، عسل  می تواند ویروس ها و باکتری ها را در معده و روده بدن انسان از بین ببرد.